Αρχείο ετικέτας ΜΕΙΩΣΗ ΤΙΜΩΝ

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

Η σύσταση του ΕΚΑΠΥ με το Ν 4472/2017 είχε δημιουργήσει από νωρίς αρνητικά σχόλια όχι τόσο ως προς την ανάγκη διενέργειας , υλοποίησης κεντρικών διαγωνισμών και συλλογής πληροφοριών από τα αποτελέσματα αυτών όσο ως προς την δυνατότητα λειτουργίας  και αποτελεσματικότητας του.

Επίσης προβλέπεται να έχει μια σειρά αρμοδιοτήτων που περιγράφονται στο άρθρο 2 του νόμου. Δυστυχώς όμως αυτός είναι μια συρραφή αρμοδιοτήτων των φορέων που αντικαθιστά το ΕΚΑΠΥ χωρίς καμμία άλλη αξιολόγηση.

Ενώ έχουν περάσει 4 μήνες από την ψήφιση του νόμου μέχρι σήμερα δεν έχει ορισθεί η νέα διοίκηση με τη δικαιολογία ότι δεν βρίσκονται στην αγορά στελέχη που θα το στελεχώσουν λόγω της πρόβλεψης στο νόμο αυτά να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Αν αυτή δεν είναι μια αιτιολόγηση για την καθυστέρηση της λειτουργίας του τότε αυτό καθίσταται άκρως επικίνδυνο και οδηγεί προς μια κατεύθυνση καθόλου νόμιμη. Δεν μπορεί να είναι κάποιος πρόεδρος-αντιπρόεδρος του ΕΚΑΠΥ και ταυτόχρονα να είναι νομικός με υποθέσεις εναντίον του οργανισμού του (μέχρι σήμερα ή να είναι στο μέλλον αφού θα εργάζεται σε ανάλογο γραφείο) ή να είναι προμηθευτής του συστήματος υγείας. Στην Ελλάδα αυτό συμβαίνει συχνά και καλό είναι να αποφεύγεται για να μην δημιουργούνται ούτε υπόνοιες για διαφθορά ούτε να οδηγούμεθα νομοτελειακά σε αυτή. Επίσης, το ΕΚΑΠΥ αντικαθιστά 2 νομικά πρόσωπα που είχαν σχεδόν διπλάσιο αριθμό μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Παρ’ όλα αυτά τ’ αποτελέσματα που είχαν ήταν ελάχιστα, εως μηδενικά, σε σχέση με αυτά που προέβλεπε ο νόμος που διέπονταν και πολύ λιγότερα σε σχέση με  τις απαιτήσεις της οικονομίας, της κοινωνίας και του συστήματος υγείας.

Δυστυχώς τα στελέχη που γνωρίζουν από δημόσιες συμβάσεις στην Ελλάδα είναι ελάχιστα και σπάνια χρησιμοποιούνται. Απόδειξη είναι οι νόμοι 3918/2011 και 4281/2014 που δεν εφαρμόστηκαν σχεδόν καθόλου, δημιούργησαν πολλά προβλήματα και καθιέρωσαν τις παράνομες πρακτικές. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συντάκτες τους τοποθετήθηκαν πρόεδροι ή αντιπρόεδροι σε ανεξάρτητες αρχές , πανεπιστημιακού επιπέδου σχολές ή άλλους οργανισμούς ,όμως αυτοί οι νόμοι δεν ίσχυσαν ποτέ όσον αφορά τις προμήθειες. Η τοποθέτηση των συντακτών τους σε αυτές τις θέσεις ευθύνης δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την υλοποίηση των διαδικασιών προμηθειών όσο και την διαφάνεια και οδήγησε σε απευθείας αναθέσεις και κρούσματα διαφθοράς .

Ποτέ δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στα στελέχη του δημοσίου συστήματος υγείας που είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με τις προμήθειες. Ακόμα και όσοι εκπαιδεύτηκαν είχαν ως εισηγητές αυτούς που δεν έχουν κάνει ούτε ένα δημόσιο διαγωνισμό , ακόμα και σήμερα, στα νοσοκομεία που διοικούν . Ο καθένας μπορεί εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματα του για το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον των προμηθειών στα δημόσια νοσοκομεία.

Μέχρι σήμερα (σχεδόν 20 μήνες μετά) οι τέσσερις διαγωνισμοί της ΕΠΥ 1-4/2014, βρίσκονται σε εξέλιξη και δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά τον αριθμό των εταιρειών που συμμετείχαν, τον αριθμό των εταιρειών που πληρούσαν τα κριτήρια των όρων της διακήρυξης, τα οικονομικά αποτελέσματα μετά την ολοκλήρωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και την εξοικονόμηση επί του προϋπολογισμού αλλά και τις επιδόσεις των αναδόχων όσων αφορά τις συμβατικές τους υποχρεώσεις μετά την σύναψη της συμφωνίας πλαίσιο.

Οι απαιτήσεις που περιγράφει ο Ν.4472/2017 για τη λειτουργία του ΕΚΑΠΥ είναι πάρα πολλές για το υπάρχον προσωπικό, αλλά και του επιπλέον που πιθανόν να απαιτείται, λόγω έλλειψης γνώσεων και εμπειρίας σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτών. Τα προηγούμενα χρόνια λειτουργίας της ΕΠΥ «εγγυώνται» για το πραγματικά φτωχό αποτέλεσμα που αναμένεται.

Στο ΕΚΑΠΥ πέραν των νοσοκομείων προβλέπεται να εξυπηρετούνται και πολλοί άλλοι οργανισμοί μεταξύ αυτών και ο ΕΟΠΠΥ. Αν σε αυτά συμπεριληφθούν και τα φάρμακα μιλάμε για το 60-70% των προμηθειών που έχει ετησίως το σύστημα υγείας.

Αντιλαμβάνεται κανείς τον όγκο των απαιτήσεων από πλευράς πολιτείας, τον όγκο των πληροφοριών που πρέπει να συλλέγονται και τέλος τον όγκο διαχείρισης των logistics σε μια χώρα και ένα χώρο (υγείας) που ελάχιστοι πραγματικά γνωρίζουν.

Η ανάθεση στην ΕΠΥ με το ν.3580/2007 να διεξάγει συγκεντρωτικούς διαγωνισμούς βοήθησε μόνο τα νοσοκομεία τα οποία στις αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων τους υποστηρίζουν ότι η ΕΠΥ ανέλαβε να υλοποιήσει ένα διαγωνισμό, είναι σε εξέλιξη (έως και 6 χρόνια) και αυτά παρέτειναν με απευθείας αναθέσεις πολύ «ακριβές» συμβάσεις ονομάζοντάς τις «εξωσυμβατικές» και περιμένοντας την ολοκλήρωση του διαγωνισμού.

Απαιτείται να γίνει μια ανάλυση των πιο πολυδάπανων αναλωσίμων – υλικών και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού για το σύστημα υγείας έτσι ώστε να ξεκινήσει από εκεί η συστηματική καταγραφή, η κωδικοποίηση βάσει διεθνών προτύπων (όχι αυτή η αυθαίρετη που υπάρχει σήμερα για να εξυπηρετεί συμφέροντα), οι πραγματικές καταναλώσεις, η σύνταξη ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών (τ.π), οι διαγωνισμοί συμφωνίας-πλαίσιο, οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι (e-catalogues)…

Δεν είναι δυνατό για είδη που χρησιμοποιούνται καθημερινά από τα νοσοκομεία, το ΠΕΔΥ και τους υπόλοιπους φορείς παροχής υγείας, να συντάσσει το καθένα ξεχωριστά δική του τ.π και να υπάρχουν 139 διαφορετικές τ.π. αλλά μόνο μία τιμή στο π.τ.

Η τ.π πρέπει να περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία και να μην έχει ασάφειες που να οδηγούν σε ενστάσεις και καθυστερήσεις (όπως γίνεται μέχρι σήμερα). Πρέπει να περιλαμβάνουν αυτά που αναγκαιούν στον ασθενή, στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και όχι αυτά να ικανοποιούν τις ανάγκες των εισαγωγέων και των κατασκευαστών.

Πολλές χώρες που προμηθεύονται αναλώσιμα υλικά, υπηρεσίες αλλά και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό το κάνουν μέσα από διαδικασίες που υπάρχουν και στη δική μας εθνική νομοθεσία αλλά δεν εφαρμόζονται. Π.χ. η καλύτερη επιλογή είναι η λύση των συμφωνιών-πλαίσιο και η  ανάπτυξη νέων ηλεκτρονικών τεχνικών αγορών, όπως είναι οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι.

Οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι συμβάλλουν στην ενίσχυση του ανταγωνισμού και στον εξορθολογισμό των δημόσιων προμηθειών, ιδίως με την εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να διασφαλιστεί η ιχνηλασιμότητα, η ίση μεταχείριση και η προβλεψιμότητα.  Εάν έχει συναφθεί συμφωνία-πλαίσιο με περισσότερους του ενός οικονομικούς φορείς μετά την υποβολή προσφορών υπό τη μορφή ηλεκτρονικών καταλόγων, οι αναθέτοντες φορείς θα μπορούν να ορίζουν ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού για συγκεκριμένες συμβάσεις λαμβάνει χώρα βάσει ενημερωμένων καταλόγων. Σε αυτή την περίπτωση, οι αναθέτοντες φορείς μπορούν να  χρησιμοποιούν μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

α) να καλούν τους προσφέροντες να υποβάλουν εκ νέου τους ηλεκτρονικούς καταλόγους τους, προσαρμοσμένους στις απαιτήσεις της εν λόγω σύμβασης· ή

β) να ενημερώνουν τους προσφέροντες ότι σκοπεύουν να συλλέξουν από τους ηλεκτρονικούς καταλόγους που έχουν ήδη υποβληθεί τις πληροφορίες που απαιτούνται ώστε να καταρτίσουν προσφορές προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης σύμβασης, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση της εν λόγω μεθόδου έχει επισημανθεί στα έγγραφα της προμήθειας για τη συμφωνία-πλαίσιο.

Αυτό εφαρμόζεται σε σκανδιναβικές χώρες αλλά και χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία. Με αυτόν τον τρόπο επιλύονται θέματα αποκλεισμού προμηθευτών σε τοπικό επίπεδο, συνεχών διαγωνιστικών διαδικασιών που καταπονούν τους εργαζόμενους και τους απασχολούν από την εργασία τους (γιατροί, νοσηλευτές, …..) και μειώνουν σημαντικά τη μικρή ή μεγάλη διαφθορά. Επίσης, σε επίπεδο ΥΠΕ θα μπορούσαν να γίνουν διαγωνισμοί ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και οικονομία αλλά και τις ΜΜΕ όπως προβλέπεται στις ευρωπαϊκές οδηγίες 24 και 25 που αφορούν τις προμήθειες.

Όλα λοιπόν μπορούν να γίνουν και σύννομα και έγκαιρα, μη αποκλείοντας αξιόπιστους προμηθευτές και βοηθώντας πραγματικά και τις ΜΜΕ.

