Φαρμακευτική δαπάνη: Ένας γρίφος ή μη χρήση της τεχνολογίας;

Η φαρμακευτική δαπάνη δεν αποτελούσε μέχρι την έλευση του μνημονίου κάτι το σημαντικό. Ήταν απλά ένα οικονομικό μέγεθος άνευ σημασίας παρόλο που ήταν αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ. Τα πρώτα χρόνια του μνημονίου παρέμεινε πάλι μάλλον άνευ σημασίας αφού δεν υπήρχε το clawback. Όταν αυτό ψηφίστηκε απέκτησε μια σχετική σημασία αφού πολλοί πίστευαν ότι ήταν μια ακόμα μη αληθινή υπόσχεση προς την τρόικα που δεν θα υλοποιείτο ποτέ. Μέχρι που άρχισε το clawback να εισπράττεται και να εφαρμόζεται και στα νοσοκομεία. Τότε απέκτησε πραγματική αξία, άνω τους ενός δισ. ευρώ ετησίως που έπρεπε όμως να καταβάλει η φαρμακοβιομηχανία!

Τώρα λοιπόν ψάχνουν άπαντες ποια είναι αυτή η φαρμακευτική δαπάνη, τι περιλαμβάνει , εάν είναι όλα τα φάρμακα, εάν είναι οι εκπτώσεις, εάν…, πολλά εάν. Κάθε εάν που δεν επαληθεύεται πρακτικά και δεν ισχύει νομικά, δεν εμπίπτει σε clawback! Καλή προσέγγιση αλλά προσκρούει στο κλειστό προϋπολογισμό τόσο του ΕΟΠΥΥ όσο και των νοσοκομείων.

Όταν κάποια εταιρεία δεν πληρώνει , τότε κάποια άλλη θα πληρώσει για αυτήν!

Διαρρέεται ότι θα δημιουργηθεί ενιαίο μητρώο φαρμάκων από  ΕΟΦ, ΕΟΠΥΥ, ΗΔΙΚΑ και την φαρμακευτική βιομηχανία για την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της κατανάλωσης φαρμάκων και την αντιστοίχιση των σκευασμάτων στη διεθνή κατάταξη ασθενειών ICD-10 (γιατί όχι ICD-11; )

Αυτά έπρεπε να γίνουν πιο έγκαιρα, τόσο για λόγους διαφάνειας όσο και για λόγους εξοικονόμησης πόρων.

Ένα χρόνο πριν διατυπωνόταν η ίδια ακριβώς επιθυμία για  ένα  σύστημα στο οποίο θα καταγραφόντουσαν όλα τα φάρμακα τα οποία προμηθεύεται κάθε νοσοκομείο, στη συνέχεια θα καταγραφόταν και κάθε φάρμακο το οποίο θα χορηγείτο σε κάθε ασθενή, σε κάθε κλινική και ότι ο έλεγχος δεν θα αφορούσε μόνο στις προμήθειες των φαρμάκων των νοσοκομείων, αλλά και στον έλεγχο της κατανάλωσης, προκειμένου να τεθούν οι περιορισμοί που θα οδηγούσαν στη μείωση της υπέρβασης της ενδονοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης. Και όπως είχα γράψει και τότε αυτά είχαν ξεκινήσει πιλοτικά να εφαρμόζονται από το 2014 από την ΕΠΥ με την συνδρομή του ΕΟΦ και οι σημερινοί «υποστηρικτές»  τους αντιδρούσαν έντονα.

Αναρωτιόμουν τότε τι είχε αλλάξει αφού αυτοί που πρότειναν τα παραπάνω σίγουρα γνώριζαν τι είχε προηγηθεί . Όλοι έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι χάθηκαν 2 χρόνια και ότι η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη είχε υπερβεί κάθε προϋπολογισμό και κάθε όριο.

Επίσης είχε γραφεί ότι για τις καταγραφές τόσο των προμηθειών, όσο και της κατανάλωσης των φαρμάκων «ανεβαίνουν» οι τόνοι, καθώς οι …μνηστήρες για το πόνημα, είναι πλέον τρεις: η ΗΔΙΚΑ που λειτουργεί την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο ΕΟΠΥΥ που διαθέτει την ΚΜΕΣ και ο ΕΟΦ που διαθέτει το σύστημα καταγραφής πωλήσεων των φαρμακευτικών εταιριών.

Για τους ΕΟΦ, ΕΟΠΥΥ και  ΗΔΙΚΑ είχα προτείνει να λειτουργούν συνεργατικά και όχι ανταγωνιστικά ,όπως αναγραφόταν τότε, και να μην κάνουν 3 φορές την ίδια εργασία σπαταλώντας ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους. Φαίνεται εκ της συζητήσεως και του αποτελέσματος ότι τελικά δεν έγινε πάλι κάτι.

Όμως ο κάθε ένας οργανισμός συλλέγει διαφορετικά στοιχεία για «δική» του χρήση (συνολικές πωλήσεις φαρμάκων, πληρωμές εταιρειών, ασθενών,..).

Ο ΕΟΦ συλλέγει τα  δεδομένα συνολικά από την αγορά, από όλα τα φάρμακα (θετικής, αρνητικής λίστας , ΜΗΣΥΦΑ και ότι άλλο έχει ταινία γνησιότητας).

Ο ΕΟΠΥΥ συλλέγει δεδομένα μόνο από τα φάρμακα που αποζημιώνει με ακρίβεια στην οποία μπορεί να βασιστεί η επιβολή clawback και rebate μόνο όσον αφορά τον ίδιο.

Η παράλληλη επεξεργασία των στοιχείων κατανάλωσης του ΕΟΠΥΥ σε συνδυασμό με τις συνολικές πωλήσεις φαρμάκων από τον ΕΟΦ προκειμένου  να προσδιοριστεί πού κατευθύνεται ο κύριος όγκος των φαρμάκων και να εξαχθούν συμπεράσματα για τα επιδημιολογικά δεδομένα της χώρας δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε στον έλεγχο της φαρμακευτικής δαπάνης ούτε σε επιδημιολογικά δεδομένα αφού πολύ μεγάλες κατηγορίες φαρμάκων δεν αποζημιώνονται αφού είναι είτε στην αρνητική λίστα είτε είναι ΜΗΣΥΦΑ.

