Εκτέλεση κρατικού προϋπολογισμού και οικονομικά δημόσιων νοσοκομείων

Η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού μέχρι και το Μάιο 2019 όπως δημοσιεύτηκε στις 25 Ιουνίου 2019 έχει κάποια σημαντικά στοιχεία για τα δημόσια νοσοκομεία και τις μεταβιβάσεις πόρων σε αυτά. Το ποσοστό της μεταβίβασης για το 5μηνο είναι στο 32,9% (έναντι του 41,66% που έπρεπε). Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι τα 151 εκατ. ευρώ από τα 377 αφορούν επιχορήγηση εφημεριών και υπερωριών (ποσοστό εκτέλεσης Π/Υ 50%) ενώ τα 226 εκατ. ευρώ τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους (ποσοστό εκτέλεσης 26,7% έναντι του 41,66% που έπρεπε).

Οι επιχορηγήσεις των εφημεριών και των υπερωριών είναι ανελαστικές δαπάνες σηματοδοτώντας ότι θα έχουν μια υπέρβαση στο τέλος του έτους περίπου 20% (ή 60 εκατ. ευρώ) που θα αφαιρεθεί όπως και το 2018 από τις υπόλοιπες διαθέσιμες πιστώσεις αφού οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων είναι κλειστοί λόγω μεσοπρόθεσμου.

Ήδη για  τα νοσοκομεία ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει για το 2019 ένα ταμειακό ισοζύγιο (-) 598 εκατ. ευρώ μη λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω και όλα όσα κατά καιρούς έχουν αναφερθεί.

Ενδιαφέρον έχουν και τα αντικριζόμενα έσοδα και έξοδα που προβλέπονται στα 307 εκατ. ευρώ για το 2019.

Τέλος ενδιαφέρον θα έχει και η πορεία των ληξιπροθέσμων για αυτό το 5μηνο, η οποία προβλέπεται ανοδική.

Συμφωνίες Πλαίσιο: Πόσο τελικά συμφέρουν στο ελληνικό σύστημα προμηθειών για την υγεία

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία και ληξιπρόθεσμα

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία από 01/01/2019. Πότε πραγματικά καταργήθηκε

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-ΥΠΕ

Προμήθειες στα δημόσια νοσοκομεία και δημοσιονομικο-επιχειρηματικά προβλήματα. Προτάσεις για την επίλυση τους

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΣΗΔΗΣ 2017: Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Οι συμφωνίες πλαίσιο είναι μια διαγωνιστική διαδικασία που προβλέπεται στις οδηγίες 24, 25 /2014 και το νόμο 4412/2016.

Ως συμφωνία-πλαίσιο νοείται συμφωνία μεταξύ μιας ή περισσότερων αναθετουσών αρχών και ενός ή περισσότερων οικονομικών φορέων η οποία αποσκοπεί στον καθορισμό των όρων που θα διέπουν τις συμβάσεις που πρόκειται να συναφθούν κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης περιόδου, ιδίως όσον αφορά τις τιμές και, ενδεχομένως, τις προβλεπόμενες ποσότητες.

Οι αναθέτουσες αρχές επιτρέπεται να αποκτούν συγκεκριμένα έργα, αγαθά ή υπηρεσίες που καλύπτονται από τη συμφωνία-πλαίσιο, είτε ζητώντας τα από έναν από τους οικονομικούς φορείς, που καθορίζονται σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και βάσει των όρων που έχουν ήδη τεθεί, είτε αναθέτοντας συγκεκριμένη σύμβαση για τα εν λόγω έργα, αγαθά ή υπηρεσίες μετά τη διεξαγωγή «μίνι διαγωνισμών» μεταξύ των οικονομικών φορέων που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία-πλαίσιο. Για την εξασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης, οι αναθέτουσες αρχές αναφέρουν στα έγγραφα της προμήθειας για τη συμφωνία-πλαίσιο τα αντικειμενικά κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνεται η επιλογή μεταξύ των δύο αυτών μεθόδων εκτέλεσης της συμφωνίας-πλαισίου. Τα κριτήρια αυτά θα μπορούσαν επί παραδείγματι να συνδέονται με την ποσότητα, την αξία ή τα χαρακτηριστικά των έργων, των αγαθών ή των υπηρεσιών, περιλαμβανομένης της ανάγκης υψηλότερου επιπέδου υπηρεσιών ή ασφαλείας, ή με τις εξελίξεις των επιπέδων των τιμών σε σύγκριση με προκαθορισμένο δείκτη τιμών.

Οι συμφωνίες-πλαίσιο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εσφαλμένα ή με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλείουν, να περιορίζουν ή να στρεβλώνουν τον υγιή ανταγωνισμό.