Αντίστοιχα υπάρχουν και σε άλλες χώρες. Αυτό μπορεί να μειώσει πάρα πολύ τις τιμές των υλικών και φαρμάκων που προμηθεύονται τα νοσοκομεία. Ενδεικτικά, νοσοκομείο και ΥΠΕ στην οποία υπάγεται αυτό, αγόρασαν φάρμακα την ίδια χρονική περίοδο με διαφορά τιμής μέχρι και 67% και μάλιστα από την ίδια εταιρεία. Μπορούν να αναφερθούν πολλά παρόμοια παραδείγματα αλλά καλύτερα είναι να αναφερθεί ότι τα νοσοκομεία δεν υλοποιούν διαγωνισμούς μέσα από το ΕΣΗΔΗΣ παρά μόνο σε ένα ποσοστό μικρότερο του 1%. Σε προϋπολογισμό δαπανών των νοσοκομείων που είναι σχεδόν 2 δισ. ευρώ για το 2017 (ΠΠΥΦΥ 2015) και ανοικτά προγράμματα ΠΠΥΦΥ συνολικά 5 ετών προϋπολογισμού περίπου 7 δισ. ευρώ, μόνο διαγωνισμοί προϋπολογισμού 58 εκατ. ευρώ συμβασιοποιήθηκαν από 1/1-10/7/2017, (2,9%). Είναι αξιοσημείωτο ότι από τα 139 νοσοκομεία μόνο τα 11 συνήψαν συμβάσεις μέσω του ΕΣΗΔΗΣ (το 8%). Επίσης απουσιάζουν μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας, της  Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και της  Κρήτης τα οποία έχουν προϋπολογισμό (αλλά και ελλείματα) και δαπάνες εκατοντάδων εκατ. ευρώ.

Η παραπάνω μη κανονική διαδικασία που περιγράφεται οδηγεί σε αύξηση των ληξιπρόθεσμων, του clawback, του rebate , τιμών αυξημένων κατά 40% – 50%, προβλήματα με το Ελεγκτικό Συνέδριο και το κυριότερο έλλειψη υλικών όταν απαιτείται αλλά και κακής ποιότητας αφού στην πραγματικότητα ποτέ δεν ελέγχονται αφού είναι τμηματικές αγορές χωρίς καμία δυνατότητα εργαστηριακών ή άλλων εξετάσεων. Το ΕΚΑΠΥ έρχεται να παραλάβει αρχεία και μητρώα οργανισμών τα οποία δεν είχαν ποτέ καμία ευρωπαϊκή αποδοχή και είχαν προβλήματα «σύγκρουσης συμφερόντων» καθιστώντας τα ευάλωτα σε ελέγχους από ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και οργανισμούς.

Δυστυχώς ακόμη και σήμερα όλοι μιλάνε για κωδικοποίηση η οποία δεν έχει καμία εφαρμογή και καμία αποδοχή σε άλλες χώρες (αν πραγματικά θέλει κάποιος να είναι σύμφωνος με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και ταυτόχρονα να μπορεί να υλοποιήσει τους ηλεκτρονικούς φακέλους του ασθενούς, άμεσα και ανέξοδα. Παραδείγματα ακόμα και από την Τουρκία και την Σλοβενία είναι ενδεικτικά. Όλοι μιλάνε για την κωδικοποίηση του ΧΧΧ νοσοκομείου ή της Ψ ΥΠΕ, αποδεικνύοντας ότι αυτή δεν συμβαδίζει με διεθνή πρότυπα. Αυτές οι συχνές αλλαγές για τον τρόπο κωδικοποίησης έχει κουράσει το προσωπικό των νοσοκομείων, τις προμηθεύτριες και κατασκευάστριες εταιρίες και δεν έχουν κανένα λειτουργικό ή οικονομικό αποτέλεσμα. Όταν είναι σε εφαρμογή το UDI παγκοσμίως με το νέο κανονισμό για τα ιατροτεχνολογικά, και όχι μόνο, στην Ελλάδα εφαρμόζουμε πρωτόλυες κωδικοποιήσεις, ανθρώπων που με τη δική τους μικρή προσωπική εμπειρία προσπαθούσαν να βοηθηθούν με μια κωδικοποίηση και αυτοί οι ίδιοι και  ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι χωρίς γνώση για την κωδικοποίηση προσπάθησαν να την επιβάλλουν σε όλα τα  νοσοκομεία.

Η πορεία υλοποίησης αυτής της κωδικοποίησης είναι γνωστή σε όλους και το αποτέλεσμα είναι φτωχό αλλά και τελικά πανάκριβο την εθνική οικονομία.

Κωδικοποιήσεις αποδεκτές από πολλά ευρωπαϊκά συστήματα υγείας προφέρθηκαν κατά καιρούς δωρεάν στην Ελλάδα όμως προτιμήθηκαν άλλες «προσωπικές». Η κωδικοποίηση της Ιταλίας για τα ιατροτεχνολογικά είναι η πιο σημαντική και η πιο αποδεκτή ακόμα και από το απαιτητικό αγγλικό σύστημα υγείας (NHS). Παρ’όλο που προτάθηκε εδώ και 2 ½ χρόνια ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Ίσως να επιχειρηθεί και πάλι μια ενδιάμεση πανάκριβη λύση εξυπηρετώντας και πάλι κάποιους.

Στον τελευταίο διαγωνισμό για τα φάρμακα που προκήρυξε  η ΕΠΥ προβλεπόταν η δυνατότητα επιμερισμού της συνολικής ποσότητας των δραστικών ουσιών σύμφωνα με προσυμφωνημένο ποσοστό μεταξύ των αναδόχων εταιρειών, 50-30-20 (κάποιοι φρόντισαν να το νομοθετήσουν για να μην έχουν προβλήματα στο μέλλον). Ωστόσο θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχει διατυπωθεί και επισήμως η άποψη ότι η μέθοδος του επιμερισμού της προκηρυχθείσας ποσότητας σε περισσότερους από έναν αναδόχους μπορεί να είναι επιθυμητή στο βαθμό που εξασφαλίζει επάρκεια στην προμήθεια των φαρμακευτικών και ιατροτεχνολογικων προϊόντων όμως δεν εξασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές τιμές για την αναθέτουσα αρχή αφού αφήνει περιθώρια στους υποψήφιους αναδόχους να συνεννοηθούν εκ των προτέρων για τις προσφερόμενες τιμές με σκοπό όλοι τους να επωφεληθούν. Αυτό είχε επισημανθεί και σε σχετική γνωμοδότηση από την αρμόδια αρχή αλλά η ΕΠΥ προχώρησε με αυτό το βασικό όρο στη διακήρυξη.

Η λειτουργία του ΕΚΑΠΥ είναι σημαντική. Πρέπει να γίνει άμεσα μόνο με όσους πραγματικά ξέρουν , μακριά από αυτούς που αποκόμισαν μόνο προσωπικά οφέλη και όσους την βλέπουν σαν στάδιο ανέλιξης, προσωπικών φιλοδοξιών και εύκολου πλουτισμού.

Η επιλογή των προσώπων θα σηματοδοτήσει και την εύρυθμη λειτουργία του που θα πρέπει να έχει μέσο αντίκρισμα στα νοσοκομεία και τελικά στους ασθενείς και στους ασφαλισμένους.

Όχι άλλα λάθη, όχι άλλες φαραωνικές προσεγγίσεις, όχι άλλες τοποθετήσεις γνωστών αποτυχημένων ανθρώπων που όταν φύγουν όχι μόνο δεν θα αφήσουν ούτε  μια ολοκληρωμένη σύμβαση αλλά δεν θα αφήσουν ούτε τα στατιστικά στοιχεία που έπρεπε να υπάρχουν θεωρώντας ότι ακόμα και αυτά τους ανήκουν!!

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Μητρώο ιατροτεχνολογικών προϊόντων , ΕΟΠΥΥ και νέοι κανονισμοί

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΣΥ

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Δικαιούμαι να ξέρω?

 

 

Advertisement

Νοσοκομεία και ΕΟΠΥΥ: Μήπως πραγματικά είναι κερδοφόρα;

Νοσοκομεία και ΕΟΠΥΥ: Μήπως πραγματικά είναι  κερδοφόρα;

Η ανακοίνωση των στοιχείων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) που ανακοινώνονται κάθε μήνα μπορεί (?) και να κρύβει ίσως μια ευχάριστη έκπληξη για το σύστημα υγείας. Τα πολλά συσσωρευμένα προβλήματα του όλα τα προηγούμενα έτη φαίνεται να βρίσκουν την λύση τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομική τους διαχείριση.

Στην έκθεση του ΓΛΚ αναγράφεται ότι τα ληξιπρόθεσμα του ΕΟΠΠΥ και των νοσοκομείων είναι 1.086 εκατ.€ και 549,6 εκατ.€ αντίστοιχα.

Από τα στοιχεία που κατά καιρούς δημοσιεύονται, δυστυχώς όχι επίσημα από τους ιστότοπους του Υπουργείου Υγείας (Υ.Υ) και του ΕΟΠΠΥ, τα ποσά που πρέπει να εισπραχθούν – συμψηφιστούν από το Υ.Υ για τα νοσοκομεία και τον ΕΟΠΠΥ είναι 400 εκατ.€ και 1.000 εκατ.€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβάνονται φάρμακα, ιατροτεχνολογικά, κλινικές, διαγνωστικά).

Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το c.b και το rebate παλαιότερων ετών που για λόγους τυπικούς, διαδικαστικούς αλλά και νομικούς, λόγω κακής εφαρμογής των υφιστάμενων νόμων και των υπουργικών αποφάσεων, δεν έχουν εισπραχθεί ακόμα. Για τα μεν νοσοκομεία το clawback (c.b) που πρέπει να εισπραχθεί μόνο για το 2017 είναι άνω των 200 εκατ.€ ενώ για τον ΕΟΠΠΥ είναι άνω των 600 εκατ.€ Στα ανωτέρω ποσά που πρέπει να συμψηφιστούν με τα νοσοκομεία θα πρέπει να προστεθούν και τα διαθέσιμα ποσά που αυτά έχουν κατατεθειμένα σε ιδιωτικές τράπεζες και τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν άμεσα στους προμηθευτές. Θα μπορούσε λοιπόν να πραγματοποιηθεί άμεσα η εξόφληση των προμηθευτών από τους ήδη υπάρχοντες πόρους των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ και η οποία θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα στην αγορά, να βοηθήσει στην ανάπτυξη (αφού αυτοί οι πόροι θα κατευθυνθούν και σε άλλες δραστηριότητες) και να δώσει την πραγματική εικόνα της οικονομικής και διαχειριστικής κατάστασης των νοσοκομείων.

Από τις τελευταίους εγκυκλίους για την μεταφορά των διαθεσίμων των νοσοκομείων στην Τράπεζα της Ελλάδος αποδεικνύεται ότι υπάρχουν και σήμερα τα ικανά χρηματικά διαθέσιμα για την αποπληρωμή των προμηθευτών.

Για να παρουσιάζεται η πραγματική εικόνα των νοσοκομείων και του ΕΟΠΠΥ θα πρέπει η αναγραφή των στοιχείων του ΓΛΚ να αναλύεται είτε περαιτέρω είτε στους επίσημους ιστότοπους του Υ.Υ και του ΕΟΠΠΥ. Σύμφωνα με την έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού του ΓΛΚ οι επιχορηγήσεις στις ΥΠΕ και τα Νοσοκομεία είναι 402 εκατ.€ από τις αρχές του έτους έως και τον Αύγουστο 2017  έναντι των 1.301εκατ.€ που προβλέπονται στο κρατικό Π/Υ (ήτοι 30,8% έναντι του στόχου). Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με αυτήν την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού για τον Αύγουστο δόθηκαν μόνο 2 εκατ.€ στις ΥΠΕ και στα ΠΕΔΥ.

Από τους ισολογισμούς των νοσοκομείων μέχρι και το 2015 τα λειτουργικά έσοδα τους είναι περισσότερα από το λειτουργικό κόστος τους κατά τα έτη 2013-2015.

Αυτό θα είχε μεγαλύτερη αξία αν στα περισσότερα νοσοκομεία κατά το παρελθόν οι ορκωτοί λογιστές στις εκθέσεις τους δεν διατύπωναν επιφύλαξη γνώμης.