Η πρόταση ότι «οι φαρμακευτικές θα καταθέσουν τα φύλλα οδηγιών των φαρμάκων τους, τα οποία περιλαμβάνουν τις ενδείξεις για τις οποίες έχει εγκριθεί το κάθε φάρμακο και  στη συνέχεια θα γίνει πιστοποίηση για την ορθότητα των πληροφοριών από τον ΕΟΦ  και τα στοιχεία που θα προκύψουν, θα τα επεξεργαστεί η υποεπιτροπή που έχει συγκροτηθεί και ασχολείται με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, ώστε να ενταχθούν τα φάρμακα στις αντίστοιχες θεραπευτικές κατηγορίες και να «κλειδώσει» η εφαρμογή των πρωτοκόλλων στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση» ακούγεται λίγο παράξενη. Και αυτό γιατί ο ΕΟΦ εγκρίνει τα φύλλα οδηγιών και οι εταιρείες τα συμπεριλαμβάνουν στις συσκευασίες τους. Δεν γίνεται αντίστροφα!

Να επιταχυνθεί η διαδικασία έγκρισης της συμπλήρωσης  των ενδείξεων στα φύλλα οδηγιών των φαρμάκων ακούγεται καλύτερα αφού είναι μια υποχρέωση του οργανισμού προκειμένου να συνταγογραφούνται τα αναγκαία φάρμακα με την ένδειξη που έχουν, και όχι ως «εκτός ενδείξεων» , και να  καταστεί δυνατή η εφαρμογή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων.

Τέλος για τ ’ότι δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό το ύψος της δαπάνης των νοσοκομειακών φαρμάκων από τα νοσοκομεία τα ίδια, ούτε έχει γίνει ακόμη διαχωρισμός της φαρμακευτικής δαπάνης των αμιγώς νοσοκομειακών φαρμάκων και των νοσοκομειακών φαρμάκων για περιπατητικούς ασθενείς (φάρμακα του ν. 3816 κατηγορίας 1Α και 1Β, αντίστοιχα) η λύση είναι απλή και έχει επισημανθεί πέραν του ενός έτους όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

Μόνο η  χρήση του barcode και η υποχρεωτική εφαρμογή του στα φάρμακα που διακινούνται στα νοσοκομεία μπορεί να επιλύσει το εύκολο αυτό πρόβλημα που κάποιοι το παρουσιάζουν ως δισεπίλυτο για προσωπικούς λόγους. Με την εισαγωγή του φαρμάκου στο νοσοκομείο, ο ΕΟΦ ακυρώνει το barcode (όπως και στα ιδιωτικά φαρμακεία) και καταχωρεί την πώληση στα νοσοκομεία [Δεν απαιτείται δηλαδή η καταχώρηση στο ευφυές σύστημα (Β.I) ή στις καταστάσεις του υπουργείου υγείας όποτε και εάν θελήσει η διοίκηση ή ο αρμόδιος υπάλληλος του νοσοκομείου].

Ο ΕΟΦ έχει την δυνατότητα να διακρίνει τα φάρμακα με βάση τον κατάλογο του Ν.3816/2010 (απόφαση ΦΕΚ 64/Β΄/16-01-2014) ο οποίος χωρίζεται σε δύο επιμέρους παραρτήματα: Σ ’αυτό που αφορά τα φαρμακευτικά σκευάσματα με ένδειξη για νοσοκομειακή χρήση μόνο και σ ’αυτό που αφορά σε σκευάσματα των οποίων η χρήση δύναται να ξεκινήσει στο νοσοκομείο και να συνεχιστεί εκτός νοσοκομείου. Εύκολα λοιπόν θα μπορούν να διακριθούν τα σκευάσματα που πρέπει να πληρωθούν από τις πιστώσεις του ΕΟΠΥΥ και από τα νοσοκομεία τα ίδια. Σήμερα ελάχιστα νοσοκομεία καταχωρούν διαφορετικά αυτές τις 2 κατηγορίες με αποτέλεσμα να υπάρχει μια σύγχυση για το ακριβές ποσό της φαρμακευτικής δαπάνης που έχουν πραγματοποιήσει και το clawback που πρέπει να επιστραφεί από τις εταιρείες.

Η φαρμακευτική δαπάνη είναι λοιπόν εύκολα υπολογίσιμη τόσο για τον ΕΟΠΥΥ όσο και για τα νοσοκομεία. Χωρίς επιτροπές, χωρίς την ύπαρξη μνημονίων!! Μόνο με την υπάρχουσα τεχνολογία!

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

Διαφάνεια και clawback (cb):Η αναγκαία συνθήκη για την επίλυσή του

Clawback: Τι προβλέπεται για το 2018

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Προϋπολογισμός 2018:Η αλήθεια πάει μπροστά!

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ.

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG!!

ΟΤΑΝ Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ

Διαφάνεια και clawback (cb):Η αναγκαία συνθήκη για την επίλυσή του

Σε πρόσφατη ημερίδα της Γενικής Γραμματείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς για τον εσωτερικό έλεγχο και την πρόληψη της διαφθοράς,

ο κ.Jacques Roudière ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν αυξήσει τη διαθεσιμότητα των δεδομένων τους, δημιουργώντας ένα αυξανόμενο όγκο ανοιχτών δεδομένων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα, να τροποποιηθούν και να μοιραστούν από οποιονδήποτε για οποιονδήποτε σκοπό.