Θα πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι, ενώ οι συμβάσεις που βασίζονται σε συμφωνία-πλαίσιο πρέπει να ανατεθούν πριν από την εκπνοή της προθεσμίας της ίδιας της συμφωνίας-πλαισίου, η διάρκεια των επιμέρους συμβάσεων που βασίζονται στη συμφωνία-πλαίσιο δεν απαιτείται να συμπίπτει με τη διάρκειά της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου, αλλά μπορεί να είναι, κατά περίπτωση, βραχύτερη ή μακρότερη. Θα πρέπει, ιδίως, να επιτρέπεται ο καθορισμός της διάρκειας των επιμέρους συμβάσεων που βασίζονται στη συμφωνία-πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες, όπως ο χρόνος που απαιτείται για την εκτέλεσή τους, όπου περιλαμβάνεται η συντήρηση εξοπλισμού με προσδόκιμο ωφέλιμης διάρκειας ζωής μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών ή όπου απαιτείται ευρείας έκτασης εκπαίδευση του προσωπικού για την εκτέλεση της σύμβασης.

Θα πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι μπορεί να υπάρξουν εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να επιτραπεί διάρκεια μεγαλύτερη των τεσσάρων ετών για τις ίδιες τις συμφωνίες-πλαίσια. Τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες πρέπει να είναι δεόντως δικαιολογημένες με κριτήριο, ιδίως, το αντικείμενο της συμφωνίας-πλαισίου, μπορούν να προκύψουν, για παράδειγμα, όταν χρειάζεται να διαθέτουν οι οικονομικοί φορείς εξοπλισμό με περίοδο απόσβεσης μεγαλύτερη των τεσσάρων ετών, ο οποίος πρέπει να είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή, καθ’ όλη τη διάρκεια της συμφωνίας-πλαισίου.

Οι αναθέτουσες αρχές για τις οποίες συνάπτεται μια συμφωνία-πλαίσιο θα πρέπει να μπορούν να τη χρησιμοποιούν για μεμονωμένες ή επαναλαμβανόμενες αγορές. Λόγω του μεγάλου όγκου των αγοραζόμενων ποσοτήτων οι τεχνικές αυτές μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση του ανταγωνισμού και θα πρέπει να ενισχύσουν την επαγγελματική διαχείριση των δημόσιων αγορών.

Οι κεντρικές αρχές αγορών λειτουργούν με δύο διαφορετικούς τρόπους.

Μπορούν να λειτουργούν πρώτον ως πωλητές χονδρικής που αγοράζουν, αποθηκεύουν ή επαναπωλούν ή δεύτερον, μπορούν να λειτουργούν ως μεσάζοντες που αναθέτουν συμβάσεις, χειρίζονται δυναμικά συστήματα αγορών ή συνάπτουν συμφωνίες-πλαίσια για χρήση από τις αναθέτουσες αρχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αναλαμβάνουν τον ρόλο του μεσάζοντα, διεξάγοντας αυτόνομα τις σχετικές διαδικασίες ανάθεσης, χωρίς να λαμβάνουν λεπτομερείς οδηγίες από τις οικείες αναθέτουσες αρχές· σε άλλες περιπτώσεις, μπορούν να διεξάγουν τις διαδικασίες ανάθεσης βάσει οδηγιών από τις οικείες αναθέτουσες αρχές, εξ ονόματός τους και για λογαριασμό τους.

Στην Ελλάδα προκηρύχθηκαν αρκετοί διαγωνισμοί από την ΕΠΥ με την μορφή των ΣΠ. Ελάχιστοι τελείωσαν και τα αποτελέσματα φάνηκε ότι δεν είναι τα αναμενόμενα. Το κυριότερο όλων είναι ότι ολοκληρώθηκαν και συμβασιοποιήθηκαν μετά από πολλά χρόνια, πέραν των 4, με αποτέλεσμα όσοι είχαν αντικείμενο προμήθειας ιατροτεχνολογικό υλικό να είναι προηγούμενης τεχνολογίας ενώ και οι τιμές είχαν μειωθεί στην αγορά και στα νοσοκομεία περισσότερο από τις τιμές που είχαν επιτευχθεί στις ΣΠ. Όταν για ένα διαγωνισμό που αφορά Ι/Π απαιτούνται 2 χρόνια για την προκήρυξη του διαγωνισμού, 4 τουλάχιστον χρόνια για να ολοκληρωθεί, 1 για να συμβασιοποιηθεί και δυνατότητα 4 χρόνων για να υλοποιηθεί.

Αυτό σημαίνει ότι στην 10ετία το ΙΠ θα έχει απαξιωθεί και η τιμή του θα έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με στοιχεία του Institute Of Supply Chain and Hospital Technology (https://supplyhospitals.org/ ) σε δείγμα 158 υλικών που υπάρχουν στο Παρατηρητήριο Τιμών της ΕΚΑΠΥ οι τιμές από το 2011 μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί σε ποσοστά από 0,12% έως 96,92%. Από το δείγμα αυτό των 158 υλικών, τα 75 έχουν μειώσεις πάνω από 50%, τα 47 από 20-49%, τα 12 από 10-19%, 7 υλικά κάτω από 9% και 17 χωρίς καμία μείωση.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν με αυτούς τους χρόνους υλοποίησης των ΣΠ οι ασθενείς έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε σύγχρονα Ι/Π και εάν οι τιμές αυτών των παλαιών τεχνολογικών προϊόντων είναι πάρα πολύ υψηλές ζημιώνοντας τελικά τα νοσοκομεία.