Τα νοσοκομεία είναι υποχρεωμένα να συντάσσουν οικονομικές καταστάσεις και με βάση τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς όπως προβλέπεται από το άρθρο 27 του ν.3599/2007 και το άρθρο  11 του ν.3697/2008. Σύμφωνα με το αρθ. 51 του Ν. 4384/2016, διεγράφησαν οι απαιτήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ έναντι του ΕΟΠΥΥ, που προέρχονταν από υπηρεσίες παρασχεθείσες σε ασφαλισμένους αυτού (εισπρακτέα νοσήλια) στο ύψος των ετησίων χρηματοδοτήσεων τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, για τα έτη 2012, 2013 και 2014, ανεξαρτήτως του χρόνου τιμολόγησής τους. Το αποτέλεσμα αυτό θα απεικονιστεί στις λογιστικές καταστάσεις του έτους 2016. Απαιτείται λοιπόν η δημοσίευση των ισολογισμών των νοσοκομείων προκειμένου να είναι γνωστή η οικονομική και διαχειριστική κατάσταση τους. Αυτό γίνεται πιο επιτακτικό για λόγους όχι μόνο δημοσιονομικούς αλλά και λειτουργικούς των νοσοκομείων από το 2018 αφού έως τις 31.12.2017 τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, τα στρατιωτικά Νοσοκομεία, τα Νοσοκομεία ειδικού καθεστώτος, τα λοιπά Ν.Π.Δ.Δ. και οι λοιπές δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών υγείας και τα ιδιωτικά φαρμακεία (αποκλειστικά για την παροχή φαρμάκων προς ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ) εξαιρούνται της διαδικασίας εκκαθάρισης και εντάσσονται σε αυτή από 1.1.2018.Αυτό σημαίνει ότι τα νοσοκομεία θα αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ με τα ισχύοντα ΚΕΝ ακριβώς και οι άλλοι πάροχοι υγείας (π.χ ιδιωτικές κλινικές)

Θα πρέπει λοιπόν να υπολογιστούν άμεσα το cb και το rebate, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος και να γίνουν άμεσα οι πληρωμές και οι συμψηφισμοί με τους δικαιούχους προμηθευτές. Θα είναι η πρώτη καταγραφή που έχει γίνει στο σύστημα παροχής υγείας στην Ελλάδα και η πρώτη πραγματική απεικόνιση της οικονομικής κατάστασης του. Η δημοσίευση ισολογισμών από τα νοσοκομεία όπως προβλέπεται, η διενέργεια διαγωνισμών μέσω του ΕΣΗΔΗΣ (και όχι με απευθείας αναθέσεις) και τέλος η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών είτε μέσω συμψηφισμών είτε μέσω πληρωμών από τα υπάρχοντα διαθέσιμα των νοσοκομείων μπορεί να αποδείξει ότι η παροχή υγείας στην Ελλάδα έχει θετικό πρόσημο και μπορεί να γίνει υπόδειγμα καλής πρακτικής για όλο το δημόσιο τομέα. Εάν γίνουν όλα τα παραπάνω τότε και μόνο τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα ευφυή ΠΣ (Β.Ι.) και οι χάρτες υγείας για την παρακολούθηση και βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Γιατί μόνο η επίκληση τους, αλλά όχι η σωστή τροφοδότηση τους με δεδομένα , οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα που έχουν σοβαρές συνέπειες στην επιπτώσεις στην παροχή υπηρεσιών υγείας

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Προϋπολογισμός 2018:Η αλήθεια πάει μπροστά!

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ.

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG!!

 

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Το 2012 είχα επισημάνει 10 κωδικούς εσόδων στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού (κπ) οι οποίοι μου είχαν προξενήσει εντύπωση γιατί φαινόταν ότι είχε γίνει κάποιο σημαντικό λάθος αφού τετραπλασιαζόντουσαν τα έσοδα του κπ σε μερικούς απ’αυτούς. Ένας εξ’ αυτών ήταν ο 0200- φόροι στην περιουσία (ο σημερινός ΕΝΦΙΑ). Όταν ρώτησα αρμοδίως η απάντηση που μου δόθηκε ήταν ότι αυτοί οι κωδικοί ήταν για τους τροικανούς και δεν επρόκειτο να εισπραχθούν! Κάτι τ’ οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί γιατί ως νόμος ο κπ εκτελείται  υποχρεωτικά και οι επιβαρύνσεις που προβλέφθησαν ήρθαν  να 4πλασιάσουν την επιβάρυνση των πολιτών-ιδιοκτητών  για την περιουσία τους. Κάποιοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές» δεν πλήρωσαν τον ΕΝΦΙΑ σ’ ένα ποσοστό 20%. Η πολιτεία δεν αναζήτησε , ως όφειλε, το ποσό που δεν είχε καταβληθεί από τους πολίτες αυτούς. Η τρόικα βλέποντας ότι δεν θα γινόταν καμμία προσπάθεια να εισπραχθούν, μάλλον το αντίθετο, ζήτησε την αύξηση του κωδικού αυτού (0200) κατά 32%  (φτάνοντας  στα 3.788 εκατ. ευρώ) προκειμένου το ποσό που θα έμπαινε στα δημόσια ταμεία να είναι αυτό των 2.868 εκατ. ευρώ που έπρεπε να μπει στα κρατικά ταμεία. Οι συνεπείς πολίτες που πλήρωναν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις επιβαρύνθηκαν 5 φορές περισσότερο σε 4 χρόνια γιατί κάποιοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές» δεν πλήρωναν και γιατί όταν κάποιοι νομοθετούσαν είχαν στο μυαλό τους ότι οι επιβαρύνσεις θα ήταν εικονικές και δεν θα επιβάρυναν τελικά τους φορολογούμενους. Τι επετεύχθη από την «αδράνεια» να εισπράξει το κράτος? Οι συνεπείς φορολογούμενοι να καταβάλουν 5πλασιο ΕΝΦΙΑ αλλά και σ αυτούς που δεν το καταβάλουν,  το χρέος τους να παραμένει στην εφορία ,να  προσαυξάνεται και να οδηγεί σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Για αυτό και εάν μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες όπως συζητείται τα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ θα παραμείνουν τα ίδια. Μιλάμε λοιπόν για μια εσωτερική ανακατανομή των βαρών αφού τα έσοδα στον κπ θα παραμείνουν ακριβώς τα ίδια.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει σήμερα με το rebate και το clawback (cb) στα φάρμακα. Ενώ τα όρια στην φαρμακευτική δαπάνη έχουν νομοθετηθεί από το 2015 και είναι γνωστές οι επιβαρύνσεις (rebate , cb) που πρέπει να υποστούν οι εταιρείες, η μη εισπραξιμότητα για λόγους γνωστούς σε όλους, εμφανίζει υπερχρεωμένο τον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία με ληξιπρόθεσμα άνω του ενός δισ. ευρώ με 500 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Οι λανθασμένοι υπολογισμοί (άγνωστο γιατί έγιναν κατ’επανάληψιν) στις υποχρεωτικές επιστροφές και η έλλειψη θέλησης να εισπραχθούν αναγκάζει ξανά την πολιτεία να πάει σε μια αναδρομική είσπραξη ενός επιπλέον rebate 25% που είναι σίγουρη. Ταυτόχρονα αλλάζει και ο τρόπος υπολογισμού του στα νοσοκομεία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το rebate είναι πιο ισορροπημένο και έχει μία λογική δικαιοσύνης στον επιμερισμό των βαρών ενώ το cb  είναι απολύτως άδικο και ανισότιμο για τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Όταν όλοι υποστήριζαν πριν από λίγους μήνες ότι το cb θα μειωθεί υποχρεωτικά κατά 30% επέμενα ότι αυτό όχι μόνο δεν θα μειωθεί αλλά σίγουρα θα αυξηθεί προκαλώντας πολλές αντιδράσεις. Όπως και έγινε. Όχι με αυτήν ονομασία αλλά με ένα 25% επιπλέον rebate και αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του στα νοσοκομεία. Επειδή λοιπόν αυξήθηκε το cb τώρα μπαίνει το επιπλέον rebate  και αλλάζει ο τρόπος υπολογισμός του προκειμένου το  αποτέλεσμα να είναι το ίδιο δημοσιονομικά. Όμως αυτό ήταν αναμενόμενο και δεν αποτελούσε προφητεία. Κάποιες εταιρείες τώρα θα καταβάλουν περισσότερες υποχρεωτικές επιστροφές και κάποιες άλλες λιγότερες (περισσότερες από αυτές που πίστευαν ότι θα καταβάλουν). Δυστυχώς και πάλι η εκτίμηση μου είναι ότι ενώ το rebate θα αυξηθεί σημαντικά, το  cb δεν θα μειωθεί ισόποσα επιφέροντας τη ζητούμενη δικαιοσύνη. Η συνολική επιβάρυνση για τις φαρμακοβιομηχανίες θα αυξηθεί.

Οι λόγοι είναι γνωστοί σε όσους βλέπουν τα σωστά δεδομένα , στο σωστό χρόνο  και γνωρίζουν πραγματικά την λειτουργία του συστήματος υγείας και όχι θεωρητικά.

Η συγκρότηση πολλών πολυμελών επιτροπών με το ίδιο αντικείμενο και χωρίς πραγματικά δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για να γίνει η σωστή εκτίμηση , μάλλον δυσκολεύει την εξεύρεση λύσης.

Η παραδοχή της έλλειψης ενδιαφέροντος για σωστή τιμολόγηση και σωστή συνταγογράφηση αποδεικνύεται στα ΦΕΚ που δημοσιεύονται για την  ανατιμολόγηση και την έγκριση του θετικού καταλόγου φαρμάκων όπου αναγράφει «σε κάθε περίπτωση, η φαρμακευτική δαπάνη τόσο των νοσοκομείων όσο και του ΕΟΠΥΥ δεν επιβαρύνει πρόσθετα ούτε τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε τον προϋπολογισμό των ανωτέρω φορέων, καθότι κατά την υπέρβαση των ορίων των ετήσιων προϋπολογισμών τους ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής (CLAWBACK)».

Οι λανθασμένοι υπολογισμοί του cb στον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία, η αναμενόμενη προσφυγή στην δικαιοσύνη των εταιρειών και τελικά η  μη είσπραξη των υποχρεωτικών επιστροφών επέβαλαν το επιπλέον rebate αναδρομικά από 1-1-2017. Η επανάπαυση της πολιτείας στο ότι ο προϋπολογισμός του 1.945 εκατ. ευρώ θα τηρηθεί, το ίδιο και στα νοσοκομεία, δεν επιβάλει την λήψη τελικά των πολυπόθητων και αναγκαίων μέτρων για την σωστή τιμολόγηση και την ορθή συνταγόγραφηση  με αποτέλεσμα την αύξηση αντί της μείωσης της.

Διαφαίνεται ότι  θα υπάρχει , για πάντα (?), ένα υψηλό rebate και ένα αυξημένο αναλογικά cb!

Ο ΕΝΦΙΑ θα έπρεπε να διδάσκει και να παραδειγματίζει. Αυτό δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτό από όλους τους εμπλεκόμενους και τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Πολλές φορές αναρωτιέσαι εάν αξίζει να ασχολείσαι με τις προμήθειες στα νοσοκομεία ή είναι ένα άβατο το οποίο δεν προσεγγίζεται με κανένα λογικό και νόμιμο τρόπο.

Όμως η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου μεγάλου εξειδικευμένου νοσοκομείου των Αθηνών ότι δεν μπορεί να προμηθευτεί 9 αναπνευστήρες για την ΜΕΘ του από το 2014 «λόγω έλλειψης πιστώσεων αλλά και της μη δυνατότητας ανακατανομής των πιστώσεων οι οποίες λόγω ανεπάρκειας δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές λειτουργικές ανάγκες του νοσοκομείου σε ετήσια βάση» και οι τελευταίες ανακοινώσεις της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή για την εξοικονόμηση εκατομμυρίων ευρώ από την διενέργεια ηλεκτρονικών διαγωνισμών είναι μια πρόκληση για να ασχοληθεί τελικά κανείς.