Τ’ ανοικτά δεδομένα, δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα,  έχουν επίσης αναδειχθεί ως ένα σημαντικό δυνητικό μέσο για την καταπολέμηση της διαφθοράς με τη διευκόλυνση της αυξημένης διαφάνειας στις κυβερνητικές δραστηριότητες, τους προϋπολογισμούς και τις δαπάνες. Τα ανοικτά δεδομένα καθίστανται κρίσιμο συστατικό στις παρεμβάσεις λογοδοσίας. Το επιχείρημα είναι σαφές: όχι μόνο θα πρέπει να ανοίξουν τα δεδομένα, να μειωθεί η κακή διαχείριση και η λανθασμένη κατανομή των πόρων, αλλά και να διασφαλιστεί μια διαφανής και πιο υπεύθυνη ανταλλαγή μεταξύ κυβερνήσεων και πολιτών. Πράγματι, το δημόσιο συμφέρον για τον τερματισμό της διαφθοράς και η αναποτελεσματικότητα της διακυβέρνησης δημιούργησε μια απαίτηση από τις κυβερνήσεις να ανοίξουν περισσότερα δεδομένα και να βελτιώσουν τη διαφάνεια των πληροφοριών.

Οι κυβερνήσεις υφίστανται πιέσεις για να διευκολύνουν την πρόσβαση του κοινού και την επίβλεψη του έργου τους, καθώς και για την παραγωγή πληροφοριών που είναι ευκολότερο να επεξεργασθούν και να συγκριθούν.

Όπως είπε ο ίδιος στο σύστημα υγείας της Γαλλίας για την παρακολούθηση της λήψης και της αυθεντικότητας ενός φαρμάκου υπάρχει ένα πληροφοριακό σύστημα στο οποίο είναι καταγεγραμμένοι όλοι οι εμπλεκόμενοι και ο  ασθενής έχει το δικαίωμα να ξέρει ποιοι ενεπλάκησαν στη διανομή του φαρμάκου που του χορηγήθηκε! Στην Ελλάδα δεν ανακοινώνονται πλέον επίσημα οι πωλήσεις των φαρμακευτικών εταιρειών ειδικότερα σήμερα που επιβάλλονται μια σειρά από επιβαρύνσεις σε αυτές αλλά και οι ασθενείς θέλουν πλέον να ξέρουν λεπτομερώς τα θέματα που τους αφορούν.

Ο ΕΟΠΥΥ ο οποίος λειτουργεί υποδειγματικά ως προς το σκέλος που αφορά την

υποχρέωση του ν’ αναρτά µηνιαίως τους πίνακες που αφορούν την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του ανά ΚΑΕ και τον απολογισμό του έτους (σύμφωνα µε την προσθήκη του άρθρου 10A στον Ν.3861/2010 (ΦΕΚ 112 Α/13/7/2010) “Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια» και  του άρθρου 15 του Ν. 4305/2014 (ΦΕΚ 237/Α) «Ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση εγγράφων πληροφοριών και δεδομένων του δημοσίου τομέα ).Στην έκθεση απολογισμού για το 2016 εμφανίζεται να μην εχει εισπράξει όχι μόνο 760εκατ. € από οφειλόμενο  cb αλλά και 97εκατ.€ από rebate. Στις 31-12-2016 τα ληξιπρόθεσμα του ΕΟΠΥΥ στους παρόχους του ήταν  1.136 εκατ.€,

Μέχρι τον Αύγουστο του 2017 ο ΕΟΠΥΥ είχε ληξιπρόθεσμα 1.109 εκατ.€ μη έχοντας λάβει καμιά επιχορήγηση και έχοντας πραγματοποιήσει πληρωμές 748 εκατ.€

Πολλές επιχειρήσεις παροχής υγείας στους ισολογισμούς τους που δημοσιεύτηκαν εμφανίζουν αυξημένα κέρδη χωρίς να αναφέρουν υποχρεώσεις της χρονικής περιόδου των παρελθόντων ετών για την καταβολή του cb. Όταν προχωρούν οι συμφωνίες για εξαγορές, ο ενδελεχής έλεγχος αναδεικνύει τα προβλήματα αυτά με συνέπεια όχι μόνο την ακύρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας αλλά και την γενικότερη μείωση της αξίας του κλάδου.

Σε πρόσφατα δημοσιεύματα αναγράφεται ότι οι ιδιωτικές κλινικές  το πρώτο εξάμηνο του 2017, παρά τις πιέσεις από τα rebate και cb, κατόρθωσαν να αυξήσουν  τον κύκλο εργασιών τους και τα λειτουργικά τους κέρδη ενώ κατάφεραν να παρουσιάσουν και συνολικά θετικά καθαρά αποτελέσματα παρ’ ότι οι κλινικές αυτές επιβαρύνθηκαν με νέα rebate και cb της τάξης των 37 εκατ. ευρώ ανεβάζοντας περαιτέρω το συνολικό λογαριασμό σε περίπου 360 εκατ. ευρώ από την έναρξη της εφαρμογής των μέτρων.

Το cb που προβλέπεται για τις ιδιωτικές κλινικές από τον ΕΟΠΥΥ για το 2017 είναι 207,8 εκατ.€ που μάλλον όμως φαίνεται να είναι μεγαλύτερο τελικά.

Απόρροια αυτών ήταν ότι οι διοικήσεις των ιδιωτικών κλινικών θεωρούν ότι  μέχρι στιγμής δεν μπορεί να οριστικοποιηθεί το ακριβές ποσό του rebate και cb που αντιστοιχεί σε κάθε κλινική λόγω:
1) της μη ολοκλήρωσης του ελέγχου και εκκαθάρισης των υποβολών των ιδιωτικών κλινικών για τα έτη 2014-2016,
2) της αδυναμίας να υπολογιστεί η ακριβής ποσοτικοποίηση του προϋπολογισμού και του cb που αντιστοιχεί σε κάθε κλινική καθώς ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει γνωστοποιήσει όλα τα δεδομένα και παραμέτρους (κλάδου και κλινικών ξεχωριστά), που μπορούν να οδηγήσουν σε αξιόπιστο προσδιορισμό των αντίστοιχων ποσών και
3) της αδυναμίας ολοκλήρωσης της διαδικασίας ελέγχου και οριστικοποίησης των περικοπών rebate και cb για τα έτη 2014 και 2015.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την φαρμακοβιομηχανία, λόγω υπέρβασης του προβλεπόμενου προϋπολογισμού του cb.