Θα μπορούσε η ΕΚΑΠΥ να δώσει αναλυτικά στοιχεία για το πόσοι διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν (από συστάσεως της ΕΠΥ), πόσοι συμβασιοποιήθηκαν,  μετά από πόσο χρονικό διάστημα και ποια ήταν η ωφέλεια των νοσοκομείων. Και πέραν όλων αυτών καλό θα ήταν να γνωρίζουμε όλοι και πόσοι από αυτούς τους διαγωνισμούς είναι στη δικαιοσύνη και για ποιους λόγους. Ίσως έτσι γίνουμε όλοι καλύτεροι και ουσιαστικότεροι, διασφαλίζοντας πραγματικά το δημόσιο συμφέρον και πάνω απ’όλα την υγεία των ασθενών.

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία και ληξιπρόθεσμα

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία από 01/01/2019. Πότε πραγματικά καταργήθηκε

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-ΥΠΕ

Προμήθειες στα δημόσια νοσοκομεία και δημοσιονομικο-επιχειρηματικά προβλήματα. Προτάσεις για την επίλυση τους

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΣΗΔΗΣ 2017: Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Πρόσφατα παρουσιάστηκε μια μελέτη σκοπιμότητας για την ανακουφιστική φροντίδα στην Ελλάδα με χρηματοδότηση από ιδιωτικό ίδρυμα.

Σκοπός της μελέτης ήταν να αποτυπώσει την υπάρχουσα κατάσταση και να διατυπώσει προτάσεις για την επέκταση της παροχής υπηρεσιών ανακουφιστικής φροντίδας στην ελληνική επικράτεια.

Και όπως κάθε μελέτη έπρεπε να λάβει τα ισχύοντα δεδομένα όσον αφορά τους ασθενείς, τους γιατρούς, τις κλίνες ,τον αριθμό των θανάτων και τις παθήσεις.

Παρόλο που στην Ελλάδα υπάρχει μια συνταγματικά ανεξάρτητη αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) που καταγράφει κάθε έτος τα δεδομένα, με συστηματικό τρόπο  και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες για την μελέτη ελήφθησαν δεδομένα από τον Π.Ο.Υ και την Παγκόσμια Τράπεζα και μάλιστα παλαιοτέρων ετών .

Συγκεκριμένα το σύνολο των θανάτων λήφθηκε από τον Π.Ο.Υ (121.086 για το 2016) ενώ η ΕΛΣΤΑΤ αναφέρει για το ίδιο έτος 118.792. Η ΕΛΣΤΑΤ μάλιστα έχει δημοσιεύσει και στοιχεία για το 2017 (124.501). Θα πρέπει να εξεταστεί πως έχουν καταγραφεί και ταξινομηθεί οι αιτίες θανάτου στη μελέτη με τόση ακρίβεια όταν δεν υπάρχουν καν μητρώα ασθενών προκειμένου να τους χορηγούνται φάρμακα και να παρακολουθείται η εξέλιξη της ασθενείας τους. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει το 11ο υψηλότερο προσδόκιμο ζωής στην ΕΕ, το οποίο είναι ελαφρώς υψηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ28.

Η μελέτη αναγράφει ότι οι δαπάνες για την υγεία ήταν 8,3% για το 2014 (7,95 κατά την ΕΛΣΤΑΤ το ίδιο έτος ),ενώ υπάρχουν στοιχεία για το 2017 από την ΕΛΣΤΑΤ (8,04%) τα οποία δεν αναφέρονται.

Η πυκνότητα των γιατρών σύμφωνα με τη μελέτη είναι 6,26 /100.000 κατοίκους (6,1 κατά την ΕΛΣΤΑΤ). Θα πρέπει να γίνει πιο ευδιάκριτο τι ακριβώς σημαίνει και τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτή η πυκνότητα. Περιλαμβάνει όλους τους γιατρούς που είναι εγγεγραμμένοι στους ιατρικούς συλλόγους, περιλαμβάνει και αυτούς που είναι στο εξωτερικό ή ακόμα και αυτούς που έχουν συνταξιοδοτηθεί;

Τέλος οι κλίνες στη μελέτη αναφέρονται σαν 50.395 αλλά με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αυτές είναι 49.224 (2017) και για την ακρίβεια οι κλίνες κλειστής νοσηλείας είναι 45.267 και μαζί με αυτές της ανοικτής νοσηλείας (3.957) είναι συνολικά 49.224.

Παρ’όλα αυτά η ΕΛΣΤΑΤ δεν διευκρινίζει αν αυτές οι κλίνες είναι οργανικές ή αναπτυγμένες ^*1. Είναι γνωστό ότι οι αναπτυγμένες κλίνες είναι περίπου 15-20% λιγότερες από τις οργανικές.

