Οι συμφωνίες πλαίσιο είναι μια διαγωνιστική διαδικασία που προβλέπεται στις οδηγίες 24, 25 /2014 και το νόμο 4412/2016.

Ως συμφωνία-πλαίσιο νοείται συμφωνία μεταξύ μιας ή περισσότερων αναθετουσών αρχών και ενός ή περισσότερων οικονομικών φορέων η οποία αποσκοπεί στον καθορισμό των όρων που θα διέπουν τις συμβάσεις που πρόκειται να συναφθούν κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης περιόδου, ιδίως όσον αφορά τις τιμές και, ενδεχομένως, τις προβλεπόμενες ποσότητες.

Οι αναθέτουσες αρχές επιτρέπεται να αποκτούν συγκεκριμένα έργα, αγαθά ή υπηρεσίες που καλύπτονται από τη συμφωνία-πλαίσιο, είτε ζητώντας τα από έναν από τους οικονομικούς φορείς, που καθορίζονται σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και βάσει των όρων που έχουν ήδη τεθεί, είτε αναθέτοντας συγκεκριμένη σύμβαση για τα εν λόγω έργα, αγαθά ή υπηρεσίες μετά τη διεξαγωγή «μίνι διαγωνισμών» μεταξύ των οικονομικών φορέων που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία-πλαίσιο. Για την εξασφάλιση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης, οι αναθέτουσες αρχές αναφέρουν στα έγγραφα της προμήθειας για τη συμφωνία-πλαίσιο τα αντικειμενικά κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνεται η επιλογή μεταξύ των δύο αυτών μεθόδων εκτέλεσης της συμφωνίας-πλαισίου. Τα κριτήρια αυτά θα μπορούσαν επί παραδείγματι να συνδέονται με την ποσότητα, την αξία ή τα χαρακτηριστικά των έργων, των αγαθών ή των υπηρεσιών, περιλαμβανομένης της ανάγκης υψηλότερου επιπέδου υπηρεσιών ή ασφαλείας, ή με τις εξελίξεις των επιπέδων των τιμών σε σύγκριση με προκαθορισμένο δείκτη τιμών.

Οι συμφωνίες-πλαίσιο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εσφαλμένα ή με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλείουν, να περιορίζουν ή να στρεβλώνουν τον υγιή ανταγωνισμό.

Θα πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι, ενώ οι συμβάσεις που βασίζονται σε συμφωνία-πλαίσιο πρέπει να ανατεθούν πριν από την εκπνοή της προθεσμίας της ίδιας της συμφωνίας-πλαισίου, η διάρκεια των επιμέρους συμβάσεων που βασίζονται στη συμφωνία-πλαίσιο δεν απαιτείται να συμπίπτει με τη διάρκειά της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου, αλλά μπορεί να είναι, κατά περίπτωση, βραχύτερη ή μακρότερη. Θα πρέπει, ιδίως, να επιτρέπεται ο καθορισμός της διάρκειας των επιμέρους συμβάσεων που βασίζονται στη συμφωνία-πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες, όπως ο χρόνος που απαιτείται για την εκτέλεσή τους, όπου περιλαμβάνεται η συντήρηση εξοπλισμού με προσδόκιμο ωφέλιμης διάρκειας ζωής μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών ή όπου απαιτείται ευρείας έκτασης εκπαίδευση του προσωπικού για την εκτέλεση της σύμβασης.

Θα πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι μπορεί να υπάρξουν εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να επιτραπεί διάρκεια μεγαλύτερη των τεσσάρων ετών για τις ίδιες τις συμφωνίες-πλαίσια. Τέτοιες περιπτώσεις, οι οποίες πρέπει να είναι δεόντως δικαιολογημένες με κριτήριο, ιδίως, το αντικείμενο της συμφωνίας-πλαισίου, μπορούν να προκύψουν, για παράδειγμα, όταν χρειάζεται να διαθέτουν οι οικονομικοί φορείς εξοπλισμό με περίοδο απόσβεσης μεγαλύτερη των τεσσάρων ετών, ο οποίος πρέπει να είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή, καθ’ όλη τη διάρκεια της συμφωνίας-πλαισίου.

Οι αναθέτουσες αρχές για τις οποίες συνάπτεται μια συμφωνία-πλαίσιο θα πρέπει να μπορούν να τη χρησιμοποιούν για μεμονωμένες ή επαναλαμβανόμενες αγορές. Λόγω του μεγάλου όγκου των αγοραζόμενων ποσοτήτων οι τεχνικές αυτές μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση του ανταγωνισμού και θα πρέπει να ενισχύσουν την επαγγελματική διαχείριση των δημόσιων αγορών.

Οι κεντρικές αρχές αγορών λειτουργούν με δύο διαφορετικούς τρόπους.