Θεωρεί ότι είναι μία πατέντα που – σύμφωνα με τη φαρμακοβιομηχανία- επιχειρεί να καλύψει την αδράνεια του κράτους στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις.

«Ό,τι δεν μπορεί να πράξει για τον εξορθολογισμό των φαρμακευτικών δαπανών το δημόσιο το χρεώνει στις επιχειρήσεις και ισοφαρίζει τις δαπάνες που του ξεφεύγουν με πέναλτι που επιβάλλει στη φαρμακοβιομηχανία επί δικαίων και αδίκων» υποστηρίζουν πηγές της αγοράς.

Το cb και το rebate για την φαρμακοβιομηχανία θα ξεπεράσει τα 1.184,2 εκατ.€ για το 2017 σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ. Με τα ίδια στοιχεία  το cb στα νοσοκομειακά φάρμακα θα ξεπεράσει το 51,5%

Όμως το rebate και το cb ήταν εύκολα προσδιορίσιμα από το τέλος του 2016 όπως είχε γραφεί (εδώ) .

Κανείς δεν ήθελε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα έγκαιρα και ουσιαστικά  αλλά μόνο μέσα από την σύσταση πολυμελών επιτροπών για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης.

Επίσης, εντός των προσεχών ημερών, ο ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να υπολογίσει ένα ακόμα cb, αυτό των ιατροτεχνολογικών προϊόντων και των συμπληρωμάτων διατροφής.

Δεν είναι ευκρινές σε ποιους ακριβώς θα επιβληθεί το cb.Και αυτό γιατί οι εισαγωγείς και οι διανομείς δεν έχουν το ίδιο περιθώριο κέρδους όπως επίσης για τα ίδια υλικά ανακοινώθηκαν πρόσφατα διαφορετικές ασφαλιστικές τιμές που διαφέρουν  μεταξύ τους εως και 30% και οι οποίες μειώθηκαν εντός του έτους μ’ ένα επιπλέον 20%. Είναι λοιπόν εμφανές ότι θα πρέπει αυτά να ανακοινωθούν στους παρόχους έγκαιρα, πριν την επιβολή του cb, προκειμένου αυτό να προχωρήσει ομαλά και χωρίς δικαστικές προσφυγές. Πολύπλοκο  εγχείρημα που φαίνεται ότι θα υλοποιηθεί με μεγάλη δυσκολία και ανάλογη καθυστέρηση.

Η επίκληση του εμπορικού απορρήτου για να μην  παρουσιάζονται δημόσια τα στοιχεία της φαρμακευτικής δαπάνης ανά θεραπευτική κατηγορία, προκειμένου να φανεί από πού προέρχεται το πρόβλημα, είναι εμφανές ότι δημιουργεί αρνητικά, μη αναστρέψιμα αποτελέσματα, και καλύπτει κατ΄αρχήν μια αποδεδειγμένη ανεπάρκεια.

Γιατί εάν ισχύει η παραπάνω δικαιολογία τότε η συλλογή στοιχείων από ιδιωτικές εταιρείες και όχι από επίσημες πηγές και οργανισμούς θα προκαλέσει την ενεργοποίηση των αρμοδίων οργάνων και θεσμών  για τη προστασία των προσωπικών δεδομένων των ασθενών και μάλιστα με το νέο ευρωπαϊκό κανονισμό 670-2016 ο οποίος είναι πάρα πολύ αυστηρός σε ότι αφορά την  καταστρατήγηση και την καταπάτηση τους από οργανισμούς και εταιρείες. Τα πρόστιμα είναι υψηλά και οι συνέπειες σημαντικές για τις εταιρείες που τα παραβιάζουν.

Τα τελευταία χρόνια η μείωση της αξίας αρκετών φαρμακοβιομηχανιών, κλινικών και άλλων επιχειρήσεων του χώρου της υγείας, είναι σημαντική. Αυτό τις αδικεί κατάφωρα αφού μπορούν και πρέπει να γίνει ο πυλώνας της ανάπτυξης και των επενδύσεων στην Ελλάδα.

Πρέπει να γνωρίζουν λοιπόν όλοι ποιο είναι το cb που θα επιβληθεί το 2017 και το 2018 και ποιος είναι ο μοναδικός τρόπος για να εισπραχθεί άμεσα και χωρίς προσφυγές στη δικαιοσύνη και άλλα όργανα εντός και εκτός Ελλάδος.

Είναι εμφανές από τα παραπάνω ότι η διαφάνεια , το rebate και το  cb πρέπει να συνυπάρχουν εάν το υπουργείο υγείας και ο ΕΟΠΥΥ επιθυμούν να τα εισπράξουν άμεσα, να μην δημιουργούν προβλήματα στις εταιρείες και θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν στο τομέα της ανάπτυξης και των επενδύσεων.

Παρατίθεται η ακριβής διατύπωση του άρθρου 100 του ν.4172/2013 στην οποία προβλέπονται τα όρια δαπανών για τα έτη 2018-2019.

«7. Παρατείνεται η ισχύς των διατάξεων των παραγράφων 1 έως και 5 , από 1.1.2016 έως 31.12.2018, πλην της διατάξεως του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2, της οποίας η ισχύς άρχεται από της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου. Η ισχύς της παραγράφου 6 άρχεται από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. «Τα όρια δαπανών υγείας για το έτος 2016 είναι 1.402.000.000,00 ευρώ και για το έτος 2017 1.525.000.000,00 ευρώ. Για τα έτη 2018 και 2019 τα όρια δαπανών είναι 1.462.500.000,00 ευρώ και 1.402.000.000,00 ευρώ αντίστοιχα, δυνάμενα να ανέλθουν στο όριο των 1.525.000.000,00 ευρώ, εφόσον το κατ’ έτος ποσό των 62.500.000,00 ευρώ και 123.000.000,00 ευρώ αντίστοιχα καλύπτεται από ίδιους πόρους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., οι οποίοι προηγουμένως οφείλεται να έχουν βεβαιωθεί, πλην των προβλεπομένων από τα εδάφια α’ έως γ’ της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3918/2011 (Α’ 31)

Clawback: Τι προβλέπεται για το 2018

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Προϋπολογισμός 2018:Η αλήθεια πάει μπροστά!