Ίσως κάποιοι να θεωρούν ότι οι αποκλίσεις είναι μικρές για τη συγκεκριμένη μελέτη. Όμως είναι μια καλή αφορμή για να ξαναεξεταστούν οι πηγές στις οποίες αναφέρονται οι μελέτες που γίνονται στην Ελλάδα. Γιατί πρέπει να θεωρούνται πιο αξιόπιστοι συμβουλευτικοί οίκοι ή οργανισμοί του εξωτερικού και όχι η ΕΛΣΤΑΤ και γιατί οι περισσότεροι χρησιμοποιούν κατά το δοκούν μόνο τα στοιχεία που τους εξυπηρετούν.

Τα λανθασμένα στοιχεία αναπαράγονται σε άλλες μελέτες και επιστημονικά άρθρα δίνοντας μια εντελώς διαφορετική εικόνα για την Ελλάδα ,από την πραγματική, με αποτέλεσμα να εξάγονται λανθασμένα συμπεράσματα και να δίνονται λάθος προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων που και υπαρκτά είναι και σοβαρά.

^*1  Ορισμός ΕΛΣΤΑΤ για τη δύναμη των κλινών «Η Δύναμη κλινών διακρίνεται σε Οργανική Δύναμη (σύμφωνα με τον οργανισμό του Νοσοκομείου ή την άδεια λειτουργίας της κλινικής) και στις Αναπτυγμένες Κλίνες που είναι αυτές που διατίθενται για νοσηλεία. Οι κλίνες διακρίνονται σε κλειστής και ημερήσιας Νοσηλείας. Επίσης παρουσιάζονται ανά τομέα διακρινόμενες στον Παθολογικό, Χειρουργικό, Ψυχιατρικό και λοιπούς τομείς ή Διατομεακά».

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

ΜΕΛΕΤΕΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Όταν η ανάπτυξη στην Ελλάδα ακόμα προσπαθεί να ερμηνευτεί!

Ιατρικές Συνταγές : Τι πρέπει να γνωρίζουν γιατροί, φαρμακοποιοί και ασθενείς

Οι τουρίστες που επισκέφθηκαν την Ελλάδα το 2018  ξεπέρασαν τα 33 εκατ. και οι εισπράξεις ήταν 16 δισ. ευρώ.

Όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος μείωση κατά 11,3% παρουσίασαν τα ταξίδια για λόγους υγείας και οι συναφείς εισπράξεις διαμορφώθηκαν στα 49 εκατ. ευρώ.

Τι ισχύει όμως για την αναγνώριση των ιατρικών συνταγών οι οποίες εκδίδονται σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο εκτελούνται;

Η ευρωπαϊκή επιτροπή θέσπισε από το 2012 μέτρα που διευκολύνουν την αναγνώριση των ιατρικών συνταγών οι οποίες εκδίδονται σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο εκτελούνται.

Συγκεκριμένα η επιτροπή ενέκρινε ένα  μη εξαντλητικό κατάλογο των στοιχείων που πρέπει να περιλαμβάνουν οι συνταγές αυτές. Ο εν λόγω κατάλογος πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα στον επαγγελματία της υγείας που εκτελεί τη συνταγή να επαληθεύει τη γνησιότητά της και το κατά πόσον αυτή εκδόθηκε από ασκούντα νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα στον τομέα της υγείας που έχει νομικό δικαίωμα συνταγογράφησης.

Τα στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις συνταγές θα πρέπει να διευκολύνουν την ορθή ταυτοποίηση των φαρμάκων ή των ιατροτεχνολογικών προϊόντων.(ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ)

Κατά συνέπεια, τα φάρμακα θα πρέπει να αναφέρονται με την κοινόχρηστη ονομασία τους προκειμένου να διευκολύνεται η ορθή ταυτοποίηση των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης με διαφορετικές εμπορικές ονομασίες ή που δεν διατίθενται σε όλα τα κράτη μέλη. Η εν λόγω κοινόχρηστη ονομασία που πρέπει να χρησιμοποιείται θα πρέπει να είναι είτε η διεθνής κοινόχρηστη ονομασία την οποία συνιστά η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας είτε, αν αυτή δεν υπάρχει, η συνήθης κοινόχρηστη ονομασία. Αντιθέτως, η εμπορική ονομασία του φαρμάκου θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για να εξασφαλιστεί η σαφής ταυτοποίηση των βιολογικών φαρμακευτικών προϊόντων.

Τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα δεν έχουν κοινόχρηστες ονομασίες όπως τα φάρμακα. Επομένως, η συνταγή θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει λεπτομερή στοιχεία για απευθείας επικοινωνίας με το πρόσωπο που εξέδωσε τη συνταγή· τα στοιχεία αυτά δίνουν τη δυνατότητα στον επαγγελματία που εκτελεί τη συνταγή, όταν είναι αναγκαίο, να ζητήσει πληροφορίες για το συνταγογραφημένο ιατροτεχνολογικό προϊόντα και να το ταυτοποιήσει ορθά.

