ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ:ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
Οι αναφορές, από ενδιαφερόμενους αλλά και «ειδικούς», στον τρόπο τιμολόγησης και στο ότι αυτός είναι λανθασμένος αποδεικνύει ότι λανθασμένος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του κόστους παραγωγής των φαρμάκων και ότι υπάρχει (ηθελημένη;) άγνοια. Σε όλες τις υπουργικές αποφάσεις (υ.α) των τελευταίων ετών προβλέπεται ότι όταν εντοπίζεται τιμή για ένα σκεύασμα σε συγκεκριμένη συσκευασία και περιεκτικότητα τότε οι υπόλοιπες που δεν εντοπίζονται, υπολογίζονται από τη μικρή στη μεγάλη συσκευασία και/ή περιεκτικότητα η τιμή ανά μονάδα θα βαίνει μειούμενη, με ανώτατο όριο το 12%, ενώ από τη μεγάλη στη μικρή συσκευασία η τιμή υπολογίζεται αναλογικά ανά μονάδα φαρμακοτεχνικής μορφής (ενδεικτικά αναφέρεται ότι μονάδα φαρμακοτεχνικής μορφής είναι το δισκίο, το ml στα πόσιμα διαλύματα, το γραμμάριο στις κρέμες και στις αλοιφές κ.ο.κ.). Από τη μεγάλη στη μικρή περιεκτικότητα η τιμή υπολογίζεται αναλογικά.
Ως προς τι η έκπληξη κάποιων λοιπόν για τις τιμές στη νέα θετική λίστα;
Κανείς όμως δεν αναφέρθηκε τόσο έντονα και τόσο εκτενώς όταν προβλέφθηκε προκλητικά στην ίδια υ.α ότι εάν το γενόσημο μετά το τέλος των υπολογισμών η προκύπτουσα τιμή του είναι μεγαλύτερη από το προϊόν αναφοράς χωρίς προστασία (off patent), τότε η τιμή του προϊόντος αναφοράς χωρίς προστασία εξισώνεται με την προκύπτουσα τιμή του γενοσήμου. Τ’ ότι τα γενόσημα δεν μπορεί να είναι πιο ακριβά από τα off patent πέραν του ότι είναι ένα ελληνικό παράδοξο στην παγκόσμια αγορά είναι και παράνομο αφού ο νόμος είναι σαφέστατος και αναφέρει ότι η τιμή του γενοσήμου είναι στο 65% του off patent. Είναι πασιφανές λοιπόν γιατί η κατανάλωση γενοσημων παραμείνει σχετικά χαμηλά στην Ελλάδα.
Είναι εντυπωσιακό επίσης ότι ενώ υπάρχει μεγάλος αριθμός επιτροπών για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, τόσο για τον ΕΟΠΥΥ όσο και για τα νοσοκομεία, στο Υπουργείο Υγείας φαίνεται ότι τους διαφεύγει η λανθασμένη τιμή ΚΗΘ στη νέα θετική λίστα η οποία όμως λαμβάνεται υπ’όψιν ως προς το κόστος θεραπείας ενός ασθενούς ή για τον υπολογισμό του κόστους των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλείων (ΚΕΝ).
Η τιμή του ΚΗΘ σε συγκεκριμένη πάθηση και με συγκεκριμένο φάρμακο είναι 51,5% ακριβότερη αφού στη θετική λίστα είναι έχει ως ΚΗΘ τα 0,5€, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι 0,33€.
Εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος πως υπολογίζεται η δαπάνη για τον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία. Μπορεί να γίνει πραγματική κοστολόγηση;Απ’ ότι φαίνεται, όχι.
Είναι επίσης σωστό και προκαλεί απορία πως ειδικοί του χώρου της υγείας σχολιάζουν αρνητικά ότι σκευάσματα ίδιας δραστικής ουσίας με διαφορετική συσκευασία έχουν ίδια λιανική τιμή και διαφορετική αποζημίωση. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η αποζημιούμενη τιμή υπολογίζεται με μια μεθοδολογία και βασίζεται στη τιμή αναφοράς του φαρμάκου ενώ η τιμολόγηση ενός φαρμάκου βασίζεται στις 3 χαμηλότερες τιμές των χωρών της Ε.Ε.
Όμως και σε αυτή την περίπτωση το πραγματικό παράδοξο είναι ότι 2 φάρμακα με ίδια δραστική, χωρίς προστασία πατέντας, έχουν διαφορά έως 100% στη νέα προτεινόμενη ανατιμολόγηση. Για το φάρμακο που έχει τις περισσότερες πωλήσεις στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, υπάρχει ένα άλλο το οποίο έχει διπλάσια τιμή αυτού και όποιο γενόσημο συνδέεται με αυτό έχει 35% παραπάνω από το πιο γνωστό φάρμακο για τη χοληστερίνη παγκοσμίως!
Σε πρόσφατα αποτελέσματα, από διπλωματική εργασία στελέχους του ΕΟΦ που παρουσιάσθηκε στο 2ο Ελληνικό Συμπόσιο Φαρμακοεπιδημιολογίας, η κατηγορία C10A (σκευάσματα για τη μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκερίδίων) παρουσιάζει τη μεγίστη (απόλυτη τιμή) στη συνολική ιδιωτική δαπάνη (13,68%)!!
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι αν ήταν πραγματική η επιθυμία όλων για μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, αντί των πολυπληθών επιτροπών, θα ελέγχονταν οι τιμές των φαρμάκων, θα γινόταν η συγκριτική αξιολόγηση τους και θα σταματούσε να υπάρχει η πληθώρα διαφορετικών κατηγοριών για τον υπολογισμό των τιμών των φαρμάκων και την ανατιμολόγησή τους.
Η μη υλοποίηση των παραπάνω όλα τα προηγούμενα χρόνια έδωσε το λανθασμένο μήνυμα, ότι χωρίς το σωστό προϊόν, στη σωστή τιμή και με το σωστό κόστος, μπορεί να γίνονται πωλήσεις φαρμάκων και να αποκομίζονται σημαντικότατα υπερκέρδη. Τα χρόνια πέρασαν και οι τιμές τους φτάνουν σιγά – σιγά εκεί που είναι πανευρωπαϊκά αλλά και παγκοσμίως. Η μείωση των εξαγωγών που έχει ήδη ξεκινήσει πρέπει να αποτελέσει το καμπανάκι για να γίνει η σωστή κοστολόγηση των φαρμάκων, να μειωθεί το κόστος της εφοδιαστικής αλυσίδας και η πλήρης συμμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας να γίνεται όχι μόνο με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς αλλά και αυτούς των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας και όλων των άλλων χωρών που εξάγουν οι ελληνικές εταιρείες.
Είναι σίγουρο ότι οι καλές ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να ανταπεξέλθουν έστω και σήμερα σε αυτές τις δύσκολες και άκρως ανταγωνιστικές απαιτήσεις και αυτό φαίνεται από τις εξαγωγές τους. Αν δεν ξεκινήσουν όμως σήμερα είναι σίγουρο ότι αύριο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί αφού ο ανταγωνισμός παγκοσμίως εντείνεται και αλλάζει περιοχές παραγωγής και διάθεσης των φαρμακευτικών προϊόντων.
Εξαγωγές φαρμάκων: Προσεγγίζοντας την αλήθεια II
Κατανάλωση γενοσήμων: Προσεγγίζοντας την αλήθεια
Ioannis Karafyllis 