Μπορούν να λειτουργούν πρώτον ως πωλητές χονδρικής που αγοράζουν, αποθηκεύουν ή επαναπωλούν ή δεύτερον, μπορούν να λειτουργούν ως μεσάζοντες που αναθέτουν συμβάσεις, χειρίζονται δυναμικά συστήματα αγορών ή συνάπτουν συμφωνίες-πλαίσια για χρήση από τις αναθέτουσες αρχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αναλαμβάνουν τον ρόλο του μεσάζοντα, διεξάγοντας αυτόνομα τις σχετικές διαδικασίες ανάθεσης, χωρίς να λαμβάνουν λεπτομερείς οδηγίες από τις οικείες αναθέτουσες αρχές· σε άλλες περιπτώσεις, μπορούν να διεξάγουν τις διαδικασίες ανάθεσης βάσει οδηγιών από τις οικείες αναθέτουσες αρχές, εξ ονόματός τους και για λογαριασμό τους.

Στην Ελλάδα προκηρύχθηκαν αρκετοί διαγωνισμοί από την ΕΠΥ με την μορφή των ΣΠ. Ελάχιστοι τελείωσαν και τα αποτελέσματα φάνηκε ότι δεν είναι τα αναμενόμενα. Το κυριότερο όλων είναι ότι ολοκληρώθηκαν και συμβασιοποιήθηκαν μετά από πολλά χρόνια, πέραν των 4, με αποτέλεσμα όσοι είχαν αντικείμενο προμήθειας ιατροτεχνολογικό υλικό να είναι προηγούμενης τεχνολογίας ενώ και οι τιμές είχαν μειωθεί στην αγορά και στα νοσοκομεία περισσότερο από τις τιμές που είχαν επιτευχθεί στις ΣΠ. Όταν για ένα διαγωνισμό που αφορά Ι/Π απαιτούνται 2 χρόνια για την προκήρυξη του διαγωνισμού, 4 τουλάχιστον χρόνια για να ολοκληρωθεί, 1 για να συμβασιοποιηθεί και δυνατότητα 4 χρόνων για να υλοποιηθεί.

Αυτό σημαίνει ότι στην 10ετία το ΙΠ θα έχει απαξιωθεί και η τιμή του θα έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με στοιχεία του Institute Of Supply Chain and Hospital Technology (https://supplyhospitals.org/ ) σε δείγμα 158 υλικών που υπάρχουν στο Παρατηρητήριο Τιμών της ΕΚΑΠΥ οι τιμές από το 2011 μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί σε ποσοστά από 0,12% έως 96,92%. Από το δείγμα αυτό των 158 υλικών, τα 75 έχουν μειώσεις πάνω από 50%, τα 47 από 20-49%, τα 12 από 10-19%, 7 υλικά κάτω από 9% και 17 χωρίς καμία μείωση.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν με αυτούς τους χρόνους υλοποίησης των ΣΠ οι ασθενείς έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε σύγχρονα Ι/Π και εάν οι τιμές αυτών των παλαιών τεχνολογικών προϊόντων είναι πάρα πολύ υψηλές ζημιώνοντας τελικά τα νοσοκομεία.

Θα μπορούσε η ΕΚΑΠΥ να δώσει αναλυτικά στοιχεία για το πόσοι διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν (από συστάσεως της ΕΠΥ), πόσοι συμβασιοποιήθηκαν,  μετά από πόσο χρονικό διάστημα και ποια ήταν η ωφέλεια των νοσοκομείων. Και πέραν όλων αυτών καλό θα ήταν να γνωρίζουμε όλοι και πόσοι από αυτούς τους διαγωνισμούς είναι στη δικαιοσύνη και για ποιους λόγους. Ίσως έτσι γίνουμε όλοι καλύτεροι και ουσιαστικότεροι, διασφαλίζοντας πραγματικά το δημόσιο συμφέρον και πάνω απ’όλα την υγεία των ασθενών.

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία και ληξιπρόθεσμα

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία από 01/01/2019. Πότε πραγματικά καταργήθηκε

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-ΥΠΕ

Προμήθειες στα δημόσια νοσοκομεία και δημοσιονομικο-επιχειρηματικά προβλήματα. Προτάσεις για την επίλυση τους

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΣΗΔΗΣ 2017: Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

Προληπτικός έλεγχος στην υγεία από 01/01/2019. Πότε πραγματικά καταργήθηκε

Με το άρθρο 10,παρ.10 του ν 4337/2017 καταργήθηκε από 1/1/2019 ο προληπτικός έλεγχος των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης (ΦΓΚ). Είχε προηγηθεί ο ν.4270/2014 , άρθρο 169 όπου το Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕλΣυν) έχει οριστεί ως εξωτερικός ελεγκτής των ΦΓΚ.

Με την έκδοση του ΠΔ 54/18 και από 1/1/2023 όλοι οι ΦΓΚ (ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, μονάδες υγείας, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Ασφαλιστικοί Οργανισμοί κλπ) θα τηρούν ενιαίο λογιστικό σύστημα (Προϋπολογισμού και Διπλογραφικής Λογιστικής).