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένωνCLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG

 

Clawback: Τι προβλέπεται για το 2018

Το βασικό αντικείμενο των τελευταίων συνεδρίων και ενημερωτικών εκδηλώσεων το οποίο αφορά τις φαρμακευτικές εταιρείες και τις εταιρείες ιατροτεχνολογικών προϊόντων είναι η υποχρεωτική επιστροφή χρημάτων clawback (cb). Το cb εισήχθη στην ελληνική νομοθεσία και εφαρμόζεται λόγων των οικονομικών περιορισμών και της εφαρμογής κλειστών προϋπολογισμών. Αρχικά όλοι έκαναν μια λανθασμένη εκτίμηση για το μέχρι που μπορούσε να φτάσει και δυστυχώς ακόμη και σήμερα ,σύμφωνα με τις δικές μου εκτιμήσεις, δεν φαίνεται αυτό και πάλι να μπορούν να το υπολογίσουν ορθά. Αρχικά υπήρχε μια μικρή δικαιολογία για αυτό αλλά σήμερα αυτή δεν φαίνεται πειστική. Η συνεχής νομοθέτηση (συχνές αλλαγές υπολογισμού του) δεν βοηθάει ούτε αυτούς που το υπολογίζουν και το εισπράττουν (υπουργείο υγείας, νοσοκομεία, ΕΟΠΥΥ) αλλά ούτε και αυτούς που το καταβάλλουν (φαρμακευτικές εταιρείες και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού). Η πρόβλεψη που έγινε από όλους τους εμπλεκόμενους (πολιτεία, εταιρείες) για μείωση του cb αποδείχθηκε λανθασμένη. Όμως όπως είχε επισημανθεί ήταν βέβαιο ότι αυτό θα αυξανόταν.

Αν ξεχάσουμε όλοι τα κακώς κείμενα των τελευταίων ετών που αφορούσαν το ύψος και τον υπολογισμό του, ας εκτιμήσουμε τι «λογικά» πρόκειται να συμβεί με το cb το 2018.

Στα μεν νοσοκομεία είναι γνωστό ότι από το μεσοπρόθεσμο η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη το 2018 θα είναι 530 εκ.€ (474.2 εκ€ +55.8 εκ.€ όσον αφορά τον ΕΟΠΥΥ) δηλαδή 20 εκ € λιγότερα από το 2017. Επίσης θα πρέπει να διευκρινιστεί-αποσαφηνιστεί από τώρα ποιο θα είναι το ύψος των αγορών-δαπανών για το 2018. Παραδείγματος χάριν το ΠΠΥΦΥ 2015 είναι προϋπολογισμού 1.389,7 εκ.€ για τα οικονομικά έτη 2016-2017 ενώ ευκρινώς αναγράφεται στον προϋπολογισμό ότι οι επιχορηγήσεις από αυτόν για το 2017 είναι 1.301 εκ.€ για νοσοκομεία-ΥΠΕ-ΠΕΔΥ. Δεδομένα που πρέπει να ληφθούν υπόψη να αξιολογηθούν και να οδηγήσουν σε αποφάσεις σύννομες σύμφωνα με το ν.4270/2014 (Δημόσιο Λογιστικό).

Επίσης η παραδοξότητα να εκτελείται το Πρόγραμμα Προμηθειών Υγειονομικού Φαρμακευτικού Υλικού (ΠΠΥΦΥ) 2015 αλλά και των παλαιότερων ετών (φτάνοντας έως και το 2010) οδηγεί σε σύγχυση φορείς και εταιρείες για το τι μπορούν να προμηθευτούν τα νοσοκομεία, μέχρι ποιου ποσού και με ποια διαδικασία. Είναι η κύρια αιτία δημιουργίας των ληξιπρόθεσμων αλλά και του cb. Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει άμεσα αντιληπτό από όλους τους εμπλεκόμενους λόγω της δυσκολίας κατανόησης και πολύ περισσότερο απόλυτης εφαρμογής του δημόσιου λογιστικού. Σε ένα πρόσφατο άρθρο μου υποστήριξα ότι τα νοσοκομεία και ο ΕΟΠΠΥ, παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα και γραφόμενα, εμφανίζονται κερδοφόρα. Αυτό είναι πραγματικό γεγονός και ισχύει μόνο για το 2017 όπου τα ταμειακά διαθέσιμα των νοσοκομείων είναι μεγαλύτερα από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους. Γιατί όμως τα νοσοκομεία τότε δεν εξοφλούν τους προμηθευτές τους; Γιατί τα στοιχεία του ΕΣΗΔΗΣ αποδεικνύουν ότι μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό (περίπου κάτω του 1%) γίνονται μέσω αυτού. Οι συμβάσεις λοιπόν πάσχουν από νομιμότητα με αποτέλεσμα ακόμα και όταν αυτές καθυστερημένα ενταλματοποιούνται, να μην εγκρίνονται από το Ελεγκτικό Συνέδριο παρά τις συνεχείς νομιμοποιήσεις τους.