Για να δοθεί η δυνατότητα στους ασθενείς να ζητήσουν κατάλληλες συνταγές, είναι σημαντικό τα εθνικά σημεία επαφής που αναφέρονται στην  οδηγία 2011/24/ΕΕ να παρέχουν στους ασθενείς επαρκείς πληροφορίες για το περιεχόμενο και τον σκοπό του μη εξαντλητικού καταλόγου των στοιχείων που θα πρέπει να περιέχουν οι συνταγές.

Επειδή οι συνολικές συνέπειες της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης είναι περιορισμένες, ο μη εξαντλητικός κατάλογος στοιχείων θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε συνταγές που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σε άλλο κράτος μέλος

Δεδομένου ότι η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης των συνταγών απορρέει από το άρθρο 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν εμποδίζονται τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης στις συνταγές οι οποίες δεν περιέχουν τα στοιχεία του μη εξαντλητικού καταλόγου. Επίσης, καμία διάταξη δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να προβλέψουν ότι οι συνταγές που εκδίδονται στο έδαφός τους, με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε άλλο κράτος μέλος, πρέπει να περιέχουν πρόσθετα στοιχεία που προβλέπουν οι εθνικοί τους κανόνες, εφόσον οι κανόνες αυτοί είναι συμβατοί με τη νομοθεσία της Ένωσης.

Πόσο έτοιμοι είμαστε να εφαρμόσουμε όλες τι παραπάνω απαιτήσεις για να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα και οι οποίοι είτε ακολουθούν μια αγωγή είτε εκτάκτως πρέπει να λάβουν ένα φάρμακο;

Πόσοι Έλληνες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό και πρέπει να συνεχίσουν μια φαρμακευτική αγωγή εκεί γνωρίζουν πως θα πρέπει να είναι η συνταγή που θα έχουν πάρει από το γιατρό τους στην  Ελλάδα για να την προσκομίσουν στο φαρμακείο του εξωτερικού;

Πόσοι φαρμακοποιοί γνωρίζουν για αυτές τις συνταγές και έχουν τον αναγκαιούντα εξοπλισμό και software;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Μη εξαντλητικός κατάλογος στοιχείων που πρέπει να περιλαμβάνουν οι ιατρικές συνταγές

Οι τίτλοι με έντονους χαρακτήρες στο παρόν παράρτημα δεν είναι αναγκαίο να περιλαμβάνονται στις συνταγές

Στοιχεία ταυτότητας του ασθενούς

Επώνυμο(-α)

Όνομα(-ατα) (ολογράφως, δηλ. όχι αρχικά)

Ημερομηνία γέννησης

Επαλήθευση γνησιότητας συνταγής

Ημερομηνία έκδοσης

Ταυτοποίηση του επαγγελματία της υγείας που εξέδωσε τη συνταγή

Επώνυμο(-α)

Όνομα(-ατα) (ολογράφως, δηλ. όχι αρχικά)

Επαγγελματικός τίτλος

Στοιχεία απευθείας επικοινωνίας (διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμός τηλεφώνου ή φαξ και το διεθνές πρόθεμα)

Επαγγελματική διεύθυνση (με το όνομα του αντίστοιχου κράτους μέλους)

Υπογραφή (χειρόγραφη ή ψηφιακή, ανάλογα με το μέσο που επιλέγεται για την έκδοση της συνταγής)

Ταυτοποίηση του συνταγογραφημένου προϊόντος, κατά περίπτωση

«Κοινόχρηστη ονομασία» όπως ορίζεται στο άρθρο 1 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2011, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση

Την εμπορική ονομασία αν:

α) το συνταγογραφημένο προϊόν είναι βιολογικό φαρμακευτικό προϊόν, όπως ορίζεται στο σημείο 3.2.1.1. στοιχείο β) του παραρτήματος I (μέρος I) της οδηγίας 2001/83· ή

β) ο επαγγελματίας της υγείας που εκδίδει τη συνταγή το θεωρεί αναγκαίο από ιατρική άποψη· στην περίπτωση αυτή αναφέρονται εν συντομία οι λόγοι που

Φαρμακευτικό σκεύασμα (δισκίο, διάλυμα κ.λπ.)

Ποσότητα

Δοσολογία, σύμφωνα με το άρθρο 1 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ

Δοσολογικό σχήμα

Διασυνοριακή Περίθαλψη και Ιατρικός Τουρισμός. Τι πραγματικά ισχύει.

Ιατρικός τουρισμός στην Ελλάδα: Όταν όλα γίνονται ανάποδα!

Ο ιατρικός τουρισμός με μια αξιόπιστη ματιά

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ :ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Διασυνοριακή Περίθαλψη και Ιατρικός Τουρισμός. Τι πραγματικά ισχύει.