Για αυτό και οι Διοικητικοί Υπάλληλοι των νοσοκομείων ενημέρωσαν ότι από 1/1/2019 θα αρνηθούν να πραγματοποιούν δαπάνες από συμβάσεις χωρίς τον έλεγχο του ΕλΣυν. Το ίδιο και όλοι οι υπάλληλοι των Νοσοκομείων που εν δυνάμει είναι μέλη Επιτροπών, αγορών. Γιατί όμως επιθυμούν την προστασία του ΕλΣυν;

Σίγουρα οι λόγοι δεν είναι αυτοί που επικαλούνται. Γιατί ποτέ δεν παραπονέθηκαν για τις συνεχείς νομιμοποιήσεις, τις οποίες μάλιστα οι ίδιοι επιζητούσαν και λειτουργούσαν αναμένοντας την επόμενη.

Το σύνταγμα της Ελλάδος κατοχύρωνε τον ασκούμενο από το ΕλΣυν προληπτικό έλεγχο νομιμότητας και κανονικότητας των δημοσίων συμβάσεων από το 1887!

Με τον προληπτικό έλεγχο επιτυγχανόταν η περικοπή δαπανών για τις οποίες διαπιστωνόταν νομικές πλημμέλειες, δηλαδή η πρόληψη διενέργειας παράνομων δαπανών.

Οι συνεχείς νομιμοποιήσεις των προμηθειών στα νοσοκομεία εδραίωσαν την πεποίθηση ότι οι δημόσιοι φορείς μπορούν να λειτουργούν κατά παρέκκλιση των δημοσιονομικών διατάξεων και της κείμενης νομοθεσίας για την ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων , αφού οι παράνομες δαπάνες θα νομιμοποιούνται ευκαιριακά με αναδρομικής ισχύος διατάξεις. Αυτές οι νομιμοποιήσεις έχουν σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει ούτε καν κατασταλτικός έλεγχος για αυτές τις δαπάνες.

Επίσης δεν τηρούνται με αυτή τη «μεθοδολογία» οι αρχές της ίσης μεταχείρισης, της αποφυγής των διακρίσεων και της διαφάνειας.

Στα νοσοκομεία πλέον αντιλαμβάνονται όλοι ότι δεν οφείλουν να τρέφουν σεβασμό ως προς την υποχρεωτικότητα των κανόνων δικαίου. Έχει γίνει κανόνας η νομιμοποίηση των παράνομων προμηθειών και δεν υπάρχει πλέον ούτε η γνώση ούτε η διάθεση από τους εμπλεκομένους στη διενέργεια δημοσίων συμβάσεων για την εξάλειψη της παθογένειας αυτού του συστήματος. Συσσωρεύουν μια σειρά από δαπάνες και περιμένουν να τις υποβάλλουν την επόμενη της νομιμοποίησης τους , συνολικά και χωρίς περιορισμούς, μαζικά στους επιτρόπους γνωρίζοντας ότι δεν θα ελεγχθούν!

Ποιος όμως ευθύνεται για αυτό; Πολλοί, περισσότερο όμως αυτοί που πιστεύουν ότι το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται με τη νομιμοποίηση παράνομων προμηθειών και ότι τα νοσοκομεία εξοικονομούν πόρους αφού δεν θα πληρώσουν δικαστικά έξοδα και τόκους στους προσφεύγοντες στη δικαιοσύνη!

Κάποιοι , λόγω συγγνωστής πλάνης(!!) δέχονται ότι μπορούν να πληρωθούν οι δαπάνες που εναρμονίζονται με τις χαμηλότερες τιμές που έχουν καταγραφεί στο ΠΤ!

Οι συνεχείς παρατάσεις του νόμου εμπόδισαν την επικαιροποίηση των καταχωρηθησών τιμών στο ΠΤ. Αφού λοιπόν δεν γίνονται ανοικτοί διαγωνισμοί δεν επιτυγχάνονται άλλες χαμηλότερες και μετά βεβαιότητας δεν είναι οι χαμηλότερες τιμές.

Ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα νοσοκομείο το οποίο για έναν απινιδωτή τριών κοιλοτήτων (CRT-D) έλαβε 3 προσφορές από τις 3 εταιρείες του χώρου και με βάση την τιμή αγόρασε τον απινιδωτή στα 2.950€ + ΦΠΑ.
Στο ΠΤ  της ΕΚΑΠΥ (πρώην ΕΠΥ) η τιμή του συγκεκριμένου απινιδωτή είναι 7.867,50€ βάσει υπουργικής απόφασης του αρμόδιουΥπουργού Υγείας στις 10 Οκτωβρίου 2016, με την οποία καθορίσθηκαν οι τιμές συγκεκριμένων κωδικών καρδιολογικών συσκευών του ΠΤ για όλη την επικράτεια, στην βάση λόγων δημοσίου συμφέροντος και κάλυψης ζωτικών λειτουργικών αναγκών των δημοσίων νοσοκομείων, όπως αναφέρεται στην απόφαση.
Η τιμή του συγκεκριμένου απινιδωτή το 2011 ήταν 12.588€, πήγε στα 10.490€, στα 7.867,50€ το 2016 και το 2019 στα 2.950€.
Παρατηρείται, δηλαδή, μια μείωση της τάξεως του 76,56% από την τιμή του 2011 και 62,5% από την τιμή του 2016. Παρ’ όλα αυτά το ΠΤ δεν αναθεωρεί την τιμή του 2016 στην σημερινή τιμή!