Γιατί οι ελλείψεις ειδικά στα νοσοκομεία έχουν αποτελέσματα τα οποία είναι γνωστά σε όλους ακόμα και εάν ευτυχώς δεν τα έχουν βιώσει οι ίδιοι.

Τι εικόνα δίνει λοιπόν το ΕΣΗΔΗΣ για τα δημόσια νοσοκομεία, τις ΥΠΕ και τους φορείς παροχής υγείας?

Ότι έχουν συμβασιοποιηθεί μόνο 18 διαγωνισμοί το 2017, ενώ είναι σε ισχύ τα ΠΠΥΥ από το 2010-2015, προϋπολογισμού 7 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ!

Η αξία των συμβάσεων αυτών είναι προϋπολογισθέντων διαγωνισμών 2.632.179,37€. Στα 800.000.000€ που διατέθηκαν μέχρι σήμερα στα νοσοκομεία αυτό αντιπροσωπεύει μόνο το 0,33%. Το υπόλοιπο 99,67%(!!) πως δαπανήθηκε, που πήγε? Σε εξωσυμβατικές προμήθειες μάλλον.

Ο αριθμός των διαγωνισμών που προκηρύχθηκαν από 1/1 μέχρι τις 10/7/2017 ήταν 457, μικρής σχετικά  αξίας.

Το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του  2015 και 2016 συμβασιοποιήθηκαν 85 και 110 διαγωνισμοί αντίστοιχα ενώ η αξία τους ήταν 12.075.563,18€ και 39.267.982,24€.

Είναι σε αξιολόγηση διαγωνισμοί από το 2014 ακόμα, ενώ συνολικά είναι πάνω από 874 για την περίοδο 2014-2016.

Τα ανωτέρω στοιχεία προέρχονται από το ΕΣΗΔΗΣ και αποδεικνύουν ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό των διαγωνισμών γίνεται μέσω αυτού όπως προβλέπεται στη νομοθεσία (ελληνική και ευρωπαϊκή) με αποτέλεσμα τη μη τήρηση του εγκεκριμένου ΠΠΥΥ κάθε έτους ,την μη έγκαιρη απόκτηση των αναγκαιούντων υλικών- αναλωσίμων και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και την διατήρηση υψηλών τιμών αφού δεν αναπτύσσεται ο αναγκαίος ανταγωνισμός.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι είναι δύσκολο να υπάρχουν διαγωνισμοί σε αξιολόγηση από τα προηγούμενα έτη (2014-2015) αφού θα πρέπει να έχει ζητηθεί η παράταση από τους προμηθευτές να παρατείνουν τις προσφορές τους, ν’ ανανεώσουν τις εγγυητικές επιστολές τους,… Όμως η μη ακύρωσης τους συνεπάγεται και τη ταυτόχρονη δέσμευση της πίστωσης σύμφωνα με το ΠΔ 80/2016 με συνέπεια να μην μπορούν αυτές να αξιοποιηθούν στο τρέχον έτος για να καλύψουν τις επιτακτικές ανάγκες των νοσοκομείων.

Η δραματική μείωση των συμβασιοποιημένων διαγωνισμών μπορεί και πρέπει να αναλυθεί και να εξηγηθεί απ’ όλους , κυρίως όμως από αυτούς που έχουν την ευθύνη του κρατικού προϋπολογισμού και αυτών των νοσοκομείων. Απαντήσεις μπορούν να δοθούν πολλές και άμεσα. Όμως το ερώτημα που πρέπει να εξετασθεί είναι εάν τελικά οι διαγωνισμοί προκηρύσσονται μόνο και μόνο για να υπάρχει νομιμοφάνεια για την  αποφυγή του ελέγχου από το  Ελεγκτικού Συνεδρίου για τις απευθείας αναθέσεις που γίνονται κατά κόρον αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ ή και για κάποιους άλλους λόγους. Πολλοί διοικητές νοσοκομείων επικαλούνται ότι προκήρυξαν  ένα διαγωνισμό και «δυστυχώς» αυτός δεν ευδοκίμησε! Το ισχυρίζονται ακόμα και εάν αυτός ξεκίνησε να υλοποιηθεί το 2006 αλλά δεν ολοκληρώθηκε μέχρι σήμερα! Αδιαφορούν για τους λόγους που αυτό συνέβη προκειμένου να προβούν στις απαραίτητες βελτιώσεις- διορθώσεις της διακήρυξης ή των τεχνικών προδιαγραφών τους. Είναι σίγουροι ότι έχουν το τέλειο άλλοθι και απλά περιμένουν την επόμενη νομιμοποίηση της παραβατικής συμπεριφοράς τους συνεχίζοντας την κακοδιαχείριση, απ΄όλες τις απόψεις, των νοσοκομείων τα οποία διοικούν. Για αυτό και δεν μπορούν να δημοσιεύσουν τους ισολογισμούς που προβλέπονται από την νομοθεσία προκειμένου να φανούν τα τεράστια ελλείματα που δημιούργησαν και την τεράστια ζημιά που θα προκαλέσουν, δυστυχώς σύντομα, στους προμηθευτές τους. Κανείς δεν αναρωτιέται γιατί τα πιο δαπανηρά νοσοκομεία δεν έχουν συμβασιοποιήσει κάποιον διαγωνισμό τα τελευταία χρόνια? Ούτε καν οι προμηθευτές τους που θα υποστούν ένα clawback που θα ξεπερνά κάθε τους εκτίμηση και θα τους οδηγήσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Απλά τότε θα το χαρακτηρίσουν άδικο και αντισυνταγματικό που τους οδηγεί στο κλείσιμο και θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Σήμερα όμως δεν αναρωτιούνται πως θα πληρωθούν. Περιμένουν μόνο το πότε. Ακόμα και αυτοί που από το 2014 δεν έχουν εκδώσει τιμολόγια για υλικά που προμήθευαν τα νοσοκομεία περιμένοντας μια καλύτερη τιμή σε μια καλύτερη στιγμή!

Τα νοσοκομεία κάνουν μόνο απευθείας αναθέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο, στις ίδιες εταιρείες, ενώ την ίδια στιγμή με δραματικό τόνο τα διοικητικά τους συμβούλια λαμβάνουν ομόφωνες αποφάσεις για να νομιμοποιήσουν τις παράνομες «εξωσυμβατικές» προμήθειες για λόγους αλτρουισμού (!!) και την ίδια στιγμή διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις πιστώσεων και υλικών όταν αυτοί όχι μόνο δεν πράττουν τίποτα για να βοηθήσουν αυτή την δύσκολη κατάσταση αλλά είναι στην άλλη πλευρά, σε αυτή της σπατάλης και της κακοδιαχείρισης.

Προκαλούν δε αλγεινή εντύπωση όταν μετά από 10 χρόνια ολοκληρώσουν ένα διαγωνισμό , αυτοπροβάλλονται ως σωτήρες στα διάφορα μέσα διαφημίζοντας ότι  πέτυχαν κάποια  μείωση ενώ ξεχνάνε να πούνε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχασε το νοσοκομείο και ο έλληνας φορολογούμενος τα προηγούμενα χρόνια που οι ίδιοι τους δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Είναι πρόκληση για την κοινωνία όταν οι ίδιοι διδάσκουν σε εθνικές σχολές και ινστιτούτα επιμόρφωσης άλλους δημοσίους υπαλλήλους για το σύγχρονο management στα δημόσια νοσοκομεία όταν οι ίδιοι απέτυχαν παταγωδώς. Είναι πρόκληση να διδάσκουν σε πανεπιστήμια για να μεταφέρουν την εμπειρία τους! Ποια ακριβώς? Αυτής της επιτυχίας του 0,33%!

Είναι πρόκληση όταν στα συνέδρια αλληλοσυγχαίρονται για το πόσο καλά τα είπαν, καθηγητές και μαθητές, αλλά δεν τα έπραξαν!!Είναι πρόκληση …

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν ότι μόνο σ’ένα μικρό ποσοστό οι διοικήσεις που επιλέχθηκαν διαχρονικά ήταν αντάξιες του δύσκολου έργου που επιλέχθηκαν να υπηρετήσουν. Ήταν δυστυχώς διοικήσεις μόνο αρεστές  που στην πραγματικότητα διοικούσαν εις βάρος άλλων συνετών διοικήσεων (αφού οι πόροι δεν κατανέμονταν όπως είχαν προϋπολογιστεί από τις ΥΠΕ και το ΥΥΚΑ αλλά δίνονταν στους αποτυχημένους και κακούς διοικητές για να καλύψουν τις σπατάλες τους) αλλά και των ίδιων των ασθενών αφού τους παρείχαν περίθαλψη κατώτερη των προβλεπόμενων και ακριβότερη από όσο έπρεπε.

Το κακό είναι ότι και σήμερα οι ίδιοι που αποδεδειγμένα απέτυχαν θέλουν να αποδείξουν ότι έπραξαν σωστά και να είναι οι επόμενοι σύμβουλοι και δημόσιοι αξιωματούχοι για την αναβάθμιση του συστήματος υγείας και όχι μόνο.

Τέλος, πιθανόν εντός των προσεχών ημερών να νομιμοποιηθούν οι προμήθειες των νοσοκομείων που πραγματοποιήθηκαν μέσω των ΥΠΕ.

Πολλοί πιστεύουν ότι με την νομιμοποίηση αυτή θα πληρωθούν οι αγορές που έγιναν από τις ΥΠΕ για να καλυφθούν οι άμεσες και επιτακτικές ανάγκες που υπήρχαν στα νοσοκομεία στο τέλος του 2016.

Όμως η νομιμοποίηση αυτή δεν θα σημαίνει για όλους το ίδιο. Σε κάποιες εταιρείες η πληρωμή θα γίνει με clawback και rebate που θα υπολογιστεί στο 2017 ενώ όσοι τελικά πληρωθούν θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτά τα ποσά θα αφαιρεθούν από την αγορά για το 2017 αφού θα αφορούν πιστώσεις του 2017 και όχι του 2016 όπως αρχικά είχε αρχικά σχεδιαστεί.

Το ΕΣΗΔΗΣ είναι το απόλυτο εργαλείο του υπουργείου Ανάπτυξης και Οικονομίας, του υπουργείου Υγείας, της ΕΑΑΔΗΣΥ ,του ΓΛΚ αλλά και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, για τον εξορθολογισμό των δαπανών, την νομιμότητα ,τον έλεγχο των παραβατών και τον καταλογισμό των ευθυνών τους σύμφωνα με το ν.4270. Μόνο έτσι οι πολίτες θα απολαμβάνουν τις παροχές υγείας που τους αξίζουν και έχουν ανάγκη και όχι με την αυτοπροβολή κάποιων για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους και άλματα!

Αυτά από το ΕΣΗΔΗΣ και μόνο. Γιατί η αλήθεια των αριθμών είναι δυστυχώς ….γυμνή και ξεγυμνώνει και τους δήθεν «αλτρουιστές»!

ΟΤΑΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ …

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Δικαιούμαι να ξέρω?

Προϋπολογισμός 2018:Η αλήθεια πάει μπροστά!

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ.

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG!!

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Μετά από πάρα πολλές, αγωνιώδεις , επίπονες, συνεχείς διαβουλεύσεις και προσπάθειες εκδόθηκε η υπουργική απόφαση (ΥΑ) 50389 (ΦΕΚ 2264Β΄/30.6.2017) για τον υπολογισμό του clawback της φαρμακευτικής δαπάνης των ετών 2016, 2017 και 2018. Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το υπόδειγμα εφαρμογής που περιλαμβάνει η ΥΑ και πολύ περισσότερο να το εφαρμόσει και να το υπολογίσει σωστά το clawback και αυτό να καταβληθεί χωρίς ενστάσεις και δικαστικές προσφυγές.