Στα πλαίσια του  ιατρικού τουρισμού πολλοί εντάσσουν και τη διασυνοριακή περίθαλψη στα πλαίσια της οδηγίας 2011/24/ΕΕ (εφεξής «η οδηγία») για τα δικαιώματα των ασθενών. Στόχος της διασυνοριακής περίθαλψης είναι να διευκολύνει την πρόσβαση σε ασφαλή και υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη σε άλλο κράτος μέλος. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, τα έξοδα υγειονομικής περίθαλψης επιστρέφονται στους ασθενείς σύμφωνα με τις αρχές που έχουν καθοριστεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχουν κωδικοποιηθεί με την οδηγία. Ταυτόχρονα, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι αρμόδια για την παροχή επαρκούς υγειονομικής περίθαλψης στην επικράτειά τους. Επιπλέον, η οδηγία προάγει τη διασυνοριακή συνεργασία στην τομέα της υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ κρατών μελών προς όφελος των πολιτών της ΕΕ, όσον αφορά τις ιατρικές συνταγές, την ηλεκτρονική υγεία (eHealth), τις σπάνιες νόσους και τις αξιολογήσεις των τεχνολογιών υγείας (ΑΤΥ). Η οδηγία εφαρμόζεται στη διασυνοριακή περίθαλψη με την επιφύλαξη του πλαισίου που προβλέπεται από τους κανονισμούς για τον συντονισμό της κοινωνικής ασφάλισης.

1.Έλεγχος συμμόρφωσης

• Συστηματικοί έλεγχοι των μέτρων μεταφοράς των κρατών μελών

Περισσότερα από πεντακόσια εθνικά μέτρα μεταφοράς της οδηγίας κοινοποιήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο μεγάλος αριθμός των εθνικών νομοθετημάτων οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η οδηγία αφορά διάφορα ζητήματα τα οποία ρυθμίζονται σε διαφορετικά περιφερειακά/διοικητικά επίπεδα και σε χωριστές νομοθετικές πράξεις των κρατών μελών, όπως μηχανισμοί επιστροφής, δίαυλοι επικοινωνίας [Εθνικά Σημεία Επαφής (ΕΣΕ), πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης], πάσης φύσεως δικαιώματα των ασθενών και επαγγελματική ευθύνη.

Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4 της οδηγίας, τα έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης επιστρέφονται ή καταβάλλονται έως το επίπεδο των εξόδων που θα είχε καλύψει το κράτος μέλος ασφάλισης εάν η υγειονομική αυτή περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο έδαφός του, χωρίς να γίνεται υπέρβαση των πραγματικών εξόδων της υγειονομικής περίθαλψης που έλαβε ο ασθενής. Το άρθρο 7 παράγραφος 9 επιτρέπει στα κράτη μέλη να περιορίζουν την εφαρμογή των κανόνων για την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης για επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος.

Κάποια  κράτη μέλη τα οποία επιστρέφουν τα έξοδα διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης βάσει χαμηλότερων επιπέδων επιστροφής, τα οποία εφαρμόζονται σε υγειονομική περίθαλψη που παρέχεται από ιδιωτικούς ή μη συμβεβλημένους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης εντός της επικράτειάς τους, σε σύγκριση με το επίπεδο επιστροφής που εφαρμόζεται στο πλαίσιο του συστήματος δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης ή των συμβεβλημένων παρόχων υγειονομικής περίθαλψης.

Η οδηγία (άρθρο 8 παράγραφος 2) παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να προβλέπουν την απαίτηση προηγούμενης έγκρισης για την επιστροφή εξόδων υγειονομικής περίθαλψης που παρασχέθηκε σε άλλο κράτος μέλος. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται υπερβολική χρήση της επιλογής αυτής, καθώς κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν περιορισμός της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών.

Κάθε σύστημα προηγούμενης έγκρισης περιορίζεται στα απολύτως αναγκαία και αναλογικά προς τον επιδιωκόμενο στόχο και δεν μπορεί να συνιστά μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή αδικαιολόγητο εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία των ασθενών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν τις αμοιβές για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης στην επικράτειά τους. Ωστόσο, το άρθρο 4 παράγραφος 4 απαιτεί από τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης εφαρμόζουν στους ασθενείς από άλλα κράτη μέλη τον ίδιο πίνακα αμοιβών υγειονομικής περίθαλψης που ισχύει και για τους ημεδαπούς ασθενείς σε συγκρίσιμη ιατρική κατάσταση.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, διατυπώθηκαν ορισμένα επιχειρήματα από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τα οποία τα υφιστάμενα δημόσια τιμολόγια δεν αντιπροσωπεύουν συγκρίσιμη τιμή, διότι σημαντικά στοιχεία, για παράδειγμα από τη γενική φορολογία (π.χ. κόστος κεφαλαιακών απαιτήσεων), δεν αντικατοπτρίζονται στο δημόσιο τιμολόγιο, το οποίο δεν καλύπτει το πλήρες κόστος. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη μπορούν να διαμορφώνουν συγκρίσιμη τιμή βάσει κόστους για το πραγματικό κόστος της υπηρεσίας υγείας, η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενική και αμερόληπτη μεθοδολογία που δεν εισάγει διακρίσεις σε οικονομικό επίπεδο μεταξύ «ημεδαπών» ασθενών οι οποίοι καλύπτονται από τα τοπικά δημόσια συστήματα και «διασυνοριακών» ασθενών, για συγκεκριμένη παρέμβαση. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η θέσπιση συστήματος τιμολόγησης βάσει κόστους ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στις υποχρεώσεις επιστροφής των κρατών μελών έναντι εξερχόμενων ασθενών.