Έτσι όποιο άλλο νοσοκομείο προμηθεύεται απινιδωτές στη τιμή των 7.867,50€ € νομιμοποιείται να το κάνει για λόγους δημοσίου συμφέροντος!!

Και κάποιοι συνηγορούν ότι αυτό είναι και συνταγματικό έχοντας υπόψιν τους  τη συνέχιση της σοβαρής δημοσιονομικής κρίσης που διέρχεται η Χώρα, η οποία έχει επηρεάσει και το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας! Πώς να μην υπάρχει σοβαρή δημοσιονομική κρίση όταν και σήμερα αγοράζονται υλικά και υπηρεσίες σε 3-4 πλάσιες τιμές. Υπάρχει άραγε συγγνωστή πλάνη σε όσους αποφάσισαν κάτι τέτοιο;
Όσοι λοιπόν επιμένουν στην επίκληση του δημοσίου συμφέροντος θα πρέπει να αναλογιστούν ότι επιβάλουν στα νοσοκομεία να αγοράζουν εξοπλισμό, υλικά και αναλώσιμα σε 3-4πλάσιες τιμές. Η λειτουργία και η ενημέρωση του ΠΤ όπως πραγματοποιείται είναι ένα μεγάλο θέμα. Το ΠΤ όχι μόνο δεν συμβάλει στο δημόσιο συμφέρον αλλά αντιθέτως συμβάλει στην σπατάλη και τη διαφθορά στο σύστημα υγείας.

Οι ακριβοπληρωμένοι πρόεδροι των επιφορτισμένων φορέων για τις κεντρικές προμήθειες όχι μόνο δεν ολοκλήρωσαν σχεδόν κανένα διαγωνισμό με επιτυχία  αλλά ανέχθηκαν επι σχεδόν 2 χρόνια να έχει σοβαρά λειτουργικά προβλήματα το Π.Τ.

Η θεωρία της συγγνωστής πλάνης αποτελεί νομολογιακή κατασκευή του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δεν προβλέπεται από κανόνα δικαίου. Έχει διαμορφωθεί σταδιακά και έχει αποτελέσει τη μοναδική περίπτωση κατάφασης της θεώρησης χρηματικού εντάλματος που εμπεριέχει μη νόμιμη δαπάνη.

Οι συνεχείς νομιμοποιήσεις, περισσότερες από 20, δεν φαίνεται να βοήθησαν στη διαφάνεια της διαχείρισης του δημοσίου χρήματος , της μείωσης των τιμών των υλικών και υπηρεσιών και τέλος στην εξοικονόμηση πόρων. Αντίθετα έγιναν κανόνας ο οποίος δεν λαμβάνει υπόψιν του το πάγιο νομοθετικό καθεστώς και διαιωνίζει την υπάρχουσα παθογένεια. Κακός προγραμματισμός, αδράνεια, έλλειψη ενδιαφέροντος, παραλείψεις, σκόπιμες ή μη,…………. βοηθούν στο να προμηθεύονται τα νοσοκομεία υλικά και υπηρεσίες αμφιβόλου ποιότητας και υψηλού κόστους.

Το νόμο οφείλουν να τον γνωρίζουν όσοι είναι  διοικητές νοσοκομείων και οι διευθυντές των υπηρεσιών τους. Αντί όμως αυτού , όλοι περιμένουν την νομιμοποίηση των παράνομων πράξεων τους αφού γνωρίζουν ότι αυτό θα γινει ούτως ή άλλως, χωρίς να χρειάζεται αυτός να κάνει όσα οφείλει για να λειτουργήσει το νοσοκομείο του τηρώντας τις προαναφερόμενες αρχές.

Ο προληπτικός ‘έλεγχος , στο τομέα της υγείας, δεν καταργήθηκε την 1-1-2019 αλλά πολλά χρόνια νωρίτερα. Και μαζί με αυτόν και ο κατασταλτικός!!

Και μαζί με την de facto κατάργηση των ελέγχων αυτών, ο ελεύθερος ανταγωνισμός, η ελεύθερη  διακίνηση προϊόντων  αλλά σε αρκετές περιπτώσεις κυρίως η ασφάλεια των ασθενών (αφού οι ιατρικές συσκευές ήταν παλαιότερα μοντέλα, μη κυκλοφορούσες σε άλλες χώρες χωρίς αξιολόγηση των αποδόσεων και της ποιότητάς τους).