Αν όμως κανείς μπορέσει να το κατανοήσει αντιλαμβάνεται δύο βασικά σημεία που όμως έχουν αρνητικό πρόσημο στην οικονομία αλλά και την βιομηχανία

Το ένα είναι ότι για την ανάπτυξη της μια εταιρεία θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον clawback. Στο παρόν άρθρο δεν κρίνεται η ορθότητα του μέτρου αυτού. Αναρωτιέται όμως εύλογα κανείς. Για τη διείσδυση των γενοσήμων (αύξηση του ποσοστού τους, τόσο σε όγκο όσο και σε τζίρο) θα καταβάλεται αυξημένο clawback; Οι ελληνικές επιχειρήσεις που επιθυμούσαν η αναλογία 90-10 να είναι μέχρι και 50-50 αντιλαμβάνονται τώρα ότι θα πληρώσουν μεγαλύτερο clawback και αν επιτυγχανόταν το 50-50 θα κατέβαλαν ακόμη υψηλότερο;

Μπορεί κανείς έστω και τώρα να διακρίνει ότι η λύση για την ελληνική βιομηχανία είναι μόνο η μείωση του κόστους παραγωγής των φαρμάκων και της εφοδιαστικής αλυσίδας τους προκειμένου αυτές να γίνουν ανταγωνιστικές τόσο στην Ελλάδα όσο και στις αγορές του εξωτερικού.

Θα πρέπει επίσης να  προχωρήσει σε περαιτέρω επωφελείς συμφωνίες με πολυεθνικές επιχειρήσεις για την παραγωγή φαρμάκων στις εγχώριες μονάδες αξιοποιώντας την υψηλή εξειδίκευση των μονάδων και του προσωπικού του.

Δυστυχώς η παραπάνω μόνη θετική και ουσιαστική λύση απορρίπτεται συλλήβδην χωρίς όμως να μπορεί να προταθεί κάποια άλλη. Το άλλο αξιοπρόσεκτο σημείο με αρνητικό πρόσημο είναι ότι το clawback με το συγκεκριμένο υπολογισμό φαίνεται να αφορά και αυτό του 2016. Δηλαδή σε όσους, λίγους, είχαν καταβάλλει το clawback του 2016 θα γίνει ένας νέος, πιο σύνθετος και δυσκολότερος υπολογισμός; Αυτό διαφαίνεται γιατί ο υπολογισμός για το clawback του 2016 επανυπολογίζεται και πάλι λόγω λαθών που έγιναν και για τ΄ότι  η κεφαλίδα της ΥΑ αναφέρει «clawback 2016,…». Εκτιμώ ότι πιθανόν να  είναι ένα συντακτικό λάθος και όχι η ουσία.

Όμως όλα αυτά συνηγορούν στο ότι το τοπίο γίνεται πιο δύσκολο, πιο σύνθετο, πιο ανεφάρμοστο και πιο αντιαναπτυξιακό. Όμως όλοι μπορούν να αλλάξουν προς το θετικότερο, το αναλογικότερο και το δικαιότερο. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να αποκτήσουν όλοι νοοτροπία win-win και όχι loss-loss όπως ισχύει σήμερα.

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Η ανατιμολόγηση των τιμών φαρμάκων ανακοινώθηκε αφήνοντας τους περισσοτέρους ικανοποιημένους παρά τα αρνητικά σχόλια που ακούγονται. Ελάχιστα μειώθηκαν οι τιμές σε σχέση με τις αρχικές αναρτήσεις και τις αναμενόμενες με βάση τις τιμές των φαρμάκων αυτών σε άλλες χώρες. Η στρέβλωση των τιμών παραμένει αφού οι κανόνες που ακολουθούνται δεν είναι αυτοί που προβλέπονται στη νομοθεσία.

Όμως όπως γράφτηκε πρόσφατα στην Ελλάδα ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ:ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ είναι η μοναδική χώρα που υπάρχει η πρόβλεψη τα γενόσημα φάρμακα να μην είναι ακριβότερα από το off-patent.

Το ζητούμενο πλέον είναι εάν μεσοπρόθεσμα αυτές οι ανατιμολογήσεις συμφέρουν την ελληνική βιομηχανία. Μακροπρόθεσμα σίγουρα δεν θα την βοηθήσουν να είναι ανταγωνιστική και εξαγωγική. Κανένας αξιόπιστος αναλυτής δεν μπορεί να δεχθεί ότι ένας κλάδος που δεν κάνει τις επενδύσεις που επιβάλλονται  προκειμένου να παράγει νέα και καινοτόμα προϊόντα και ταυτόχρονα δεν μειώνει το κόστος παραγωγής του μπορεί να επιβιώσει σ’ ένα παγκόσμιο , σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η διείσδυση των γενοσήμων είναι ήδη αρκετά υψηλή στην Ελλάδα (περίπου 60%) Κατανάλωση γενοσήμων: Προσεγγίζοντας την αλήθεια εάν κανείς συνεκτιμήσει ότι οι τιμές γενοσήμων και off-patent στις κύριες και πολυδάπανες θεραπείες είναι σχεδόν οι ίδιες.

Αναρωτιέται εύλογα κανείς τι νόημα έχει να δοθούν κίνητρα στους φαρμακοποιούς όταν όπως αναφέρθηκε ήδη, οι τιμές γενοσήμων και off-patent είναι σχεδόν ίδιες και η δημόσια δαπάνη για τα φάρμακα είναι συγκεκριμένη και δεν εξοικονομείται ούτε ένα ευρώ από την διείσδυση των γενοσήμων. Αντίθετα από την σημερινή «διατίμηση» ευνοούνται σχεδόν όλοι, πλην των ασθενών.

Σ ’ένα φάρμακο για την χοληστερίνη ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει με 2,5€ και ο ασθενής πληρώνει την διαφορά από τα 7€ που κοστίζει το φάρμακο.

Η προτεινόμενη τιμή του στην πρόσφατη ανατιμολόγηση ήταν 5€ αλλά τελικά παρέμεινε στα 7€ λόγω των στρεβλώσεων και παραλείψεων της ανατιμολόγησης που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Τι σημαίνει όμως αυτό. Ο ασθενής ενώ μέχρι τώρα πληρώνει 65% συμμετοχή για να λάβει το συγκεκριμένο φάρμακο (εάν συνυπολογίσουμε και το 1€ ανά συνταγή, τότε αυξάνεται σε 78% η συμμετοχή του) ενώ εάν τιμολογούνταν όπως είχε αρχικά προταθεί η συμμετοχή του θα μειωνόταν στο 50% (εάν συνυπολογίσουμε και το 1€ ανά συνταγή, τότε θα μειωνόταν σε 70% η συμμετοχή του). Ποιος πραγματικά θα πληρώσει το προβλεπόμενο clawback όταν αυτό πληρωθεί? Ο ασθενής!

Είναι εμφανές ότι εάν στο συγκεκριμένο σκεύασμα το clawback ήταν 30%, τόσο αντιστοιχούσε και στην μείωση της τιμής του που έπρεπε να πραγματοποιηθεί με βάση τη νομοθεσία και τις 3 χαμηλότερες τιμές της ευρωπαϊκής ένωσης. Εάν όμως το σκεύασμα τιμολογούνταν στα 5€ όπως έπρεπε, ο ασθενής θα επωφελούνταν κατά 44,5% από την συμμετοχή που ήδη καταβάλει (από 4,5€ σε 2,5€) ενώ η εταιρεία θα κατέβαλε από τα έσοδα της και clawback περίπου 26% (από 30% σήμερα).

Από τη διατήρηση των τιμών στα ίδια σχεδόν επίπεδα σε βασικά φάρμακα ευρείας χρήσεως οι μόνοι που πραγματικά επιβαρύνονται είναι οι ασθενείς ενώ όλη η εφοδιαστική αλυσίδα από την παραγωγή έως το σημείο πώλησης διατηρεί τα κέρδη της ενώ για κάποιους αυτά αυξάνονται αφού οι περισσότερες πωλήσεις γίνονται με απευθείας είσπραξη και ένα μικρό μέρος της αξίας του φαρμάκου αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ και καταβάλλονται μεταγενέστερα.

Όσο καθυστερούν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να εφαρμοσθούν τόσο θα αυξάνεται το clawback. Εάν διαβάσει κάποιος το άρθρο  1, παρ.5 του COM (2017) 314 final /02-06-2017 θα δει ότι προτείνεται ο εξορθολογισμός των δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μέσω της διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής του πλαισίου κλειστού προϋπολογισμού και της μείωσης των ανώτατων ορίων των αυτόματων επιστροφών (clawback).

Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι το  clawback θα αυξηθεί κατά 100 εκατ. ευρώ για το 2017.

Όσο η ανατιμολόγηση γίνεται με διαφορετικό τρόπο από το ψηφισμένο η μείωση του 30% όχι μόνο δεν θα είναι εφικτή αλλά θα αυξηθεί κατά 5% (35% συνολικά)

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Προκλήσεις και εμπόδια.

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ.

ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ:ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ, ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ:ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Οι αναφορές, από ενδιαφερόμενους αλλά και «ειδικούς», στον τρόπο τιμολόγησης και στο ότι αυτός είναι λανθασμένος αποδεικνύει ότι λανθασμένος είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του κόστους παραγωγής των φαρμάκων και ότι υπάρχει (ηθελημένη;) άγνοια. Σε όλες τις υπουργικές αποφάσεις (υ.α) των τελευταίων ετών προβλέπεται ότι όταν εντοπίζεται τιμή για ένα σκεύασμα σε συγκεκριμένη συσκευασία και περιεκτικότητα τότε οι υπόλοιπες που δεν εντοπίζονται, υπολογίζονται από τη μικρή στη μεγάλη συσκευασία και/ή περι­εκτικότητα η τιμή ανά μονάδα θα βαίνει μειούμενη, με ανώτατο όριο το 12%, ενώ από τη μεγάλη στη μικρή συσκευασία η τιμή υπο­λογίζεται αναλογικά ανά μονάδα φαρμακοτεχνικής μορ­φής (ενδεικτικά αναφέρεται ότι μονάδα φαρμακοτεχνικής μορφής είναι το δισκίο, το ml στα πόσιμα διαλύματα, το γραμμάριο στις κρέμες και στις αλοιφές κ.ο.κ.). Από τη μεγάλη στη μικρή περιεκτικότητα η τιμή υπολογί­ζεται αναλογικά.

Ως προς τι η έκπληξη κάποιων λοιπόν για τις τιμές στη νέα θετική λίστα;

Κανείς όμως δεν αναφέρθηκε τόσο έντονα και τόσο εκτενώς όταν προβλέφθηκε προκλητικά στην ίδια υ.α ότι εάν το γενόσημο μετά το τέλος των υπολογισμών η προκύπτουσα τιμή του είναι μεγαλύτερη από το προϊόν αναφοράς χωρίς προστασία (off patent), τότε η τιμή του προϊόντος αναφοράς χωρίς προστασία εξισώνεται με την προκύπτουσα τιμή του γενοσήμου. Τ’ ότι τα γενόσημα δεν μπορεί να είναι πιο ακριβά από τα off patent πέραν  του ότι είναι ένα ελληνικό παράδοξο στην παγκόσμια αγορά είναι και παράνομο αφού ο νόμος είναι σαφέστατος και αναφέρει ότι η τιμή του γενοσήμου είναι στο 65% του off patent. Είναι πασιφανές λοιπόν γιατί η κατανάλωση γενοσημων παραμείνει σχετικά χαμηλά στην Ελλάδα.

Είναι εντυπωσιακό επίσης ότι ενώ υπάρχει μεγάλος αριθμός επιτροπών για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, τόσο για τον ΕΟΠΥΥ όσο και για τα νοσοκομεία,  στο Υπουργείο Υγείας φαίνεται ότι τους διαφεύγει η λανθασμένη τιμή ΚΗΘ στη νέα θετική λίστα η οποία όμως λαμβάνεται υπ’όψιν ως προς το κόστος θεραπείας ενός ασθενούς ή για τον υπολογισμό του κόστους των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλείων (ΚΕΝ).