Για αυτό  και η σύνταξη και η έκδοση των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλείων (ΚΕΝ) θα πρέπει να συμβαδίζει με αντίστοιχα άλλων ευρωπαϊκών χωρών στα οποία όμως θα πρέπει για κάθε ιατρική πράξη ή νοσηλεία να περιλαμβάνονται η μισθοδοσία του προσωπικού, η απόσβεση μηχανημάτων και εγκαταστάσεων, κ.α.

2.     Δεδομένα σχετικά με την κινητικότητα ασθενών

Όλα τα κράτη μέλη δεν είναι σε θέση να προβαίνουν σε αυστηρό διαχωρισμό των δεδομένων που αφορούν επιστροφές εξόδων υγειονομικής περίθαλψης βάσει της οδηγίας 2011/24/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 ή βάσει διμερών διασυνοριακών συμφωνιών.

• Κινητικότητα ασθενών με προηγούμενη έγκριση

Στην περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, τα έξοδα μη προγραμματισμένης διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης επιστρέφονται κυρίως μεταξύ κρατών μελών κατόπιν παραλαβής αίτησης από το κράτος μέλος θεραπείας. Το 2015 περίπου 2 εκατομμύρια τέτοιες αιτήσεις υποβλήθηκαν από κράτη μέλη, ενώ οι επιστροφές εξόδων για διασυνοριακές θεραπείες βάσει της οδηγίας για τις οποίες δεν απαιτείται προηγούμενη έγκριση ανήλθαν σε λίγο περισσότερες από 180 000 το 2015. Κατά συνέπεια, προκύπτει ότι οι δυνατότητες που παρέχει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κάρτας ασφάλισης ασθένειας χρησιμοποιούνται ευρύτερα από εκείνες που παρέχονται βάσει της οδηγίας.

Το φαινόμενο αυτό είναι εύλογο δεδομένου ότι σε πολλές περιπτώσεις το επίπεδο επιστροφής βάσει των κανονισμών είναι υψηλότερο από αυτό που προβλέπεται βάσει της οδηγίας και τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι οι πολίτες ενημερώνονται για τον καταλληλότερο τρόπο υποβολής αίτησης.

• Δημοσιονομικές επιπτώσεις της κινητικότητας των ασθενών

Όσον αφορά τις οικονομικές διαστάσεις της κινητικότητας ασθενών, το 2016 (για το οποίο υπάρχουν τα πληρέστερα δεδομένα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα του επιπέδου επιστροφών που πραγματοποιήθηκαν για υγειονομική περίθαλψη βάσει της οδηγίας. Με βάση τις απαντήσεις που παρασχέθηκαν από τα κράτη μέλη, το 2016 περίπου 65.000.000 EUR δαπανήθηκαν σε όλες τις χώρες της ΕΕ συλλογικά για υγειονομική περίθαλψη με ή χωρίς προηγούμενη έγκριση.

Λαμβανομένου υπόψη ότι στην έκθεση του ΟΟΣΑ Health at a Glance για το 2017 εκτιμάται ότι στις χώρες της ΕΕ η μέση δαπάνη για υγειονομική περίθαλψη αντιστοιχεί στο 10 % του ΑΕΠ, και ότι σύμφωνα με τη Eurostat το ΑΕΠ της ΕΕ το 2017 ανήλθε σε 15,3 τρισ. EUR, οι δαπάνες σε ολόκληρη την ΕΕ για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη που παρέχεται βάσει της οδηγίας υπολογίζονται κατ’ εκτίμηση σε 0,004 % του ετήσιου προϋπολογισμού ολόκληρης της ΕΕ για υγειονομική περίθαλψη. Ασφαλώς, τα στοιχεία αυτά είναι άκρως σχηματικά, αλλά εάν διαβαστούν σε συνδυασμό με τα στοιχεία για το κόστος της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης βάσει των κανονισμών (το οποίο ανέρχεται περίπου σε 0,1 %), προκύπτει σαφώς ότι η μεγάλη πλειονότητα των προϋπολογισμών υγειονομικής περίθαλψης δαπανάται σε εγχώριο επίπεδο. Δεδομένου ότι τα αριθμητικά στοιχεία κινούνται σε μέτρια επίπεδα και παραμένουν σταθερά συν τω χρόνω, οι επιπτώσεις στους εθνικούς προϋπολογισμούς υγείας που προκύπτουν από ασθενείς οι οποίοι επιθυμούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη φαίνεται να είναι πολύ περιορισμένες. Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες, ανεξαρτήτως του αν έχουν θεσπίσει σύστημα προηγούμενης έγκρισης ή όχι.