Πρέπει το  2018 να υλοποιηθεί το ΠΠΥΦΥ 2018, ξεπερνώντας τα ΠΠΥΦΥ 2016 και 2017, τα οποία δεν έχουν καν συνταχθεί. Εάν δεν υλοποιηθούν άμεσα τα παραπάνω, το cb θα αυξηθεί αφού η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων θα μεταφερθεί στο οικονομικό έτος 2018, μειώνοντας τους διαθέσιμους πόρους για αγορές ενώ οι απαιτήσεις θα παραμείνουν οι ίδιες ή ακόμη και μεγαλύτερες. Ληξιπρόθεσμα που δεν θα γίνουν cb θα είναι μόνο αυτά για τα οποία έχει γίνει σχετική πρόβλεψη στον κρατικό προϋπολογισμό (από 1/1-1/9-2017 αυτή ήταν μόνο 43εκ.€ σύμφωνα με το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που κατατέθηκε πρόσφατα). Θα πρέπει επίσης τα στοιχεία πωλήσεων των φαρμάκων και των ιατροτεχνολογικών να είναι γνωστά σε όλους, ακόμη και στους πολίτες, και όχι να μη δίνονται ούτε στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Η διαφάνεια θα βοηθήσει τόσο στην αξιοπιστία της επιβολής του cb όσο και της μείωσης της προσφυγής στη δικαιοσύνη των εταιρειών , θέματα τα οποία δημιουργούν δημοσιονομικά προβλήματα και δημιουργούν επίσης μια αέναη διαδικασία επιβολής νέων υποχρεωτικών επιστροφών με νέο νόμο, νέο υπολογισμό και νέα ονομασία αφήνοντας σταθερό ή και αυξημένο το ποσό που θα πρέπει να επιστραφεί τελικά από τις εταιρείες.

Τέλος όσα νομοθετούνται ακόμη και με παραλείψεις ή «αδικίες» θα πρέπει να ισχύουν για το επόμενο οικονομικό έτος προκειμένου οι εταιρείες να μπορούν να κάνουν και αυτές τον προϋπολογισμό τους και να αναπροσαρμόζονται στις νέες οικονομικές απαιτήσεις που δυστυχώς είναι αναπόφευκτες.

Δημοσιεύτηκε 9-10-2017 στο toavriotisygeias.gr

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANGΝοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 

Νοσοκομεία και ΕΟΠΥΥ: Μήπως πραγματικά είναι  κερδοφόρα;

Η ανακοίνωση των στοιχείων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) που ανακοινώνονται κάθε μήνα μπορεί (?) και να κρύβει ίσως μια ευχάριστη έκπληξη για το σύστημα υγείας. Τα πολλά συσσωρευμένα προβλήματα του όλα τα προηγούμενα έτη φαίνεται να βρίσκουν την λύση τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομική τους διαχείριση.

Στην έκθεση του ΓΛΚ αναγράφεται ότι τα ληξιπρόθεσμα του ΕΟΠΠΥ και των νοσοκομείων είναι 1.086 εκατ.€ και 549,6 εκατ.€ αντίστοιχα.

Από τα στοιχεία που κατά καιρούς δημοσιεύονται, δυστυχώς όχι επίσημα από τους ιστότοπους του Υπουργείου Υγείας (Υ.Υ) και του ΕΟΠΠΥ, τα ποσά που πρέπει να εισπραχθούν – συμψηφιστούν από το Υ.Υ για τα νοσοκομεία και τον ΕΟΠΠΥ είναι 400 εκατ.€ και 1.000 εκατ.€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβάνονται φάρμακα, ιατροτεχνολογικά, κλινικές, διαγνωστικά).

Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το c.b και το rebate παλαιότερων ετών που για λόγους τυπικούς, διαδικαστικούς αλλά και νομικούς, λόγω κακής εφαρμογής των υφιστάμενων νόμων και των υπουργικών αποφάσεων, δεν έχουν εισπραχθεί ακόμα. Για τα μεν νοσοκομεία το clawback (c.b) που πρέπει να εισπραχθεί μόνο για το 2017 είναι άνω των 200 εκατ.€ ενώ για τον ΕΟΠΠΥ είναι άνω των 600 εκατ.€ Στα ανωτέρω ποσά που πρέπει να συμψηφιστούν με τα νοσοκομεία θα πρέπει να προστεθούν και τα διαθέσιμα ποσά που αυτά έχουν κατατεθειμένα σε ιδιωτικές τράπεζες και τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν άμεσα στους προμηθευτές. Θα μπορούσε λοιπόν να πραγματοποιηθεί άμεσα η εξόφληση των προμηθευτών από τους ήδη υπάρχοντες πόρους των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ και η οποία θα μπορούσε να δώσει μια ανάσα στην αγορά, να βοηθήσει στην ανάπτυξη (αφού αυτοί οι πόροι θα κατευθυνθούν και σε άλλες δραστηριότητες) και να δώσει την πραγματική εικόνα της οικονομικής και διαχειριστικής κατάστασης των νοσοκομείων.

Από τις τελευταίους εγκυκλίους για την μεταφορά των διαθεσίμων των νοσοκομείων στην Τράπεζα της Ελλάδος αποδεικνύεται ότι υπάρχουν και σήμερα τα ικανά χρηματικά διαθέσιμα για την αποπληρωμή των προμηθευτών.

Για να παρουσιάζεται η πραγματική εικόνα των νοσοκομείων και του ΕΟΠΠΥ θα πρέπει η αναγραφή των στοιχείων του ΓΛΚ να αναλύεται είτε περαιτέρω είτε στους επίσημους ιστότοπους του Υ.Υ και του ΕΟΠΠΥ. Σύμφωνα με την έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού του ΓΛΚ οι επιχορηγήσεις στις ΥΠΕ και τα Νοσοκομεία είναι 402 εκατ.€ από τις αρχές του έτους έως και τον Αύγουστο 2017  έναντι των 1.301εκατ.€ που προβλέπονται στο κρατικό Π/Υ (ήτοι 30,8% έναντι του στόχου). Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με αυτήν την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού για τον Αύγουστο δόθηκαν μόνο 2 εκατ.€ στις ΥΠΕ και στα ΠΕΔΥ.

Από τους ισολογισμούς των νοσοκομείων μέχρι και το 2015 τα λειτουργικά έσοδα τους είναι περισσότερα από το λειτουργικό κόστος τους κατά τα έτη 2013-2015.

Αυτό θα είχε μεγαλύτερη αξία αν στα περισσότερα νοσοκομεία κατά το παρελθόν οι ορκωτοί λογιστές στις εκθέσεις τους δεν διατύπωναν επιφύλαξη γνώμης.