Η τιμή του ΚΗΘ σε συγκεκριμένη πάθηση και με συγκεκριμένο φάρμακο είναι 51,5% ακριβότερη αφού στη θετική λίστα είναι έχει ως ΚΗΘ τα 0,5€, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι 0,33€.

Εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος πως υπολογίζεται η δαπάνη για τον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία. Μπορεί να γίνει πραγματική κοστολόγηση;Απ’ ότι φαίνεται, όχι.

Είναι επίσης σωστό και προκαλεί απορία πως ειδικοί του χώρου της υγείας σχολιάζουν αρνητικά ότι σκευάσματα ίδιας δραστικής ουσίας με διαφορετική συσκευασία έχουν ίδια  λιανική τιμή και διαφορετική αποζημίωση. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η αποζημιούμενη τιμή υπολογίζεται με μια μεθοδολογία και βασίζεται στη τιμή αναφοράς του φαρμάκου ενώ η τιμολόγηση ενός φαρμάκου βασίζεται στις 3 χαμηλότερες τιμές των χωρών της Ε.Ε.

Όμως και σε αυτή την περίπτωση το πραγματικό παράδοξο είναι ότι 2 φάρμακα με ίδια δραστική, χωρίς προστασία πατέντας, έχουν διαφορά έως 100%  στη νέα προτεινόμενη ανατιμολόγηση. Για το φάρμακο που έχει τις περισσότερες  πωλήσεις στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, υπάρχει ένα άλλο το οποίο έχει διπλάσια τιμή αυτού και όποιο γενόσημο συνδέεται με αυτό έχει 35%  παραπάνω από το πιο γνωστό φάρμακο για τη χοληστερίνη παγκοσμίως!

Σε πρόσφατα αποτελέσματα, από διπλωματική εργασία στελέχους του ΕΟΦ που παρουσιάσθηκε στο 2ο Ελληνικό Συμπόσιο Φαρμακοεπιδημιολογίας, η κατηγορία C10A  (σκευάσματα για τη μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκερίδίων) παρουσιάζει τη μεγίστη (απόλυτη τιμή)  στη συνολική ιδιωτική δαπάνη (13,68%)!!

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι αν ήταν πραγματική η επιθυμία όλων για μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, αντί των πολυπληθών επιτροπών, θα ελέγχονταν οι τιμές των φαρμάκων, θα γινόταν η συγκριτική αξιολόγηση τους και θα σταματούσε να υπάρχει η πληθώρα διαφορετικών κατηγοριών για τον υπολογισμό των τιμών των φαρμάκων και την ανατιμολόγησή τους.

Η μη υλοποίηση των παραπάνω όλα τα προηγούμενα χρόνια έδωσε το λανθασμένο μήνυμα, ότι χωρίς το σωστό προϊόν, στη σωστή τιμή και με το σωστό κόστος, μπορεί να γίνονται πωλήσεις φαρμάκων και να αποκομίζονται σημαντικότατα υπερκέρδη. Τα χρόνια πέρασαν και οι τιμές τους φτάνουν σιγά – σιγά εκεί που είναι πανευρωπαϊκά αλλά και παγκοσμίως. Η μείωση των εξαγωγών που έχει ήδη ξεκινήσει πρέπει να αποτελέσει το καμπανάκι για να γίνει η σωστή κοστολόγηση των φαρμάκων, να μειωθεί το κόστος της εφοδιαστικής αλυσίδας και η πλήρης συμμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας να γίνεται όχι μόνο με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς αλλά και αυτούς των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας και όλων των άλλων χωρών που εξάγουν οι ελληνικές εταιρείες.

Είναι σίγουρο ότι οι καλές ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να ανταπεξέλθουν έστω και σήμερα σε αυτές τις δύσκολες και άκρως ανταγωνιστικές απαιτήσεις και αυτό φαίνεται από τις εξαγωγές τους. Αν δεν ξεκινήσουν όμως σήμερα είναι σίγουρο ότι  αύριο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί αφού ο ανταγωνισμός παγκοσμίως εντείνεται και αλλάζει περιοχές παραγωγής και διάθεσης των φαρμακευτικών προϊόντων.

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Προκλήσεις και εμπόδια.

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Προκλήσεις και εμπόδια.

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία διανύει μια από τις δυσκολότερες περιόδους της τόσο όσον αφορά τον διεθνή ανταγωνισμό και τους περιορισμούς που υπάρχουν  όσο και τις τιμές των φαρμάκων  και τις πωλήσεις της στην Ελλάδα.

Οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες παράγουν δικά τους φάρμακα αλλά και φάρμακα άλλων πολυεθνικών για την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι τα δύο τρίτα της παραγωγής φαρμάκων ανατίθενται σε τρίτους (outsourcing) και οι προτιμώμενοι παρασκευαστές παίρνουν το μεγαλύτερο μερίδιο.

Οι εσωτερικοί πόροι και η τεχνογνωσία των πολυεθνικών φαρμακευτικών επιχειρήσεων   βαρύνει τόσο για την απόφαση τους να αναθέσουν σε τρίτους όσο και στο πιο outsourcing μοντέλο θα χρησιμοποιήσουν.

Διερευνούν επίσης την ιεραρχία λήψης αποφάσεων μεταξύ των υπευθύνων για την επιλογή των Contract Manufacturing Organisations (CMO΄s) καθώς και τα χαρακτηριστικά επιλογής που πρέπει να διερευνηθούν λεπτομερώς για κάθε μοντέλο outsourcing. Τα στοιχεία αυτά τους επιτρέπουν να λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις όσον αφορά την εξωτερική ανάθεση παραγωγής.

Αυτό που επιδιώκεται, μέσω διαφόρων μοντέλων outsourcing, από τους προτιμώμενους προμηθευτές και τις στρατηγικές συνεργασίες μαζί τους είναι ο εξορθολογισμός του κόστους, η καλύτερη διαχείριση ικανοτήτων, η βελτίωση της αποδοτικότητας και η μείωση του χρόνου πρόσβασής τους στην αγορά.
Η παγκόσμια παραγωγή φαρμάκων απαιτεί οι φαρμακοβιομηχανίες να μετατραπούν από αυστηρά μεταποιητικές βιομηχανίες σε εταιρείες ανάπτυξης και διαχείρισης της τεχνολογίας.

Πρέπει η Ελλάδα να μπορέσει να γίνει κέντρο ανάπτυξης για επώνυμα γενόσημα φάρμακα και καινοτόμα προϊόντα. Οι εξαιρετικοί product developers ,οι ποιοτικοί παρασκευαστές και το ανθρώπινο κεφάλαιο υψηλής εξειδίκευσης που διαθέτει απαιτείται να συνδυαστούν με επενδύσεις στην τεχνολογία, με καθετοποίηση και αυτοματοποίηση της παραγωγικής τους διαδικασίας.

Σήμερα, οι ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις εξάγουν σε 139 χώρες. Όμως το 99% των εξαγωγών τους καλύπτουν χώρες που άμεσα ή το αργότερο μέχρι το 2019 θα έχουν υιοθετήσει τον νέο κανονισμό (161/2016 της Ε.Ε).

Οι ενδιαφερόμενες εξαγωγικές φαρμακευτικές εταιρείες πρέπει να εφαρμόσουν το νέο κανονισμό όσο πιο άμεσα γίνεται. Παγκοσμίως η έλλειψη χρόνου, γνώσης και ειδικών δεξιοτήτων μπορεί να είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο προς τη συμμόρφωση με αυτόν. Πολλές εταιρείες  αντιμετωπίζουν μια πολύ απότομη καμπύλη μάθησης για το νέο κανονισμό που πρέπει να υιοθετήσουν και για το πώς μπορούν να γίνουν συμμορφούμενες με τα νέα αυτά δεδομένα.

Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία πρέπει να κατανοήσει τις αλλαγές και να ξεκινήσει τον προγραμματισμό των δράσεων της το συντομότερο δυνατόν για να τηρήσει τις προθεσμίες, να λειτουργήσει με τα νέα πρότυπα και να βρει το κατάλληλα εξειδικευμένο προσωπικό με την εμπειρία και τη γνώση.

Πολλές ακόμα και σήμερα φοβούνται τις συνέπειες μιας λανθασμένης επένδυσης η οποία θα μπορούσε να αποβεί κρίσιμη. Οι ανησυχίες αυτές είναι συχνά ο λόγος που πολλοί περιμένουν μέχρι την τελευταία στιγμή για να ξεκινήσουν τη διαδικασία – αλλά αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι παίρνει μήνες για να εφαρμοστεί μια τέτοια περίπλοκη διαδικασία και θα πρέπει να αρχίσει νωρίτερα παρά αργότερα.

Οι βιομηχανίες θα πρέπει να εμπλακούν στενά με τη διαδικασία επιλογής του Εθνικού Οργανισμού Φαρμακευτικής Επαλήθευσης ή NMVO (είτε απευθείας, είτε μέσω του επαγγελματικού τους συνδέσμου). Στην πραγματικότητα το αποθετήριο αφορά όλους τους εμπλεκόμενους και για αυτό οι απαιτούμενες ενέργειες πρέπει να γίνουν έγκαιρα, ταυτόχρονα και συντονισμένα. Εάν αυτό δεν συμβεί τότε το κόστος θα είναι πολλαπλάσιο για όλους.

Η δαπάνη για την υλοποίηση του κανονισμού σε όλα τα στάδια της αλυσίδας είναι αρκετά σημαντική και απαιτείται  μεγάλο χρονικό διάστημα για την υλοποίηση τους. Εάν υπάρχει μια συντονισμένη προσπάθεια η δαπάνη μπορεί να μειωθεί αισθητά μέσω της συγχρηματοδότησης από το ΣΕΣ 2014-2020 αλλά και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων της Ε.Ε.

Η καθυστέρηση της εφαρμογής του κανονισμού και η μη σύσταση του NMVO δεν ευνοεί τα συμφέροντα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Η σύσταση του NMVO, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για να τρέξει το σύστημα ελέγχου των δεδομένων στη χώρα μας, πρέπει να γίνει άμεσα.

Πρέπει λοιπόν η πολιτεία και οι εταιρείες  μελετών, υπηρεσιών μάρκετινγκ, έρευνας αγοράς που προσπαθούν να βρουν τρόπους διείσδυσης των ελληνικών φαρμάκων στις διεθνείς αγορές, να έχουν εξασφαλίσει εκ των προτέρων τις απαιτήσεις που επιβάλει η διεθνής και η ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Άλλως η δημιουργία  επιτροπών με πολλές θεματικές ομάδες εργασίας στην πραγματικότητα δημιουργεί επιπλέον καθυστερήσεις στο πολύ πιεστικό επιχειρηματικό περιβάλλον και πιθανόν λανθασμένο προσανατολισμό. Μέχρι να γίνει ο συγκερασμός όλων αυτών των προτάσεων θα έχει χαθεί μια ακόμα ευκαιρία χρηματοδότησης μέσα από το ΣΕΣ και τ΄ άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία. Η θέση της Ελλάδος στην παγκόσμια κατάταξη, ο ανταγωνισμός που αναπτύσσεται παγκοσμίως αλλά και η αναδιοργάνωση των πολυεθνικών φαρμακευτικών επιχειρήσεων απουσιάζει από τις συγκεκριμένες επιτροπές και ομάδες.

Όσοι ασχολούνται με εξαγωγές φαρμάκων θα πρέπει άμεσα (εντός των προθεσμιών που τίθενται για   όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες) να συμμορφωθούν με τον κανονισμό.