3.     Πληροφόρηση ασθενών

Είναι σημαντικό οι πληροφορίες για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη να είναι εύκολα διαθέσιμες στους ασθενείς και στις οικογένειες που τις χρειάζονται ή επιθυμούν να τις λάβουν. Τα εθνικά σημεία επαφής (ΕΣΕ) διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο ως προς αυτό το θέμα, παρέχοντας πληροφορίες στους πολίτες κατόπιν αίτησής τους και, γενικότερα, αυξάνοντας την ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματα των ασθενών και καλύπτοντας τις ανάγκες πληροφόρησης.

Το 2017 ελήφθησαν συνολικά 74 589 αιτήματα πληροφόρησης σε 22 κράτη μέλη και στη Νορβηγία, στοιχείο που αντικατοπτρίζει πολύ παρόμοια χρήση των ΕΣΕ με αυτή που αναφέρθηκε για το 2016, κατά το οποίο καταμετρήθηκαν 69 723 αιτήματα πληροφόρησης στα 28 κράτη μέλη και στη Νορβηγία, και για το 2015 κατά το οποίο ελήφθησαν συνολικά 59 558 αιτήματα σε 19 κράτη μέλη.

1. Συμπεράσματα

Η διασυνοριακή κινητικότητα ασθενών εντός της ΕΕ παρουσιάζει μικρή αυξητική τάση κατά τα τελευταία τρία έτη. Η τάση αυτή ενδέχεται να οφείλεται εν μέρει στις σταδιακές βελτιώσεις που σημειώθηκαν στον τομέα της πληροφόρησης των πολιτών για την οδηγία και, ενδεχομένως κατ’επέκταση, στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τα δικαιώματα των ασθενών. Μπορεί επίσης να οφείλεται εν μέρει στη συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών σχετικά με την ορθή εφαρμογή της οδηγίας και στην αλληλεπίδραση μεταξύ της οδηγίας και των κανονισμών για τον συντονισμό της κοινωνικής ασφάλισης, μεταξύ άλλων μέσω των εργασιών που εκτελέστηκαν με τα ΕΣΕ και μέσω των αυτεπάγγελτων ερευνών της Επιτροπής (βλέπε σημείο 1).

Σήμερα, έπειτα από πέντε έτη εφαρμογής της οδηγίας, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι διασυνοριακές ροές ασθενών παρουσιάζουν μια σταθερή τάση, η οποία διαμορφώνεται κυρίως από τη γεωγραφική ή πολιτισμική εγγύτητα. Συνολικά, η κινητικότητα ασθενών και η οικονομική της διάσταση εντός της ΕΕ παραμένουν σχετικά περιορισμένες και η οδηγία για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη δεν έχει παραγάγει σημαντικό δημοσιονομικό αντίκτυπο για τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας.

Για την Ελλάδα το ΕΣΕ για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη είναι στον ιστότοπο του ΕΟΠΥΥ και συγκεκριμένα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://euhealthcare.eopyy.gov.gr/gr/home.aspx

Από τα παραπάνω είναι εμφανές ότι η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη δεν μπορεί να αυξήσει άμεσα  και αποτελεσματικά τον ιατρικό τουρισμό. Από τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ για το 2019 φαίνεται ότι εχουν προϋπολογιστεί 10 εκατ. ευρώ για «νοσήλεια στο εξωτερικό- δαπάνες προς ευρωπαϊκούς φορείς» το οποίο είναι διπλάσιο από αυτό του 2018. Ειδικά για το 2018 ενώ είχε προβλεφθεί πίστωση για τη προηγούμενη χρήση 10 εκατ. ευρώ , με την 7^η τροποποίηση αυτή ανήλθε στα 110 εκατ. ευρώ! Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχουν στοιχεία από το υπουργείο υγείας για τα έσοδα που έχουν εισπραχθεί από τους τουρίστες (Ευρωπαίους και μη) που έκαναν χρήση υγειονομικών υπηρεσιών στη χώρα μας.

Για να μπορούμε να σχεδιάσουμε και ν΄αναπτύξουμε τον ιατρικό τουρισμό στην Ελλάδα θα πρέπει να δοθούν αυτά τα στοιχεία για να δούμε κατ’ αρχήν το ισοζύγιο τόσο για την εθνική οικονομία όσο και για τις ροές των ασθενών. Θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο το σύστημα υγείας της Ελλάδος επιβαρύνεται από την οδηγία 24_2011 ή αυτή έχει και κάποια θετικά αποτελέσματα που θα μπορούσαν να αυξηθούν  στο μέλλον. Πολλοί βέβαια λένε ότι οι παρεχόμενες ιατρικές υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι ακριβές και δεν μπορούν να αποτελέσουν πόλο έλξης και ιδιαίτερα στη διασυνοριακή περίθαλψη.

*Τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από την «Έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη λειτουργία της οδηγίας 2011/24/ΕΕ περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, (COM 2018, 651 final)»

Ιατρικός τουρισμός στην Ελλάδα: Όταν όλα γίνονται ανάποδα!

Ο ιατρικός τουρισμός με μια αξιόπιστη ματιά

ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ :ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