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-ΥΠΕ

Η αποκωδικοποίηση του προϋπολογισμού 2019 στα νοσοκομεία. Τι θα γίνει με το clawback

Προμήθειες στα δημόσια νοσοκομεία και δημοσιονομικο-επιχειρηματικά προβλήματα. Προτάσεις για την επίλυση τους

Προμήθειες νοσοκομείων, προδιαγραφές και διαφάνεια: Υπάρχει λύση?

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΣΥ

Διαφάνεια στις δημόσιες συμβάσεις της υγείας σε πραγματικό χρόνο.

 

 

ΕΚΑΠΥ και Προμήθειες στην Υγεία: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει.

Η σύσταση του ΕΚΑΠΥ με το Ν 4472/2017 είχε δημιουργήσει από νωρίς αρνητικά σχόλια όχι τόσο ως προς την ανάγκη διενέργειας , υλοποίησης κεντρικών διαγωνισμών και συλλογής πληροφοριών από τα αποτελέσματα αυτών όσο ως προς την δυνατότητα λειτουργίας  και αποτελεσματικότητας του.

Επίσης προβλέπεται να έχει μια σειρά αρμοδιοτήτων που περιγράφονται στο άρθρο 2 του νόμου. Δυστυχώς όμως αυτός είναι μια συρραφή αρμοδιοτήτων των φορέων που αντικαθιστά το ΕΚΑΠΥ χωρίς καμμία άλλη αξιολόγηση.

Ενώ έχουν περάσει 4 μήνες από την ψήφιση του νόμου μέχρι σήμερα δεν έχει ορισθεί η νέα διοίκηση με τη δικαιολογία ότι δεν βρίσκονται στην αγορά στελέχη που θα το στελεχώσουν λόγω της πρόβλεψης στο νόμο αυτά να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Αν αυτή δεν είναι μια αιτιολόγηση για την καθυστέρηση της λειτουργίας του τότε αυτό καθίσταται άκρως επικίνδυνο και οδηγεί προς μια κατεύθυνση καθόλου νόμιμη. Δεν μπορεί να είναι κάποιος πρόεδρος-αντιπρόεδρος του ΕΚΑΠΥ και ταυτόχρονα να είναι νομικός με υποθέσεις εναντίον του οργανισμού του (μέχρι σήμερα ή να είναι στο μέλλον αφού θα εργάζεται σε ανάλογο γραφείο) ή να είναι προμηθευτής του συστήματος υγείας. Στην Ελλάδα αυτό συμβαίνει συχνά και καλό είναι να αποφεύγεται για να μην δημιουργούνται ούτε υπόνοιες για διαφθορά ούτε να οδηγούμεθα νομοτελειακά σε αυτή. Επίσης, το ΕΚΑΠΥ αντικαθιστά 2 νομικά πρόσωπα που είχαν σχεδόν διπλάσιο αριθμό μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Παρ’ όλα αυτά τ’ αποτελέσματα που είχαν ήταν ελάχιστα, εως μηδενικά, σε σχέση με αυτά που προέβλεπε ο νόμος που διέπονταν και πολύ λιγότερα σε σχέση με  τις απαιτήσεις της οικονομίας, της κοινωνίας και του συστήματος υγείας.

Δυστυχώς τα στελέχη που γνωρίζουν από δημόσιες συμβάσεις στην Ελλάδα είναι ελάχιστα και σπάνια χρησιμοποιούνται. Απόδειξη είναι οι νόμοι 3918/2011 και 4281/2014 που δεν εφαρμόστηκαν σχεδόν καθόλου, δημιούργησαν πολλά προβλήματα και καθιέρωσαν τις παράνομες πρακτικές. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συντάκτες τους τοποθετήθηκαν πρόεδροι ή αντιπρόεδροι σε ανεξάρτητες αρχές , πανεπιστημιακού επιπέδου σχολές ή άλλους οργανισμούς ,όμως αυτοί οι νόμοι δεν ίσχυσαν ποτέ όσον αφορά τις προμήθειες. Η τοποθέτηση των συντακτών τους σε αυτές τις θέσεις ευθύνης δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την υλοποίηση των διαδικασιών προμηθειών όσο και την διαφάνεια και οδήγησε σε απευθείας αναθέσεις και κρούσματα διαφθοράς .

Ποτέ δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στα στελέχη του δημοσίου συστήματος υγείας που είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με τις προμήθειες. Ακόμα και όσοι εκπαιδεύτηκαν είχαν ως εισηγητές αυτούς που δεν έχουν κάνει ούτε ένα δημόσιο διαγωνισμό , ακόμα και σήμερα, στα νοσοκομεία που διοικούν . Ο καθένας μπορεί εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματα του για το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον των προμηθειών στα δημόσια νοσοκομεία.

Μέχρι σήμερα (σχεδόν 20 μήνες μετά) οι τέσσερις διαγωνισμοί της ΕΠΥ 1-4/2014, βρίσκονται σε εξέλιξη και δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά τον αριθμό των εταιρειών που συμμετείχαν, τον αριθμό των εταιρειών που πληρούσαν τα κριτήρια των όρων της διακήρυξης, τα οικονομικά αποτελέσματα μετά την ολοκλήρωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και την εξοικονόμηση επί του προϋπολογισμού αλλά και τις επιδόσεις των αναδόχων όσων αφορά τις συμβατικές τους υποχρεώσεις μετά την σύναψη της συμφωνίας πλαίσιο.