Τα νοσοκομεία είναι υποχρεωμένα να συντάσσουν οικονομικές καταστάσεις και με βάση τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς όπως προβλέπεται από το άρθρο 27 του ν.3599/2007 και το άρθρο  11 του ν.3697/2008. Σύμφωνα με το αρθ. 51 του Ν. 4384/2016, διεγράφησαν οι απαιτήσεις των νοσοκομείων του ΕΣΥ έναντι του ΕΟΠΥΥ, που προέρχονταν από υπηρεσίες παρασχεθείσες σε ασφαλισμένους αυτού (εισπρακτέα νοσήλια) στο ύψος των ετησίων χρηματοδοτήσεων τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, για τα έτη 2012, 2013 και 2014, ανεξαρτήτως του χρόνου τιμολόγησής τους. Το αποτέλεσμα αυτό θα απεικονιστεί στις λογιστικές καταστάσεις του έτους 2016. Απαιτείται λοιπόν η δημοσίευση των ισολογισμών των νοσοκομείων προκειμένου να είναι γνωστή η οικονομική και διαχειριστική κατάσταση τους. Αυτό γίνεται πιο επιτακτικό για λόγους όχι μόνο δημοσιονομικούς αλλά και λειτουργικούς των νοσοκομείων από το 2018 αφού έως τις 31.12.2017 τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, τα στρατιωτικά Νοσοκομεία, τα Νοσοκομεία ειδικού καθεστώτος, τα λοιπά Ν.Π.Δ.Δ. και οι λοιπές δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών υγείας και τα ιδιωτικά φαρμακεία (αποκλειστικά για την παροχή φαρμάκων προς ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ) εξαιρούνται της διαδικασίας εκκαθάρισης και εντάσσονται σε αυτή από 1.1.2018.Αυτό σημαίνει ότι τα νοσοκομεία θα αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ με τα ισχύοντα ΚΕΝ ακριβώς και οι άλλοι πάροχοι υγείας (π.χ ιδιωτικές κλινικές)

Θα πρέπει λοιπόν να υπολογιστούν άμεσα το cb και το rebate, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, διορθώνοντας λάθη του παρελθόντος και να γίνουν άμεσα οι πληρωμές και οι συμψηφισμοί με τους δικαιούχους προμηθευτές. Θα είναι η πρώτη καταγραφή που έχει γίνει στο σύστημα παροχής υγείας στην Ελλάδα και η πρώτη πραγματική απεικόνιση της οικονομικής κατάστασης του. Η δημοσίευση ισολογισμών από τα νοσοκομεία όπως προβλέπεται, η διενέργεια διαγωνισμών μέσω του ΕΣΗΔΗΣ (και όχι με απευθείας αναθέσεις) και τέλος η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών είτε μέσω συμψηφισμών είτε μέσω πληρωμών από τα υπάρχοντα διαθέσιμα των νοσοκομείων μπορεί να αποδείξει ότι η παροχή υγείας στην Ελλάδα έχει θετικό πρόσημο και μπορεί να γίνει υπόδειγμα καλής πρακτικής για όλο το δημόσιο τομέα. Εάν γίνουν όλα τα παραπάνω τότε και μόνο τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα ευφυή ΠΣ (Β.Ι.) και οι χάρτες υγείας για την παρακολούθηση και βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Γιατί μόνο η επίκληση τους, αλλά όχι η σωστή τροφοδότηση τους με δεδομένα , οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα που έχουν σοβαρές συνέπειες στην επιπτώσεις στην παροχή υπηρεσιών υγείας

REBATE-CLAWBACK-ΕΝΦΙΑ : Όταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Προϋπολογισμός 2018:Η αλήθεια πάει μπροστά!

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK ΣΤΑ ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ. ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ;

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΤΙ (ΔΕΝ) ΙΣΧΥΕΙ.

CLAWBACK, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ BIG BANG!!

 