Αυτό που πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία  είναι ότι κάποιοι θα την  ήθελαν να είναι καθηλωμένη, εγκλωβισμένη στην εσωτερική αγορά, χωρίς καμία προοπτική εξωστρέφειας μόνο και μόνο για να προωθούνται συγκεκριμένα συμφέροντα.

Πρέπει να  μελετηθεί σοβαρά η δομή του κόστους ενός ελληνικού φαρμάκου και πως αυτό θα μπορούσε να μειωθεί δραστικά μέσω διαδικασιών, λειτουργιών και της εφοδιαστικής αλυσίδας όπως κάνουν άλλες ανταγωνιστικές εταιρείες του εξωτερικού προκειμένου να  επιτευχθούν ανταγωνιστικές τιμές.

Μόνο έτσι μπορεί η ελληνική φαρμακοβιομηχανία ν΄ αξιοποιηθεί εμπορικά και εξαγωγικά και να καταστεί μια σημαντική μηχανή ανάπτυξης.

Δημοσιεύτηκε στο Healthmag.gr στις 5-12-2016

Ενδιαφέροντα άρθρα

ΝΕΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ Η ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΑ?

ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ψευδεπίγραφα Φάρμακα ΙΙ

 

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

Το 2016 βαίνει προς το τέλος του και ο λογαριασμός για το clawback, όπως προβλεπόταν στην νομοθεσία, στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις φαίνεται πραγματικά εφιαλτικός. Ήταν όμως αναμενόμενο το  ύψος του clawback τόσο όσον αφορά τον ΕΟΠΥΥ όσο και τα νοσοκομεία.

Στις αρχές του 2016 είχε επισημανθεί ότι το clawback θα ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη και θα ήταν ένα big bang εάν δεν αντιμετωπιζόταν έγκαιρα και με υπευθυνότητα. Πολλοί σχολίαζαν ότι ήταν υπερβολικές αυτές οι εκτιμήσεις. Αποδείχθηκε όμως ότι ήταν σωστές.

Κάποιοι επιλέγουν καθηγητές για τις μελέτες και τις προβλέψεις τους γιατί «είναι διαφορετικό πράγμα να μιλάς ως ακαδημαϊκός οπότε μπορεί να είσαι και ανεύθυνος και διαφορετικό να μιλάς ως πολιτικός ή από θέση ευθύνης οπότε πρέπει να αντιμετωπίσεις όσα θεωρητικά έλεγες».

Η φωνή της κοινής λογικής ποτέ δεν είναι αρεστή. Δημιουργεί δυσαρέσκεια και δεν γίνεται αποδεκτή. Όμως προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις και τεράστιες μη χρειαζούμενες δαπάνες. Σε πολλούς αρέσει η «δημιουργική λογιστική» αλλά σε κανέναν δεν αρέσει το δημόσιο λογιστικό (το οποίο είναι νόμος και πρέπει να εφαρμοσθεί).

Είχε αναφερθεί ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να αναζητήσουν τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις που θα τις βοηθήσουν να μειώσουν τα κόστη τους και να γίνουν ανταγωνιστικές και εξωστρεφείς όπως επιτάσσουν οι συνθήκες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως. Η επιμονή χρησιμοποίησης στοιχείων, από καθηγητές, που δεν βοηθούν στην πραγματική κατανόηση του σημερινού προβλήματος στην Ελλάδα μόνο τροχοπέδη μπορούν να αποτελέσουν εάν δεν είναι επίκαιρα και αξιόπιστα.

Γράφεται παντού για την υποχρέωση να μειωθεί το clawback κατά 30% το 2017. Αλήθεια επι ποιου ακριβώς ποσού και σε ποια νομοθετημένη υποχρέωση προς τους θεσμούς αναγράφεται αυτό? Γιατί αυτό είναι μια υπόσχεση προς τους θεσμούς, και δεν αφορά οικονομικές υποχρεώσεις,  που ενδεχομένως και να μην υλοποιηθεί την ίδια στιγμή που δεν εφαρμόζονται οι ψηφισμένοι νόμοι και η δέσμευση της χώρας όσον αφορά το ύψος των δαπανών και την τιμολόγηση των φαρμάκων.

Γράφτηκε σε έγκριτα site ότι προτάθηκε στην συσταθείσα επιτροπή για τον έλεγχο των φαρμακευτικής δαπάνης ένα  σύστημα στο οποίο θα  καταγράφονται όλα τα φάρμακα τα οποία προμηθεύεται κάθε νοσοκομείο, και στη συνέχεια να καταγράφεται και κάθε φάρμακο το οποίο χορηγείται σε κάθε ασθενή, σε κάθε κλινική και ότι ο έλεγχος δεν θα αφορά μόνο στις προμήθειες των φαρμάκων των νοσοκομείων, αλλά και στον έλεγχο της κατανάλωσης, προκειμένου να τεθούν οι περιορισμοί που θα οδηγήσουν στη μείωση της υπέρβασης της ενδονοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης. Αυτά όμως είχαν ξεκινήσει πιλοτικά να εφαρμόζονται από το 2014 από την ΕΠΥ με την συνδρομή του ΕΟΦ και οι σημερινοί υποστηρικτές  τους αντιδρούσαν έντονα. Άραγε τι άλλαξε σήμερα? Αυτοί που το πρότειναν σίγουρα το γνωρίζουν. Όμως όλοι πρέπει να αναγνωρίσουν ότι χάθηκαν 2 χρόνια και η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη υπερέβη κάθε προϋπολογισμό και κάθε όριο.

Επίσης γράφτηκε ότι για τις καταγραφές τόσο των προμηθειών, όσο και της κατανάλωσης των φαρμάκων «ανεβαίνουν» οι τόνοι, καθώς οι …μνηστήρες για το πόνημα, είναι πλέον τρεις: η ΗΔΙΚΑ που λειτουργεί την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο ΕΟΠΥΥ που διαθέτει την ΚΜΕΣ και ο ΕΟΦ που διαθέτει το σύστημα καταγραφής πωλήσεων των φαρμακευτικών εταιριών.

Οι τρεις παραπάνω οργανισμοί εμμέσως ή αμέσως δεν ανήκουν στο κράτος? Γιατί λοιπόν λειτουργούν ανταγωνιστικά και όχι συνεργατικά? Υπάρχει «κάτι» που τους χωρίζει? Ή μήπως ομολογούν ότι κάνουν 3 φορές την ίδια δουλειά σπαταλώντας ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους? Επειδή το clawback είναι πολύ σοβαρή υπόθεση αλλά και ακριβή ταυτόχρονα καλό θα ήταν σε κάθε περίπτωση όλοι οι εμπλεκόμενοι να έχουν κοινή ορολογία κάτι που είναι ευδιάκριτο ότι τους λείπει. Κατόπιν έρχεται η διαλειτουργικότητα και μετά όλα τα άλλα.

Όπως έγκαιρα είχε γραφτεί πριν 10 μήνες είναι εύκολα αντιληπτό ότι πρέπει άμεσα οι επιχειρήσεις που έχουν σχέση με την υγεία (ΣΦΕΕ,ΠΕΦ,.) να βρουν έναν αξιόπιστο τρόπο και έναν αξιόπιστο φορέα του δημοσίου και με διαφανείς διαδικασίες να καταγράψουν επίσημα όλες τις πωλήσεις τους στο σύστημα υγείας γενικότερα αλλά και στα νοσοκομεία ειδικότερα εάν επιθυμούν να πληρωθούν για τα ληξιπρόθεσμα και τις σημερινές οφειλές προς αυτούς. Άλλως κινδυνεύουν να μην τους καταβληθούν τα οφειλόμενα και το προτεινόμενο από τη νομοθεσία clawback να φαντάζει ειδυλλιακό. Η καθημερινή και ουσιαστική ενασχόληση μου με την εξέλιξη του θέματος αυτού δείχνει ότι ο υπολογισμός των  ποσών για το νοσοκομειακό clawback που παρουσιάζονται απέχουν πάρα πολύ από την πραγματικότητα. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι θα ξεπεράσει το 50% της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης ειδικά εάν υπολογιστεί με τα δεδομένα που διαρρέουν στα μέσα. Ο υπολογισμός του είναι πολύ πιο σύνθετος από αυτόν του ΕΟΠΥΥ αφού περιλαμβάνει επι πλέον παραμέτρους σύμφωνα με την νομοθεσία.

Για να μειωθεί το clawback δεν απαιτούνται επιτροπές και «ειδικοί». Εάν πραγματικά θέλουν όλοι να μειωθεί το clawback θα πρέπει να μην υπάρχει ακατάσχετη παροχολογία από όλους , να υπάρχουν πραγματικά επιδημιολογικά στοιχεία και όχι αποτέλεσμα προκλητής ζήτησης από «ακριβή» ενημέρωση, να γίνονται όπως προβλέπεται οι αγορές φαρμάκων από τα νοσοκομεία , να πληρώνονται όπως επιβάλλεται οι εταιρείες από την αρμόδια αρχή και τέλος ένας και μόνο αξιόπιστος φορέας συλλογής δεδομένων προκειμένου αυτό να υπολογιστεί σωστά.

Εάν δεν ακολουθηθούν αυστηρώς οι πρόσφατες (2-11-2016) οδηγίες του ΓΛΚ για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του τρέχοντος οικονομικού έτους και την αποφυγή συσσώρευσης υποχρεώσεων παρελθόντων ετών, το clawback θα ξεπεράσει το 50% φέτος και θα είναι ακόμα μεγαλύτερο το 2017!!

 

Ενδιαφέροντα άρθρα

CLAWBACK ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ

ΟΤΑΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ

 

ΟΤΑΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ …

Όταν η άγνοια κοστίζει …

 

Η έγκριση του προγράμματος προμηθειών, υπηρεσιών και φαρμάκων (ΠΠΥΦΥ) της  ΕΠΥ τον Ιούλιο για τα νοσοκομεία και τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου υγείας αποδεικνύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γιατί και το 2016 το clawback και η υπέρβαση των δαπανών στα νοσοκομεία θα είναι σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα.

Οι εγκεκριμένοι προϋπολογισμοί όσον αφορά τις νοσοκομειακές δαπάνες από το 2012-2015 είναι μειωμένοι από 7-12,5% ετησίως και από 1-16% όσον αφορά τις φαρμακευτικές δαπάνες.

Ο εκτροχιασμός της δημόσιας δαπάνης για την υγεία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος.

Η υλοποίηση των προμηθειών με μη νόμιμο τρόπο και στη συνέχεια η μη έγκαιρη πληρωμή τους δημιουργούν λανθασμένες εκτιμήσεις για το πραγματικό ετήσιο ύψος των δαπανών υγείας. Αυτός είναι και ο λόγος όπου ενώ δίνονται συνεχώς σημαντικά ποσά για την κάλυψη των ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτά συνεχώς  αυξάνονται.

Η προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του τρόπου υπολογισμού του rebate και του clawback από πλευράς της πολιτείας αποδεικνύει την έλλειψη αποδεκτά αντικειμενικών μεθόδων και στοιχείων για τον υπολογισμό τους. Πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να αποδεχθούν, ποιό είναι το πραγματικό ετήσιο ύψος για την υγεία και να συμφωνήσουν για την ορθή και διαφανή διαχείριση του.

Τρομάζει το γεγονός ότι ο επιφορτισμένος οργανισμός για την παρακολούθηση  των πωλήσεων των φαρμάκων, ο οποίος θεωρητικά τις πραγματοποιεί σε πραγματικό χρόνο, τις δημοσιοποιεί με καθυστέρηση 7 μηνών και λόγω των δημοσιευμάτων για τις σημαντικές διαφορές που παρουσιάζουν τις αποσύρει, τις αναρτά  μετά από 3 ημέρες και τις διαγράφει από την ιστοσελίδα του μαζί με όλες τις προηγούμενες και πάλι μετά από νέα δημοσιεύματα!!