Οι απαιτήσεις που περιγράφει ο Ν.4472/2017 για τη λειτουργία του ΕΚΑΠΥ είναι πάρα πολλές για το υπάρχον προσωπικό, αλλά και του επιπλέον που πιθανόν να απαιτείται, λόγω έλλειψης γνώσεων και εμπειρίας σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτών. Τα προηγούμενα χρόνια λειτουργίας της ΕΠΥ «εγγυώνται» για το πραγματικά φτωχό αποτέλεσμα που αναμένεται.

Στο ΕΚΑΠΥ πέραν των νοσοκομείων προβλέπεται να εξυπηρετούνται και πολλοί άλλοι οργανισμοί μεταξύ αυτών και ο ΕΟΠΠΥ. Αν σε αυτά συμπεριληφθούν και τα φάρμακα μιλάμε για το 60-70% των προμηθειών που έχει ετησίως το σύστημα υγείας.

Αντιλαμβάνεται κανείς τον όγκο των απαιτήσεων από πλευράς πολιτείας, τον όγκο των πληροφοριών που πρέπει να συλλέγονται και τέλος τον όγκο διαχείρισης των logistics σε μια χώρα και ένα χώρο (υγείας) που ελάχιστοι πραγματικά γνωρίζουν.

Η ανάθεση στην ΕΠΥ με το ν.3580/2007 να διεξάγει συγκεντρωτικούς διαγωνισμούς βοήθησε μόνο τα νοσοκομεία τα οποία στις αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων τους υποστηρίζουν ότι η ΕΠΥ ανέλαβε να υλοποιήσει ένα διαγωνισμό, είναι σε εξέλιξη (έως και 6 χρόνια) και αυτά παρέτειναν με απευθείας αναθέσεις πολύ «ακριβές» συμβάσεις ονομάζοντάς τις «εξωσυμβατικές» και περιμένοντας την ολοκλήρωση του διαγωνισμού.

Απαιτείται να γίνει μια ανάλυση των πιο πολυδάπανων αναλωσίμων – υλικών και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού για το σύστημα υγείας έτσι ώστε να ξεκινήσει από εκεί η συστηματική καταγραφή, η κωδικοποίηση βάσει διεθνών προτύπων (όχι αυτή η αυθαίρετη που υπάρχει σήμερα για να εξυπηρετεί συμφέροντα), οι πραγματικές καταναλώσεις, η σύνταξη ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών (τ.π), οι διαγωνισμοί συμφωνίας-πλαίσιο, οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι (e-catalogues)…

Δεν είναι δυνατό για είδη που χρησιμοποιούνται καθημερινά από τα νοσοκομεία, το ΠΕΔΥ και τους υπόλοιπους φορείς παροχής υγείας, να συντάσσει το καθένα ξεχωριστά δική του τ.π και να υπάρχουν 139 διαφορετικές τ.π. αλλά μόνο μία τιμή στο π.τ.

Η τ.π πρέπει να περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία και να μην έχει ασάφειες που να οδηγούν σε ενστάσεις και καθυστερήσεις (όπως γίνεται μέχρι σήμερα). Πρέπει να περιλαμβάνουν αυτά που αναγκαιούν στον ασθενή, στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και όχι αυτά να ικανοποιούν τις ανάγκες των εισαγωγέων και των κατασκευαστών.

Πολλές χώρες που προμηθεύονται αναλώσιμα υλικά, υπηρεσίες αλλά και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό το κάνουν μέσα από διαδικασίες που υπάρχουν και στη δική μας εθνική νομοθεσία αλλά δεν εφαρμόζονται. Π.χ. η καλύτερη επιλογή είναι η λύση των συμφωνιών-πλαίσιο και η  ανάπτυξη νέων ηλεκτρονικών τεχνικών αγορών, όπως είναι οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι.

Οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι συμβάλλουν στην ενίσχυση του ανταγωνισμού και στον εξορθολογισμό των δημόσιων προμηθειών, ιδίως με την εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να διασφαλιστεί η ιχνηλασιμότητα, η ίση μεταχείριση και η προβλεψιμότητα.  Εάν έχει συναφθεί συμφωνία-πλαίσιο με περισσότερους του ενός οικονομικούς φορείς μετά την υποβολή προσφορών υπό τη μορφή ηλεκτρονικών καταλόγων, οι αναθέτοντες φορείς θα μπορούν να ορίζουν ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού για συγκεκριμένες συμβάσεις λαμβάνει χώρα βάσει ενημερωμένων καταλόγων. Σε αυτή την περίπτωση, οι αναθέτοντες φορείς μπορούν να  χρησιμοποιούν μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

α) να καλούν τους προσφέροντες να υποβάλουν εκ νέου τους ηλεκτρονικούς καταλόγους τους, προσαρμοσμένους στις απαιτήσεις της εν λόγω σύμβασης· ή

β) να ενημερώνουν τους προσφέροντες ότι σκοπεύουν να συλλέξουν από τους ηλεκτρονικούς καταλόγους που έχουν ήδη υποβληθεί τις πληροφορίες που απαιτούνται ώστε να καταρτίσουν προσφορές προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης σύμβασης, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση της εν λόγω μεθόδου έχει επισημανθεί στα έγγραφα της προμήθειας για τη συμφωνία-πλαίσιο.