Το 2012 είχα επισημάνει 10 κωδικούς εσόδων στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού (κπ) οι οποίοι μου είχαν προξενήσει εντύπωση γιατί φαινόταν ότι είχε γίνει κάποιο σημαντικό λάθος αφού τετραπλασιαζόντουσαν τα έσοδα του κπ σε μερικούς απ’αυτούς. Ένας εξ’ αυτών ήταν ο 0200- φόροι στην περιουσία (ο σημερινός ΕΝΦΙΑ). Όταν ρώτησα αρμοδίως η απάντηση που μου δόθηκε ήταν ότι αυτοί οι κωδικοί ήταν για τους τροικανούς και δεν επρόκειτο να εισπραχθούν! Κάτι τ’ οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί γιατί ως νόμος ο κπ εκτελείται  υποχρεωτικά και οι επιβαρύνσεις που προβλέφθησαν ήρθαν  να 4πλασιάσουν την επιβάρυνση των πολιτών-ιδιοκτητών  για την περιουσία τους. Κάποιοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές» δεν πλήρωσαν τον ΕΝΦΙΑ σ’ ένα ποσοστό 20%. Η πολιτεία δεν αναζήτησε , ως όφειλε, το ποσό που δεν είχε καταβληθεί από τους πολίτες αυτούς. Η τρόικα βλέποντας ότι δεν θα γινόταν καμμία προσπάθεια να εισπραχθούν, μάλλον το αντίθετο, ζήτησε την αύξηση του κωδικού αυτού (0200) κατά 32%  (φτάνοντας  στα 3.788 εκατ. ευρώ) προκειμένου το ποσό που θα έμπαινε στα δημόσια ταμεία να είναι αυτό των 2.868 εκατ. ευρώ που έπρεπε να μπει στα κρατικά ταμεία. Οι συνεπείς πολίτες που πλήρωναν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις επιβαρύνθηκαν 5 φορές περισσότερο σε 4 χρόνια γιατί κάποιοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές» δεν πλήρωναν και γιατί όταν κάποιοι νομοθετούσαν είχαν στο μυαλό τους ότι οι επιβαρύνσεις θα ήταν εικονικές και δεν θα επιβάρυναν τελικά τους φορολογούμενους. Τι επετεύχθη από την «αδράνεια» να εισπράξει το κράτος? Οι συνεπείς φορολογούμενοι να καταβάλουν 5πλασιο ΕΝΦΙΑ αλλά και σ αυτούς που δεν το καταβάλουν,  το χρέος τους να παραμένει στην εφορία ,να  προσαυξάνεται και να οδηγεί σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Για αυτό και εάν μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες όπως συζητείται τα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ θα παραμείνουν τα ίδια. Μιλάμε λοιπόν για μια εσωτερική ανακατανομή των βαρών αφού τα έσοδα στον κπ θα παραμείνουν ακριβώς τα ίδια.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει σήμερα με το rebate και το clawback (cb) στα φάρμακα. Ενώ τα όρια στην φαρμακευτική δαπάνη έχουν νομοθετηθεί από το 2015 και είναι γνωστές οι επιβαρύνσεις (rebate , cb) που πρέπει να υποστούν οι εταιρείες, η μη εισπραξιμότητα για λόγους γνωστούς σε όλους, εμφανίζει υπερχρεωμένο τον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία με ληξιπρόθεσμα άνω του ενός δισ. ευρώ με 500 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Οι λανθασμένοι υπολογισμοί (άγνωστο γιατί έγιναν κατ’επανάληψιν) στις υποχρεωτικές επιστροφές και η έλλειψη θέλησης να εισπραχθούν αναγκάζει ξανά την πολιτεία να πάει σε μια αναδρομική είσπραξη ενός επιπλέον rebate 25% που είναι σίγουρη. Ταυτόχρονα αλλάζει και ο τρόπος υπολογισμού του στα νοσοκομεία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το rebate είναι πιο ισορροπημένο και έχει μία λογική δικαιοσύνης στον επιμερισμό των βαρών ενώ το cb  είναι απολύτως άδικο και ανισότιμο για τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Όταν όλοι υποστήριζαν πριν από λίγους μήνες ότι το cb θα μειωθεί υποχρεωτικά κατά 30% επέμενα ότι αυτό όχι μόνο δεν θα μειωθεί αλλά σίγουρα θα αυξηθεί προκαλώντας πολλές αντιδράσεις. Όπως και έγινε. Όχι με αυτήν ονομασία αλλά με ένα 25% επιπλέον rebate και αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του στα νοσοκομεία. Επειδή λοιπόν αυξήθηκε το cb τώρα μπαίνει το επιπλέον rebate  και αλλάζει ο τρόπος υπολογισμός του προκειμένου το  αποτέλεσμα να είναι το ίδιο δημοσιονομικά. Όμως αυτό ήταν αναμενόμενο και δεν αποτελούσε προφητεία. Κάποιες εταιρείες τώρα θα καταβάλουν περισσότερες υποχρεωτικές επιστροφές και κάποιες άλλες λιγότερες (περισσότερες από αυτές που πίστευαν ότι θα καταβάλουν). Δυστυχώς και πάλι η εκτίμηση μου είναι ότι ενώ το rebate θα αυξηθεί σημαντικά, το  cb δεν θα μειωθεί ισόποσα επιφέροντας τη ζητούμενη δικαιοσύνη. Η συνολική επιβάρυνση για τις φαρμακοβιομηχανίες θα αυξηθεί.

Οι λόγοι είναι γνωστοί σε όσους βλέπουν τα σωστά δεδομένα , στο σωστό χρόνο  και γνωρίζουν πραγματικά την λειτουργία του συστήματος υγείας και όχι θεωρητικά.

Η συγκρότηση πολλών πολυμελών επιτροπών με το ίδιο αντικείμενο και χωρίς πραγματικά δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για να γίνει η σωστή εκτίμηση , μάλλον δυσκολεύει την εξεύρεση λύσης.

Η παραδοχή της έλλειψης ενδιαφέροντος για σωστή τιμολόγηση και σωστή συνταγογράφηση αποδεικνύεται στα ΦΕΚ που δημοσιεύονται για την  ανατιμολόγηση και την έγκριση του θετικού καταλόγου φαρμάκων όπου αναγράφει «σε κάθε περίπτωση, η φαρμακευτική δαπάνη τόσο των νοσοκομείων όσο και του ΕΟΠΥΥ δεν επιβαρύνει πρόσθετα ούτε τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε τον προϋπολογισμό των ανωτέρω φορέων, καθότι κατά την υπέρβαση των ορίων των ετήσιων προϋπολογισμών τους ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής (CLAWBACK)».

Οι λανθασμένοι υπολογισμοί του cb στον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία, η αναμενόμενη προσφυγή στην δικαιοσύνη των εταιρειών και τελικά η  μη είσπραξη των υποχρεωτικών επιστροφών επέβαλαν το επιπλέον rebate αναδρομικά από 1-1-2017. Η επανάπαυση της πολιτείας στο ότι ο προϋπολογισμός του 1.945 εκατ. ευρώ θα τηρηθεί, το ίδιο και στα νοσοκομεία, δεν επιβάλει την λήψη τελικά των πολυπόθητων και αναγκαίων μέτρων για την σωστή τιμολόγηση και την ορθή συνταγόγραφηση  με αποτέλεσμα την αύξηση αντί της μείωσης της.

Διαφαίνεται ότι  θα υπάρχει , για πάντα (?), ένα υψηλό rebate και ένα αυξημένο αναλογικά cb!

Ο ΕΝΦΙΑ θα έπρεπε να διδάσκει και να παραδειγματίζει. Αυτό δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτό από όλους τους εμπλεκόμενους και τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Clawback και γενόσημα: Το «κόστος» της ανάπτυξης και της διείσδυσης τους

Ανατιμολόγηση φαρμάκων και η επερχόμενη αύξηση του clawback

Clawback και αναξιοπιστία υπολογισμών και δεδομένων

CLAWBACK 2017: Τι να μην περιμένει κανείς….

Νοσοκομειακό Clawback: Η ώρα της αλήθειας

CLAWBACK ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