Είναι επιτακτική η ανάγκη πλέον όλα τα στοιχεία πωλήσεων των φαρμάκων να δημοσιοποιούνται από έναν αξιόπιστο οργανισμό αφού η πολιτεία είναι μια ενιαία οντότητα και όχι 3 ή περισσότεροι οργανισμοί και φορείς που παράγουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα δίνοντας την εικόνα διαμόρφωσης ευνοϊκών προϋποθέσεων για κάποιες εταιρείες και δυσμενών για κάποιες άλλες.

Ο μηνιαίος υπολογισμός του clawback θα λειτουργήσει όπως την περίοδο των αξιολογήσεων των διοικητών όπου εμφανίζονταν τα νοσοκομεία να δαπανούν διπλάσια ποσά τους μήνες που δεν αξιολογούνταν οι διοικητές τους και ελάχιστα τους μήνες που υπήρχε αξιολόγηση!

Η έκφραση ευσεβών πόθων, επιθυμιών και ευχών κάθε φορά από όλους τους εμπλεκόμενους δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε προβλήματα σύνθετα και σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο. Μόνο η  διαφάνεια και η σωστή οργάνωση μπορούν να αποτελέσουν τις βάσεις για την επίλυση τους.

Η έγκριση δαπάνης 1.556.459.955,43€ για τη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη στο ΠΠΦΥΥ 2015 της ΕΠΥ ενώ για το 2016 έχουν προβλεφθεί στο προϋπολογισμό του κράτους 570.000.000€ θα δημιουργήσει ένα επιπλέον clawback το οποίο θα πρέπει να καταβληθεί από τις εταιρείες.

Θα έπρεπε άπαντες να γνωρίζουν την αρχής της αυτοτέλειας των χρήσεων για τον κρατικό προϋπολογισμό, τη μη μετακύλιση των υποχρεώσεών τους στο επόμενο έτος και την αποφυγή ταλαιπωρίας των πιστωτών.

Οι οικονομικές υπηρεσίες των νοσοκομείων οφείλουν να φροντίζουν για την έγκαιρη συγκέντρωση των δικαιολογητικών του συνόλου των δαπανών, τον έλεγχο, την εκκαθάριση, την έκδοση των αντίστοιχων χρηματικών ενταλμάτων και την εξόφληση τους.

Η ύπαρξη ταμειακών διαθέσιμων 300.000.000€ στα νοσοκομεία και τους οργανισμούς του υπουργείου υγείας, τα οποία ορθώς κατατέθηκαν στην ΤτΕ (όπως προβλέπει ο ν.4270/2014), φανερώνει ότι σε πολλά νοσοκομεία δεν γινόντουσαν οι εκκαθαρίσεις των σχετικών εντολών για λόγους που, μόνο θετικά, δεν μπορούν να εξηγηθούν.

Τον Αύγουστο του 2016 το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της χώρας ανήρτησε στην διαύγεια πάρα πολλές αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης για προϊόντα και υπηρεσίες. (Το αν απαιτούνται μπορεί κανείς εύκολα να το κρίνει και να βγάλει τα προσωπικά του συμπεράσματα αν τις διαβάσει). Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι η λειτουργία της αρμόδιας οικονομικής υπηρεσίας η οποία αναρτά αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης τον Αύγουστο με ημερομηνίες Ιανουαρίου. Τι σημαίνει αυτό?

Ότι οι προμηθευτές αυτοί παραμένουν απλήρωτοι από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα και θα πληρωθούν από τον Σεπτέμβριο και μετά. Όμως εμφανίζουν και κάτι άλλο πιο συγκλονιστικό. Ότι για ανελαστικές δαπάνες, το υπόλοιπο του ΚΑΕ είναι μηδενικό ή ελάχιστο για το υπόλοιπο έτος. Όμως τα ευτράπελα δυστυχώς συνεχίζονται. Την αμέσως επόμενη ημέρα ακυρώνονται συνοπτικά πολλές αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης , αναγράφοντας ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες πιστώσεις στον ΚΑΕ. Αντί όμως να ακυρωθούν αυτές για τις οποίες δεν υπάρχουν διαθέσιμες πιστώσεις ακυρώνονται αυτές που είναι σε ΚΑΕ με διαθέσιμες πιστώσεις!

Είναι εμφανές ότι το clawback θα είναι πολύ μεγαλύτερο του αναμενομένου αφού τα τιμολόγια δεν καταχωρούνται έγκαιρα, δεν λαμβάνονται υπ’οψιν οι διαθέσιμες πιστώσεις αλλά γίνονται μόνο αγορές (αμφίβολο εάν είναι πραγματικά αναγκαίες) ,οι διαθέσιμοι πόροι του νοσοκομείου δεν αξιοποιούνται (το συγκεκριμένο νοσοκομείο είχε τραπεζικές καταθέσεις 37.000.000€ στις 31-12-2015 ενώ οι προμηθευτές του παρέμεναν απλήρωτοι!!) και δεν γίνονται οι διαγωνισμοί όπως επιβάλλεται από την νομοθεσία.

Όλα τα παραπάνω δεδομένα καθιστούν επικίνδυνη την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου με επιπτώσεις  στους ασθενείς, στους εργαζομένους και τους προμηθευτές.

Η έλλειψη υλικών, αναλωσίμων και φαρμάκων και η πραγματοποίηση χειρουργείων με δωρεές ασθενών χαρακτηρίζουν καθημερινά το νοσοκομείο ενώ ταυτόχρονα προκηρύσσει διαγωνισμούς με το πρόγραμμα προμηθειών του 2014(!!) προϋπολογισμού άνω των 6.000.000€ και ακυρώνει διαγωνισμούς που ξεκίνησαν το 2010! Είναι πασιφανές ότι καμμία απολύτως οργάνωση, κανένας προγραμματισμός αλλά και καμμία απόδοση ευθυνών στους υπεύθυνους αυτής της πολύ αρνητικής καταστάσεως.

Θα πρέπει άμεσα να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα έτσι ώστε το συγκεκριμένο νοσοκομείο να γίνει πρότυπο λειτουργίας, να σταματήσουν οι σπατάλες, να εξοικονομηθούν πόροι και οι ασθενείς να μην απαιτείται να κάνουν δωρεές ούτε ν’ αγοράζουν τα στεντς που θα τους εμφυτευτούν. Αυτό είναι δυνατό να επιτευχθεί χωρίς κόστος αλλά μόνο με την αποφασιστικότητα της πολιτείας να διοικηθεί πραγματικά το νοσοκομείο από στελέχη που γνωρίζουν από νοσοκομεία, έχουν να επιδείξουν αποδεδειγμένα θετικά αποτελέσματα στον επαγγελματικό τους βίο και έχουν περπατήσει στους διαδρόμους ενός νοσοκομείου.

Οι προϊστάμενοι οικονομικών υπηρεσιών και οι διοικήσεις των νοσοκομείων οφείλουν να παρακολουθούν αδιαλείπτως την εξέλιξη των προϋπολογισμών τους και να διασφαλίζουν ότι δεν υπάρχουν αρνητικές αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους εντός των προθεσμιών που προβλέπονται από την νομοθεσία. Οι αναλήψεις υποχρεώσεων ή οι εκτελέσεις δαπανών που υπερβαίνουν τα όρια του προϋπολογισμού δεν είναι ούτε νόμιμες ούτε  κανονικές με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η συνεχής παρακολούθηση των δαπανών, η μη σώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών και η εξόφληση των τιμολογίων εντός των προθεσμιών που τίθενται από τις κείμενες διατάξεις, αποτελούν βασικές υποχρεώσεις των φορέων του υπουργείου υγείας, οι οποίοι οφείλουν να παρακολουθούν και να ελέγχουν το ύψος των δεσμεύσεων.

Τα όρια των πιστώσεων που έχουν καθορισθεί στον προϋπολογισμό προσδιορίζουν το ανώτατο ύψος υποχρεώσεων που μπορούν να αναληφθούν εντός του 2016, αφού βεβαίως ληφθούν υπόψη κατά προτεραιότητα οι υποχρεώσεις προηγούμενων ετών που θα πληρωθούν από τις πιστώσεις αυτές.
Επισημαίνεται ότι με τον προϋπολογισμό καθορίζονται όρια δαπανών και όχι ύψος κονδυλίων προς ανάλωση. Με την πραγματοποίηση δαπανών επιδιώκεται η επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος και η παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη σύνδεση όλων των δαπανών που θα πραγματοποιηθούν με συγκεκριμένο και μετρήσιμο αποτέλεσμα.

Δεν θα πρέπει να παραβλέπει  κανείς επίσης ότι τα έξοδα του ετήσιου προϋπολογισμού είναι οι πληρωμές που πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια του οικονομικού έτους στον οποίο αναφέρεται ο προϋπολογισμός ανεξάρτητα από το χρόνο που έχει δημιουργηθεί η υποχρέωση για πληρωμή.

Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι η διάθεση του συνόλου των εγγεγραμμένων στον προϋπολογισμό πιστώσεων δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το ποσοστό αποδέσμευσης των εγγεγραμμένων στον προϋπολογισμό πιστώσεων εξαρτάται κάθε φορά από την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και για το λόγο αυτό είναι πιθανό να μην εγκριθεί η διάθεση του συνόλου των πιστώσεων ορισμένων κατηγοριών δαπανών

Στον 4337/2015 αναφέρεται ότι:

-Τα τιμολόγια αγαθών και υπηρεσιών εξοφλούνται εντός των προθεσμιών που προβλέπονται και δεν θα συσσωρεύονται ληξιπρόθεσμες οφειλές.

-Εάν υπάρχουν αρνητικές αποκλίσεις άνω του 10% από τους τριμηνιαίους δημοσιονομικούς στόχους, περικόπτεται η επιχορήγηση, ή η απόδοση πόρων, ή οποιαδήποτε μορφή ενίσχυσης από το κρατικό προϋπολογισμό, ίση με το ποσό της υπέρβασης πέραν του ανωτέρω ποσοστού.

-Επίσης αναστέλλεται η καταβολή των αμοιβών των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων (Δ.Σ)  έως την εξισορρόπηση του αρχικώς εγκεκριμένου  προϋπολογισμού και την αντιστάθμιση τυχόν αρνητικών αποκλίσεων. Εάν για δυο συνεχόμενα τρίμηνα διαπιστωθεί απόκλιση, τότε παύονται αυτοδικαίως τα μέλη του Δ.Σ.

Πρέπει λοιπόν να υπάρξει μια διάφανη διαδικασία σε όλους τους φορείς και τα  επίπεδα τα οποία εμπλέκονται στις προμήθειες των νοσοκομείων και του συστήματος υγείας. Απαιτείται να λειτουργήσουν επιτέλους τα πανάκριβα πληροφοριακά συστήματα που έχουν αγοραστεί τα προηγούμενα χρόνια και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα μόνο και μόνο για να μην μπορεί να υπάρχει έλεγχος

Εάν όλα τα παραπάνω δεν ληφθούν, άμεσα, σοβαρά υπ’όψιν είναι δεδομένο ότι το clawback στα φάρμακα θα ξεπεράσει κατά πολύ ακόμα και τα πιο δυσοίωνα σενάρια ενώ οι δαπάνες για αναλώσιμα και υλικά θα ξεπεράσουν κατά πολύ το προϋπολογισθέν ποσό στον κρατικό προϋπολογισμό και θα δημιουργήσουν σημαντικές αποκλίσεις που δεν θα μπορέσουν ποτέ στο μέλλον να καλυφθούν.

Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η  άγνοια και η απόρριψη της πραγματικότητας θα κοστίσουν πολύ ακριβότερα από όσο κάποιοι σήμερα υπολογίζουν

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG

Διαφάνεια στις δημόσιες συμβάσεις της υγείας σε πραγματικό χρόνο.

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