Αυτό εφαρμόζεται σε σκανδιναβικές χώρες αλλά και χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία. Με αυτόν τον τρόπο επιλύονται θέματα αποκλεισμού προμηθευτών σε τοπικό επίπεδο, συνεχών διαγωνιστικών διαδικασιών που καταπονούν τους εργαζόμενους και τους απασχολούν από την εργασία τους (γιατροί, νοσηλευτές, …..) και μειώνουν σημαντικά τη μικρή ή μεγάλη διαφθορά. Επίσης, σε επίπεδο ΥΠΕ θα μπορούσαν να γίνουν διαγωνισμοί ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και οικονομία αλλά και τις ΜΜΕ όπως προβλέπεται στις ευρωπαϊκές οδηγίες 24 και 25 που αφορούν τις προμήθειες.

Όλα λοιπόν μπορούν να γίνουν και σύννομα και έγκαιρα, μη αποκλείοντας αξιόπιστους προμηθευτές και βοηθώντας πραγματικά και τις ΜΜΕ.

Αντίστοιχα υπάρχουν και σε άλλες χώρες. Αυτό μπορεί να μειώσει πάρα πολύ τις τιμές των υλικών και φαρμάκων που προμηθεύονται τα νοσοκομεία. Ενδεικτικά, νοσοκομείο και ΥΠΕ στην οποία υπάγεται αυτό, αγόρασαν φάρμακα την ίδια χρονική περίοδο με διαφορά τιμής μέχρι και 67% και μάλιστα από την ίδια εταιρεία. Μπορούν να αναφερθούν πολλά παρόμοια παραδείγματα αλλά καλύτερα είναι να αναφερθεί ότι τα νοσοκομεία δεν υλοποιούν διαγωνισμούς μέσα από το ΕΣΗΔΗΣ παρά μόνο σε ένα ποσοστό μικρότερο του 1%. Σε προϋπολογισμό δαπανών των νοσοκομείων που είναι σχεδόν 2 δισ. ευρώ για το 2017 (ΠΠΥΦΥ 2015) και ανοικτά προγράμματα ΠΠΥΦΥ συνολικά 5 ετών προϋπολογισμού περίπου 7 δισ. ευρώ, μόνο διαγωνισμοί προϋπολογισμού 58 εκατ. ευρώ συμβασιοποιήθηκαν από 1/1-10/7/2017, (2,9%). Είναι αξιοσημείωτο ότι από τα 139 νοσοκομεία μόνο τα 11 συνήψαν συμβάσεις μέσω του ΕΣΗΔΗΣ (το 8%). Επίσης απουσιάζουν μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας, της  Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και της  Κρήτης τα οποία έχουν προϋπολογισμό (αλλά και ελλείματα) και δαπάνες εκατοντάδων εκατ. ευρώ.

Η παραπάνω μη κανονική διαδικασία που περιγράφεται οδηγεί σε αύξηση των ληξιπρόθεσμων, του clawback, του rebate , τιμών αυξημένων κατά 40% – 50%, προβλήματα με το Ελεγκτικό Συνέδριο και το κυριότερο έλλειψη υλικών όταν απαιτείται αλλά και κακής ποιότητας αφού στην πραγματικότητα ποτέ δεν ελέγχονται αφού είναι τμηματικές αγορές χωρίς καμία δυνατότητα εργαστηριακών ή άλλων εξετάσεων. Το ΕΚΑΠΥ έρχεται να παραλάβει αρχεία και μητρώα οργανισμών τα οποία δεν είχαν ποτέ καμία ευρωπαϊκή αποδοχή και είχαν προβλήματα «σύγκρουσης συμφερόντων» καθιστώντας τα ευάλωτα σε ελέγχους από ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και οργανισμούς.

Δυστυχώς ακόμη και σήμερα όλοι μιλάνε για κωδικοποίηση η οποία δεν έχει καμία εφαρμογή και καμία αποδοχή σε άλλες χώρες (αν πραγματικά θέλει κάποιος να είναι σύμφωνος με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και ταυτόχρονα να μπορεί να υλοποιήσει τους ηλεκτρονικούς φακέλους του ασθενούς, άμεσα και ανέξοδα. Παραδείγματα ακόμα και από την Τουρκία και την Σλοβενία είναι ενδεικτικά. Όλοι μιλάνε για την κωδικοποίηση του ΧΧΧ νοσοκομείου ή της Ψ ΥΠΕ, αποδεικνύοντας ότι αυτή δεν συμβαδίζει με διεθνή πρότυπα. Αυτές οι συχνές αλλαγές για τον τρόπο κωδικοποίησης έχει κουράσει το προσωπικό των νοσοκομείων, τις προμηθεύτριες και κατασκευάστριες εταιρίες και δεν έχουν κανένα λειτουργικό ή οικονομικό αποτέλεσμα. Όταν είναι σε εφαρμογή το UDI παγκοσμίως με το νέο κανονισμό για τα ιατροτεχνολογικά, και όχι μόνο, στην Ελλάδα εφαρμόζουμε πρωτόλυες κωδικοποιήσεις, ανθρώπων που με τη δική τους μικρή προσωπική εμπειρία προσπαθούσαν να βοηθηθούν με μια κωδικοποίηση και αυτοί οι ίδιοι και  ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι χωρίς γνώση για την κωδικοποίηση προσπάθησαν να την επιβάλλουν σε όλα τα  νοσοκομεία.

Η πορεία υλοποίησης αυτής της κωδικοποίησης είναι γνωστή σε όλους και το αποτέλεσμα είναι φτωχό αλλά και τελικά πανάκριβο την εθνική οικονομία.

Κωδικοποιήσεις αποδεκτές από πολλά ευρωπαϊκά συστήματα υγείας προφέρθηκαν κατά καιρούς δωρεάν στην Ελλάδα όμως προτιμήθηκαν άλλες «προσωπικές». Η κωδικοποίηση της Ιταλίας για τα ιατροτεχνολογικά είναι η πιο σημαντική και η πιο αποδεκτή ακόμα και από το απαιτητικό αγγλικό σύστημα υγείας (NHS). Παρ’όλο που προτάθηκε εδώ και 2 ½ χρόνια ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Ίσως να επιχειρηθεί και πάλι μια ενδιάμεση πανάκριβη λύση εξυπηρετώντας και πάλι κάποιους.

Στον τελευταίο διαγωνισμό για τα φάρμακα που προκήρυξε  η ΕΠΥ προβλεπόταν η δυνατότητα επιμερισμού της συνολικής ποσότητας των δραστικών ουσιών σύμφωνα με προσυμφωνημένο ποσοστό μεταξύ των αναδόχων εταιρειών, 50-30-20 (κάποιοι φρόντισαν να το νομοθετήσουν για να μην έχουν προβλήματα στο μέλλον). Ωστόσο θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχει διατυπωθεί και επισήμως η άποψη ότι η μέθοδος του επιμερισμού της προκηρυχθείσας ποσότητας σε περισσότερους από έναν αναδόχους μπορεί να είναι επιθυμητή στο βαθμό που εξασφαλίζει επάρκεια στην προμήθεια των φαρμακευτικών και ιατροτεχνολογικων προϊόντων όμως δεν εξασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές τιμές για την αναθέτουσα αρχή αφού αφήνει περιθώρια στους υποψήφιους αναδόχους να συνεννοηθούν εκ των προτέρων για τις προσφερόμενες τιμές με σκοπό όλοι τους να επωφεληθούν. Αυτό είχε επισημανθεί και σε σχετική γνωμοδότηση από την αρμόδια αρχή αλλά η ΕΠΥ προχώρησε με αυτό το βασικό όρο στη διακήρυξη.

Η λειτουργία του ΕΚΑΠΥ είναι σημαντική. Πρέπει να γίνει άμεσα μόνο με όσους πραγματικά ξέρουν , μακριά από αυτούς που αποκόμισαν μόνο προσωπικά οφέλη και όσους την βλέπουν σαν στάδιο ανέλιξης, προσωπικών φιλοδοξιών και εύκολου πλουτισμού.

Η επιλογή των προσώπων θα σηματοδοτήσει και την εύρυθμη λειτουργία του που θα πρέπει να έχει μέσο αντίκρισμα στα νοσοκομεία και τελικά στους ασθενείς και στους ασφαλισμένους.

Όχι άλλα λάθη, όχι άλλες φαραωνικές προσεγγίσεις, όχι άλλες τοποθετήσεις γνωστών αποτυχημένων ανθρώπων που όταν φύγουν όχι μόνο δεν θα αφήσουν ούτε  μια ολοκληρωμένη σύμβαση αλλά δεν θα αφήσουν ούτε τα στατιστικά στοιχεία που έπρεπε να υπάρχουν θεωρώντας ότι ακόμα και αυτά τους ανήκουν!!

Ε-Δημόσιες Συμβάσεις: Η Χαμένη Ευκαιρία

ΕΣΗΔΗΣ, (ηλεκτρονικές) προμήθειες και νοσοκομεία. Η «ακριβή» αλήθεια

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Μητρώο ιατροτεχνολογικών προϊόντων , ΕΟΠΥΥ και νέοι κανονισμοί

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΣΥ

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΥΛΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ. ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ CASE STUDY ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΥ.

Δικαιούμαι να ξέρω?